وزیر آموزش و پرورش باید گرایش‌های سیاسی را در نظام تعلیم و تربیت دخالت ندهد

به گزارش مجله خبری نگار، محمد بنائیان سفید متخصص تعلیم و تربیت و فرهنگی پیشکسوت درباره اهمیت نظام تعلیم و تربیت، اظهار کرد: تعلیم و تربیت رکن رکین نظام جمهوری اسلامی ایران است و طبیعتاً آینده‌ساز کشور در همه ابعاد علمی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و دفاعی و بازدارندگی و اخلاقی است. پس یک نهاد بسیار مهمی است که باید به آن توجه بیشتری معطوف شود.

وی با اشاره به وضعیت نظام تعلیم و تربیت، افزود: در حال حاضر به علت تعدد مدیران و عدم استفاده از سلسله مراتب سازمانی و بعضا اینکه افراد از خود نظام تعلیم و تربیت نبودند، وضعیت مطلوبی را نداریم.

عدم ثبات مدیریت و عدم جذب نیروی انسانی از بستر واقعی؛ مهم‌ترین مشکلات دستگاه تعلیم و تربیت

معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش در پاسخ به این پرسش که به «وزارت آموزش و پرورش دولت سیزدهم چه نمره‌ای می‌دهید؟»، اظهار کرد: با عنایت به اینکه ارادت خاصی به شهید رئیسی داشتم و ایشان هم آن زیرساخت‌ها و ریل‌گذاری ارتقای حکمرانی اسلامی را به نحو مطلوب ترسیم کرد ولی متأسفانه به علت تعدد انتخاب وزیر و تأخیر‌هایی که در این زمینه داشتند و بعضا وزرایی که خیلی شناخت به دستگاه آموزش و پرورش نشناختند آن تصوری که می‌رفت باید انجام دهند، انجام ندادند. بنده نمره ۱۴ می‌دهم.

وی درباره مهم‌ترین مشکلات دستگاه تعلیم و تربیت، بیان کرد: عدم ثبات مدیریت، عدم جذب نیروی انسانی از بستر واقعی خودش که همان دانشگاه فرهنگیان و تربیت معلم باشد، گرفتن نیرو‌های خرید خدمات، دخالت گرایش‌های سیاسی در انتصابات نظام تعلیم و تربیت چه در استان‌ها و چه در حوزه ستادی، بی‌توجهی به مدارس دولتی و عدم اختصاص منابع مالی به اندازه کفایت به نظام تعلیم و تربیت، عدم اجرای دقیق سند تحول بنیادین آموزش و پرورش از مسائلی است که به نظر می‌رسد بیشتر باید توجه کرد؛ به خصوص که ثبات مدیریت، انتخاب وزیر از خود نظام تعلیم و تربیت است که معلمان شناخت داشته باشند.

وزیر آموزش و پرورش باید در حوزه ستادی از افراد واقف نسبت به نظام تعلیم و تربیت استفاده کند

بنائیان سفید به ویژگی‌هایی که وزیر آموزش و پرورش باید داشته باشد، اشاره کرد و گفت: اولین ویژگی این است که یک ادراک کلی و شناخت از دستگاه نظام آموزش و پرورش داشته باشد. دوم، مدیریت کارآمد داشته باشد.

وی ادامه داد: معتقدم وزیر آموزش و پرورش باید دارای تجربه، تخصص و مهارت کافی در نظام تعلیم و تربیت باشد و یقینا به عنوان شیخ‌الشیوخ وزرا باید انتخاب شود. 

معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش با بیان اینکه وزیر آموزش و پرورش در انتصاب و انتخاب مدیران باید صلاحیت‌های حرفه‌ای و سوابق خدمتی افراد را مد نظر داشته باشد، تصریح کرد: وزیر آموزش و پرورش باید گرایش‌های سیاسی را در نظام تعلیم و تربیت دخالت ندهد، چون یک سم مهلکی هست.

وی افزود: وزیر آموزش و پرورش باید در حوزه ستادی از افراد واقف نسبت به نظام تعلیم و تربیت استفاده کند به خصوص در اجرای تحول بنیادین آموزش و پرورش که تأخیر زیادی در اهداف آن ایجاد شده است.

ثبات در مدیری آموزش و پرورش الزامی است

این فرهنگی پیشکسوت با اشاره به روند انتخاب وزیر گفت: معنقدم باید روند انتخاب وزیر از طریق نظرسنجی از نظام تعلیم و تربیت و معلمان فرهیخته و کارآمد جامعه باشد. از این نظر نمی‌شود به صورت سیاسی و

وی در پاسخ به این پرسش که «آیا ثبات در مدیریت آموزش و پرورش الزامی است؟»، اظهار کرد: ثبات در مدیری آموزش و پرورش الزامی است منتها مدیرانی را انتخاب کنند که کارآمد باشند و گرایش سیاسی نداشته باشند و صرفا به مسائل تعلیم و تربیت بپردازد؛ همچنین از نیرو‌های دارای صلاحیت‌های حرفه‌ای، تخصصی، مهارتی و اخلاقی استفاده کنند که آن پایداری در مدیریت تضمین شود.

بنائیان سفید تصریح کرد: باید نظام تعلیم و تربیت هم حمایت دولت را داشته باشد و هم باید سعی شود شرایط اجرای قوانین بالادستی با زمان‌بندی مشخص شود. مثلا در بحث برنامه‌ریزی توسعه که بنده هم در دوره پنجم جزو ستاد تلفیق برنامه‌ریزی بودم و هم در دوره هفتم در تدوین برنامه در حوزه فرهنگ و هنر حضور داشتم؛ گزارشی که سال پنجم در برنامه چهارم ارائه دادند حاکی از این بود که ۲۸ درصد اجرایی شد.

وی ادامه داد: در دوره پنجم که گزارشی ندادند. در برنامه توسعه ششم، دو سال بعد از پایان آن، گزارش دادند که ۳۰ درصد اجرایی شده است اولا اجرایی شدن با تأثیرپذیری تفاوت دارد که به نظر می‌رسد سنجه‌های لازم در مورد تأثیرپذیری ندارند و مسأله بعد این است که ۷۰ درصد انحراف از برنامه داشتیم. این در حالیست که در آمار و روش تحقیق باید خطا حداکثر ۵ درصد باشد.

معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش افزود: در طرح‌ها و پروژه‌های کلان که در دولت مطرح می‌شود خطا باید بسیار کم یعنی یک صدم درصد یا یک هزارم درصد باشد ولی اینکه ۷۰ درصد انحراف از برنامه داریم نشان از عدم آگاهی خود برنامه‌ریزان و عدم نظارت است.