به گزارش مجله خبری نگار، این مطالعه نشان داد که داروهای رایج برای درمان فشار خون بالا به تغییر نامطلوب عملکرد کلیه کمک میکنند.
محققان توضیح دادند که این داروها بر عملکرد فیزیولوژیکی کلیهها تأثیر میگذارند، زیرا شروع به تولید مقادیر بیشتری از هورمون "رنین" میکنند و تغییرات ساختاری را در بافت کلیوی نشان میدهند، مانند رشد بیش از حد انتهای عصب و بزرگ شدن سلولهای رگهای خونی کوچک، که منجر به تشکیل جای زخم و گسترش التهاب میشود. آنها توضیح دادند که این تغییرات فشار زیادی به کلیهها وارد میکند و میتواند منجر به بدتر شدن عملکرد آنها شود.
تیم تحقیقاتی دریافتند که این اثرات باعث وضعیتی به نام "بیماری عروق کلیوی خاموش" میشود که در آن کلیهها به چیزی شبیه "زامبی" تبدیل میشوند، اندامی که قادر به انجام وظیفه حیاتی خود برای فیلتر کردن و تصفیه خون نیست.
دکتر رضا آریل گومز، از مرکز تحقیقات سلامت کودکان دانشگاه ویرجینیا، گفت: "رایجترین داروهای فشار خون که تصور میشود بی خطر هستند ممکن است برای کلیهها مضر باشند. "ما باید اثرات طولانی مدت استفاده از مهارکنندههای سیستم رنین-آنژیوتانسین را برای اطمینان از ایمنی کلیه مطالعه کنیم. "
داروهای مهارکننده سیستم رنین-آنژیوتانسین (RAS) مانند انالاپریل، لیزینوپریل و رامیپریل معمولا برای درمان بیماران مبتلا به فشار خون بالا تجویز میشوند. این داروها رگهای خونی را شل میکنند تا جریان خون را تسهیل کنند، که به کاهش فشار خون کمک میکند.
اگرچه این داروها به طور گستردهای مورد استفاده قرار میگیرند و به طور کلی بی خطر در نظر گرفته میشوند، اما پزشکان مدتهاست که در مورد اثرات منفی آنها بر کلیهها هشدار دادهاند که ممکن است خود را به صورت کاهش دفعات ادرار، تورم پاها و پاها یا حتی تشنج نشان دهد.
محققان اکنون قصد دارند به دنبال راههایی برای استفاده از این داروهای موثر بدون ایجاد اثرات مضر بر کلیهها باشند.
این مطالعه در مجله Circulation Research منتشر شد.
منبع: Medical Express