به گزارش مجله خبری نگار، محیط کار ما طبقه آخر جهنم است و «مهندس سرشیفت میگوید حرارت محیط کار تا ۸۰ درجه هم میرسد». این صحبتهای جواد کارگر یک کارخانه ذوبآهن است.
نیمی از انرژی تامین شده برای کارخانههای فولاد ایران بر اساس اطلاعات ایمیدرو به شکل حرارت در محیط کار هدر میرود. ارزش برق هدررفته در صنعت فولاد طی یک سال معادل ۱.۳ میلیارد دلار است. با این رقم سالی ۴ نیروگاه سیکلترکیبی کلاس F ساخت.
سال گذشته یک شرکت فولادی در جنوب کشور با هدایت حرارت هدررفته به یک بویلر، برق مورد نیاز خود در فصل گرم را تامین کرد و اثر ناترازی برق روی تولید خود را به صفر رساند.
کارخانههای احیا، واحدهای آگلومراسیون و کوره قوس بیشترین هدررفت انرژی را به خود اختصاص میدهند.
فرسودگی و بیتوجهی نسبت به صرفهجویی برق در کارخانههای ایران یکی از مهمترین دلایل شکلگیری ناترازی برق است.
کارشناس صنعت سینا نوفرستی به تحریم به عنوان رکن عدم توسعه کارخانههای فولاد اشاره کرده و معتقد است که اگر تحریم نبودیم، فرصت رسیدن به فناوری جدید و کاهش مصرف انرژی برق فراهم میشد.
در مقابل، کارشناس انرژی احمد داوودی میگوید که بسیاری از صنایع دانشبنیان ایرانی امروز آماده مدیریت مصرف انرژی در زنجیره فولاد هستند، اما صنایع به دلیل قیمت ناچیز برق انگیزهای برای کاهش مصرف برق ندارند.
مطابق با قانون مانعزدایی از صنعت برق تعرفه صنایع کشور باید به گونهای تعیین شود که بهای تمام شده تولید برق در مجموع پرداخت شود. با ارزشمند شدن انرژی، مصرف بهینه برای کارخانه سود اقتصادی دارد و این مسئله خود به خود انجام میشود.