علائم و روش‌های درمان میلیا چیست؟

به گزارش مجله خبری نگار،این کیست‌ها برجستگی‌های کوچک سفید یا زرد رنگ هستند که اگرچه با خارش یا درد همراه نمی‌باشند، اما ممکن است در برخی افراد آزار دهنده شده و نیاز به درمان داشته باشند.

میلیا چیست؟

میلیا به گروهی از برجستگی‌های کوچک سفید یا زرد گنبدی شکل به نام کیست میلیوم گفته می‌شود که در اثر به دام افتادن کراتین زیر پوست ایجاد می‌شود. کراتین نوعی پروتئین قوی است که به طور طبیعی در بافت‌های پوست، مو و سلول‌های ناخن یافت می‌شود.

میلیا می‌تواند در همه افراد با هر نژاد، در هر سن و با هر نوع جنسیتی رخ دهد، اما در نوزادان شایع‌تر است.

علائم میلیا

میلیا معمولا بدون خارش و درد است، اما اصطحکاک با ملحفه‌ها یا لباس زیر می‌تواند باعث تحریک و قرمز شدن برجستگی‌ها شود.

کیست‌های میلیا اغلب روی صورت، لب ها، پلک ها، گونه و گاه سایر بخش‌های بدن از جمله تنه یا اندام تناسلی دیده می‌شوند.

لازم به ذکر است میلیا معمولا با وضعیتی به نام مروارید اپشتین که شامل کیست‌های سفید مایل به زرد بی خطر روی لثه و دهان نوزاد می‌باشد اشتباه گرفته می‌شود. همچنین گاهی به اشتباه آن را آکنه نوزادان می‌نامند.

علت میلیا

علت بروز کیست‌های میلیا در نوزادان، کودکان بزرگ‌تر و بزرگسالان متفاوت است.

نوزادان

علت میلیا در نوزادان نا شناخته است و همان طور که قبلا اشاره کردیم اغلب با آکنه نوزادان که توسط هورمون‌های مادر ایجاد می‌شود اشتباه گرفته می‌شود.

این در حالی است که میلیا برخلاف آکنه نوزادان باعث التهاب یا تورم نمی‌شود، به علاوه نوزادانی که دچار میلیا هستند آن را از بدو تولد با خود دارند، اما آکنه نوزادان تا ۲ تا ۴ هفته بعد از تولد ظاهر نمی‌شود.

کودکان بزرگ‌تر و بزرگسالان

میلیا در کودکان بزرگ‌تر و بزرگسالان معمولا با برخی آسیب‌های پوستی رخ می‌دهد، از جمله:

تاول ناشی از بیماری‌های پوستی همچون بیماری پروانه ای، پمفیگوئید سیکاتریکال و پورفیریای جلدی تاردا
آسیب‌های تاول مانند پیچک سمی
سوختگی‌ها
آسیب طولانی مدت ناشی از نور خورشید
استفاده طولانی مدت از کرم‌های استروئیدی
استفاده از تکنیک‌های ترمیم پوست مانند درم ابریژن یا لیزر
به طور کلی زمانی که پوست توانایی طبیعی خود برای لایه برداری را از دست بدهد نیز ممکن است میلیا ایجاد شود که گاهی در نتیجه افزایش سن می‌باشد.

انواع میلیا

انواع میلیا بر اساس سن ظاهر شدن کیست‌ها یا علت بروز آن‌ها مشخص می‌شود و ممکن است اولیه یا ثانویه باشد.

میلیا‌های اولیه به طور مستقیم از کراتین به دام افتاده در ناحیه زیر پوست ایجاد می‌شوند و اغلب در صورت نوزادان یا بزرگسالان دیده می‌شود.

این در حالی است که میلیا‌های ثانویه اگرچه شبیه میلیا‌های اولیه هستند، اما به دلیل مسدود شدن مجاری منتهی به سطح پوست بعد از آسیب، سوختگی یا تاول ایجاد می‌شوند.

میلیای نوزادان

میلیای نوزادان جزو میلیا اولیه محسوب می‌شود که در نوزادان ایجاد شده و طی چند هفته از بین می‌رود. این کیست‌ها معمولا در صورت، پوست سر و بالا تنه دیده می‌شوند. گفته شده حدود ۴۰ درصد نوزادان تازه متولد شده دچار میلیا هستند.

میلیای اولیه در کودکان بزرگ‌تر و بزرگسالان

در این نوع کیست‌های میلیا معمولا در اطراف پلک ها، پیشانی و روی اندام تناسلی ظاهر می‌شوند. میلیای اولیه ممکن است در عرض چند هفته ناپدید شده یا چند ماه ادامه داشته باشد.

میلیای نوجوانی

اختلالات ژنتیکی نادری که روی پوست تاثیر می‌گذارند می‌توانند به میلیا در نوجوانان منجر شوند، از جمله:

سندرم کارسینوم سلول بازال نووید که می‌تواند به کارسینوم سلول بازال منجر شود
پاکونیشی مادرزادی که ممکن است باعث ضخیم شدن یا شکل غیر طبیعی ناخن شود
سندرم گاردنر که نوعی اختلال ژنتیکی نادر بوده و ممکن است به مرور زمان به سرطان روده بزرگ منجر شود
سندرم Bazex – Dupré که روی رشد مو‌ها و توانایی تعریق بدن تاثیر می‌گذارد
میلیای ان پلاک
این نوع میلیا معمولا با اختلالات پوستی ژنتیکی یا خود ایمنی مانند لوپوس دیسکوئید یا لیکن پلان همراه است و می‌تواند روی پلک ها، گوش ها، گونه‌ها یا فک تاثیر بگذارد.

کیست‌ها در میلیای ان پلاک می‌توانند ممکن است تا چندین سانتی متر قطر داشته باشند. لازم به ذکر است این وضعیت معمولا در زنان میانسال دیده می‌شود، اما می‌تواند بزرگسالان و کودکان در هر سن و جنسیتی را درگیر کند.

میلیای فورانی چندگانه

این نوع میلیا نواحی خارش دار در صورت، بازو‌ها و بالا تنه ایجاد می‌کند که اغلب در یک بازه زمانی ظاهر می‌شوند که بین چند هفته تا چند ماه متغیر است.

میلیای تروماتیک

این کیست‌ها در نقطه‌ای از پوست که به دلایلی همچون سوختگی یا بثورات شدید آسیب دیده ظاهر می‌شوند که ممکن است تحریک شده و در امتداد لبه‌ها قرمز و در مرکز سفید شوند.

میلیای مربوط به دارو‌ها یا محصولات

در موارد نادر استفاده از کرم‌های استروئیدی می‌تواند به میلیا در ناحیه‌ای که پماد استفاده شده منجر شود.

برخی مواد تشکیل دهنده در محصولات مراقبت از پوست و آرایش نیز می‌توانند باعث ایجاد میلیا در برخی افراد شوند؛ بنابراین افرادی که پوست مستعد میلیا دارند لازم است از مواد زیر اجتناب کنند:

پارافین مایع
نفت مایع
روغن پارافین
روغن معدنی
نفت
و موارد مشابه
این مواد همگی انواع روغن معدنی هستند که می‌توانند باعث بروز میلیا شوند. لازم به ذکر است لانولین نیز ممکن است احتمال بروز میلیا را افزایش دهد.

تشخیص میلیا

پزشک برای تشخیص میلیا ابتدا پوست را معاینه می‌کند. در موارد نادر ممکن است برای تایید تشخیص نیاز به نمونه برداری از ضایعات پوستی باشد.

درمان میلیا

در مورد میلیای نوزادان به هیچ درمانی نیاز نیست، زیرا کیست‌ها معمولا در عرض چند هفته خود به خود از بین می‌روند، اما در مورد کودکان بزرگ‌تر و بزرگسالان ممکن است بهبودی چند ماه طول بکشد.

در این مدت اگر کیست‌ها برای فرد ناراحتی ایجاد کنند می‌توان با کمک روش‌های زیر علائم را کاهش داده یا از بین برد:

سرما درمانی: متداول‌ترین روش درمان میلیا است که در آن از نیتروژن مایع برای انجماد استفاده می‌شود
دروفینگ: در این تکنیک از یک سوزن استریل برای تخلیه محتویات کیست استفاده می‌شود
رتینوئید‌های موضعی: این کرم‌های حاوی ویتامین A به لایه برداری پوست کمک می‌کنند
لایه برداری شیمیایی: در این روش اولین لایه پوست جدا و پوست جدید تشکیل می‌شود
ابلیشن با لیزر: در این تکنیک برای از بین بردن کیست‌ها از یک لیزر کوچک روی نواحی آسیب دیده استفاده می‌شود
دیاترمی: در این روش با گرمای شدید کیست‌ها را از بین می‌برند
کورتاژ تخریبی: در این تکنیک کیست‌ها با جراحی خراشیده و سوزانده می‌شوند

چشم انداز میلیا

به طور کلی میلیا در طولانی مدت مشکلی برای فرد ایجاد نمی‌کند. همان طور که قبلا اشاره کردیم میلیا در نوزادان اغلب طی چند هفته بعد از تولد از بین می‌رود، اما در کودکان بزرگ‌تر و بزرگسالان ممکن است مدت زمان بیشتری ادامه داشته باشد، با این حال در کل وضعیت خطرناکی محسوب نمی‌شود.

اگر علائم طی چند هفته بهبود نیابد لازم است با پزشک مشورت شود تا اطمینان حاصل شود که علت آن بیماری پوستی دیگری نباشد. 

منبع:سومیتا