به گزارش مجله خبری نگار، مهرآسا جانعلی پور| آنقدر شیرین و صمیمی با بچهها حرف میزد که انگار نه انگار مدیر مدرسه است.
بدو ورودم صحنه تشکر مادران از آقا مدیر توجهم را به خود جلب کرد. یکی از مادران میگفت از شما خیلی ممنونم که دانش آموزان را مثل فرزند خود میدانید و انسان تربیت میکنید. دیگری میگفت پسرم از همین حالا برای تعطیلی مدارس و اینکه دوسه ماهی شمارو نمیبیند دلتنگی میکند.
بیشتر کنجکاو شدم وقتی که دیدم معلمهای مدرسه هم حضور آقا مدیر و رفتار شایسته اش را دلیل آرامش مدرسه و محیط آن عنوان کردند.
دستهایش هنوز هم بوی گچ میداد، بوی بابا آب داد و دارا انار دارد. دستهای مردی را میگویم که بیست و اندی سال روی تخته سیاه، برای دانش آموزانش سرمشق انسانیت و عشق میگرفت و حال در سنگر مدیریت، سایه اش همانند چتری مهربان حامی معلمان و دانش آموزان مدرسه است.
معمولا دوران ابتدایی برای بیشتر معلمها سختترین پایه آموزشی است چراکه دانش آموز، تازه دوران کودکی اش را پشت سر گذاشته و با همان شیطنت و شور کودکانه وارد کلاس میشود و آموزش دادن به آنان به اصطلاح «صبر ایوب» میخواهد.
اما نظر آقا مدیر مهربان ما برخلاف این است چرا که وی دانش آموزان ابتدایی را بچههای مظلوم و معصوم میداند که نیاز به حمایت همه جانبه معلم و مدرسه دارند.
آقای یونسی، معتقد است باید محیط مدرسه و کلاس درس برای همه دانش آموزان به ویژه مقطع ابتدایی، محیطی دور از تنش و اضطراب و پر از ارامش باشد چرا که شخصیت تحصیلی بچهها در این دوران طلایی شکل میگیرد.
با نظرش مؤافق بودم. دوران ابتدایی برای من به عنوان یک دانش آموز، خیلی شیرین و دوست داشتنی بود.
با وجود اینکه سالیان زیادی از آن دوران میگذرد، ولی ریز به ریز خاطراتم با معلمهای خوب و مهربانم را به یاد دارم.
از کارتهای صدآفرین و هزار آفرین سوم ابتدایی خانم امیری که انگیزه درس خواندن را بیشتر میکرد تا توپ و تشرهای خانم افشار که با لهجه ترکی شیرینش تشویق مان میکرد تا برای مبصر کلاس شدن، شعرهای بیشتری حفظ کنیم.
این مدیر مدرسه ۳٠ سال سابقه کار در بدنه آموزش و پرورش را در کارنامه خود دارد و فارغ التحصیل رشته برنامه ریزی درسی در مقطع کارشناسی ارشد است.
معلم ابتدایی، آموزگاری، منابع انسانی و حال یکی دوسالی است که مدیر یک مدرسه دولتی در مقطع ابتدایی است.
عاشق بچهها است و همین عشق سبب شد همه این ۳٠سال خدمتش را در حوزه مدارس ابتدایی سپری کند تا هم خودش و هم دانش آموزانش به هم اعتماد کنند و اوقات خوشی را در محیط آموزشی بگذرانند.
رؤیای دوران کودکی آقا مدیر مانند بیشتر پسر بچهها پلیس شدن بود. ورزشکار بود و میخواست پلیس ورزیدهای شود و در آن حرفه به مردم خدمت کند، اما دست روزگار وی را به سمت معلمی سوق داد و حال خوشحال است و راضی و معلمی را عاشقانه انتخاب کرد.
غلام حسن یونسی، اعتقاد دارد در هر حرفهای فاکتور عشق میتواند از سختی کار کم کند و دوران شیرین و لذت بخشی برای فرد رقم زند.
دلیل محبوبیتش میان معلمان و همکارانش را جویا شدم، در پاسخم گفت:
همکاران خوبم به من لطف دارند و این نظر مرهون نگاه بلند آنان است. شاید به دلیل مثبت نگری ام باشد چراکه به هیچ وجه کسی را بد نمیدانم و عاشقانه همکارانم را دوست دارم، چه زمانی که در اداره آموزش و پرورش بودم و چه الان که در مدرسه هستم، سعی کردم نسبت به همه نگرش مثبتی داشته باشم.
دوست ندارم معلمی با خستگی وارد مدرسه و کلاس شود و همیشه به آنها میگویم روزی که احساس میکنید خسته هستید و کشش درس دادن ندارید، به هیچ وجه وارد کلاس نشوید.
به عنوان عضوی از خانواده آموزش و پرورش، خواسته زیادی از مسؤولین ذیربط نداشت و ارج نهادن به مقام شامخ معلم، خواسته به حقش بود.
یونسی ادامه داد: معلم، الگوی دانش آموز است و اگر منزلت، مقام و جایگاه معلم ارج نهاده نشود و به دلیل مشکلات معیشتی به دنبال حرفه دوم باشد، ابهتی که در کلاس درس و بین دانش آموزان دارد، میشکند.
از وضعیت معیشتی معلمان و جامعه فرهنگی گفت که فعلاً بد نیست و ارزش معلم به پول و مادیات نیست بلکه به حفظ جایگاه و مقام و منزلت آن است.
این مدیر مدرسه در ادامه از تعدد انواع مدارس مختلف گلایه کرد و گفت: وجود انواع مدارس غیردولتی سبب شد تا بی هویتی و بی اصالتی در برخی مدارس زیاد شود و کم کم خانوادهها بیهویت میشوند و وقتی اصالت گم شود، بچهها راهشان را گم میکنند و در مدارس غیر دولتی، دوگانگی بین مدرسه و خانوادهها کار را سخت کرده است.
یونسی اضافه کرد: امیدوارم روزی برسد که بچههای ما در حوزه ابتدایی از پایه اول تا ششم که معصومانه درس میخوانند، آموزش میبینند و تربیت میشوند، همیشه شاداب و سرحال باشند چراکه شادابی خلاقیت را بیشتر میکند.
در زمان تحصیل ما سیستم آموزشی سخت و خشن بود و آرزویم این است که اوضاع به گونهای شود که دانش آموز در اول مهر با خوشحالی سر کلاس بنشیند و پایان سال تحصیلی با دلتنگی از مدرسه خداحافظی کند.
به گزارش فارس، امید میرود سیستم آموزشی و نگرش خانوادهها به سمت خلاق گرایی و توانمند سازی دانش آموزان سوق پیدا کند چرا که ایران امروز ما بیشتر از پیش به وجود ذهنهای خلاق نیاز دارد و صرف گرفتن و دادن نمره به هر قیمتی جز تنبلی دانش آموزان عایدی دیگری به همراه نخواهد داشت.