به گزارش مجله خبری نگار، هر گاه شکوت و گذشته اش را تک تک آنهایی که ریشه در این آب و خاک دارند به یاد میآورند به این آبادی سرآمد از همه لحاظ افتخار میکنند و با افتخار هم هر کجا باشند اعلام میکنند که از اهالی بیدسک اند یا ریشه آبا و اجدادی شان به این روستای بی نظیر یا به عبارت دیگر نگین سبز قهستان برمی گردد.
همه بیدسکیها مفتخرند به این که زمانی موطنشان یک آبادی سرآمد از همه لحاظ بود و همین سرآمدی و مرکزیت سبب شده بود تا اولین امکانات و تجهیزات و زیرساختها در این روستای سرسبز قهستان شهرستان درمیان ایجاد و احداث شود.
بیدسکیها افتخار میکنند که قبل از این که نقاط روستایی دیگر کتابخانه داشته باشند این روستا دارای کتابخانه بوده است و همین طور اشتیاق به تحصیل سبب شد تا بیدسک دارای مدرسه نیز در بین آبادیها دیگر باشد و حتی از روستاهای اطراف دانش آموزان برای تحصیل به مدرسه بیدسک بیایند.
همین نفوس و جمعیت سبب شد تا مرکز بهداشتی نیز در بیدسک احداث شود که روستاهای اقماریش را نیز پوشش دهد و چرخ آسیابها بادی و آبیش همیشه بچرخد.
دیگر این که همین نفوس و جمعیت بالای روستا سبب شد تا حتی روستاهای اطراف برای برپایی مراسم ویژه تعزیه خوانی، علم گردانی و عزاداریهای خاص محرم و صفر به بیدسک بیایند.
آن زمان درهای رحمت آسمان نیز به روی همه ساکنان منطقه قهستان و بیدسکیها باز بود همه برفهای سنگینی که زمستانها روستا را سفید پوش میکرد به یاد دارند و همین رحمت و برکت سبب شد تا شاهد رونق کشاورزی و دامداری روستا بیش از حال حاضر که دو دههای است خست آسمان دسترنج پدران و مادران این سرزمین را به تلی از خاکستر مبدل کرده است باشیم.
اما همین که اهالی روستا که در کنار کار کشاورزی و دامداری نیز به قالی بافی نیز مشغول بودند مصم شدن که آیندهای درخشان برای فرزندانشان آن هم با تحصیل در شهر رقم بزنند اغلب آنها با خرید خانه در شهر (بیرجند، مشهد) از بیدسک به شهرها مهاجرت کردند که این اقدام هرچند سبب شد بیدسک یکی از روستاهای سرآمد منطقه به لحاظ افراد تحصیل کرده باشد، اما زمینههای خالی از سکنه شدن بیدسک را فراهم آورد.
هرچند باید این نکته را متذکر شد که درست است در آن زمان شاهد مهاجرت بیدسکیها به شهرها برای تحصیل فرزندانشان و شهرنشین شدن آنها بودیم، اما بازهم جمعیت و نفوس روستا به حدی نبود که مدرسه، بهداری، کتابخانه و. روستا تعطیل شود، ولی با شروع قهر طبیعت و از دست رفتن دسترنج اهالی این مهاجرت شدت و حدت بسیاری گرفت به طوری که روز به روز شاهد خاموش بیشتر چراغهای ساکنان روستا آن هم با رو به پیری رفتن آنهایی که هنوز در بیدسک مانده اند هستیم و تعداد آنها حتی به تعداد انگشتان دست هم نمیرسد.
این در حالی ست که با سپرد شدن شورا و دهیاری روستا به افراد جوان شاهد بهرهمندی روستا از همه زیرساختها ازجمله گاز، آب، اینترنت، سنگ فرش شدن معابر و. هستیم، اما جای بس نگرانی است که اکنون که بیدسک به همه زیرساختهای مورد نیاز مجهز شده سکنه چندانی ندارد تا از امکانات و تجهیزات استفاده کند و حتی متولیان امر و مسوولان گلایهمند باشند از مصرف ناچیز آن.
هرچند نباید ساخت و سازهایی که در جهت بازگشت هویت تازه به بیدسک شده است را نادیده گرفت، اما این که این ساخت و سازها فقط برای تعطیلات پایان هفته یا در مناسبت هایی، چون محرم باشد چندان زیباست، زیرا آنچه به روستا هویت میبخشد جمعیت و نفوس نه امکانات و زیرساختهایی بدون سکنه.
حالا که زنگ خطر خالی از سکنه شدن بیدسک به صدا در آمده است لازم است تا کمی آنهایی که میتوانند به فکر مهاجرت معکوس باشند تا شاید شکوت گذشته به بیدسک بازگردد.
بیدسک یکی از روستاهای بخش قهستان درمیان است که در فاصله ۷۵ کیلو متری مرکز خراسان جنوبی (بیرجند) قرار دارد.
علیرضا عباسزاده، معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار خراسان جنوبی هم ۹ اردیبهشت امسال در همایش استانی شوراهای اسلامی استان به خدمات ارزنده و قابل توجه نظام در روستاها اشاره کرد و اظهارداشت: اکنون ۹۰۴ روستا در خراسانجنوبی دارای شورای اسلامی هستند که متأسفانه با وجود فراهم بودن زیرساختها، اما مردم از روستاها مهاجرت کردند.
وی متذکر شد: برای مهاجرت معکوس جمعیت به روستاها و ماندگاری آنان هم باید دولت برنامه داشته باشد و هم شوراهای اسلامی به عنوان نخبگان و معتمدان مردم باید روستاها را به مرکز تولید و رونق اقتصادی تبدیل کنند که متأسفانه اکنون این رویکرد در شوراها نیست.
وی از شوراهای اسلامی روستاها خواست تا برای تولید و رونق اقتصادی برنامهریزی کنند و گفت: مردم باید شوراها را کانون همیاری، همفکری، تعامل و اثربخشی ببینند و شوراها محل درگیری و تقابل نباشند.