به گزارش مجله خبری نگار، مادری ۳۲ سالهام و دختری ۱۰ ساله دارم. زندگی خوب و آرامی دارم. شوهرم کارمند و من خانهدار هستم. دخترم یک عادت عجیب دارد که وسایل استفاده شده و چیزهایی شبیه زباله را یواشکی در کمدش قایم میکند تا نگه دارد! مثل پوست بستنی و چیپس، بطری آب میوه، میوه نصفه خورده شده و .... اگر بخواهم آنها را دور بریزم خیلی ناراحت میشود. چه کنم؟
مخاطب گرامی، توجه شما به حالتهای رفتاری و ذهنی فرزندتان ستودنی است. احتکار به نوعی با مسائلی در سازمان روان فرد در ارتباط است. یعنی باید بررسی شود که چه تعارضات و احساساتی از جمله غم، استرس، خشم و ... در روان کودک هست که به شکل احتکار خودش را نشان میدهد. قطعا ارزیابی بالینی دقیق از بقیه علایم فرد، کیفیت رابطه با والدین، خودپنداره و مسائل اجتماعی و درون خانوادگی شما باید بررسی شود تا نتیجه بهتری حاصل شود. با این حال، چند توصیه به شما دارم.
بهطور کلی اختلال احتکار که به اختلال ذخیرهسازی هم معروف است، یک الگوی رفتاری است که با تملک بیش از حد و توانایی نداشتن یا تمایل نداشتن به دور انداختن آن وسایل همراه است و سن شیوع آن از اوایل نوجوانی است. البته تشخیص قطعی با بررسی چندین عامل دیگر ممکن است از جمله: فرد در دور ریختن یا جدا شدن از وسایل خود صرف نظر از ارزش آنها ناتوان باشد و دور ریختن آنها باعث آشفتگی وی شود، این ناتوانی به دلیل احساس نیاز برای نگهداری اقلام و احساس ناخوشایند از جداشدن و دور ریختن آنهاست. این ناتوانی در دور ریختن اموال باعث شلوغ شدن محل زندگی میشود. این انباشت گری باعث ناراحتی عمده بالینی یا کاهش کارکرد اجتماعی یا سایر حوزههای زندگی میشود و ....
در پیامکتان گفتهاید اگر بخواهم آنها را دور بریزم خیلی ناراحت میشود. قطعا دور ریختن این وسایل توسط والد قبل از طی کردن دوره درمان با روان شناس کمککننده نخواهد بود و صرفا باعث آشفتگی بیشتر وی میشود نه حل مسئله.
تا قبل از شروع جلسات درمان زیر نظر متخصص کودک با توجه به پیچیدگیهای درمان این اختلال، والدین میتوانند کیفیت رابطهشان را با فرزندشان ارتقا بدهند؛ بنابراین همدلانه راجع به این مسئله و حل آن با وی صحبت کنید. همچنین باید مسائلی که در دخترتان باعث اضطراب و فشارهای هیجانی میشود، بررسی شود. احتکار رابطه نزدیکی با اضطراب دارد. با این حال، مطمئن هستم با پیگیری به نتایج خوبی میرسید.
منبع: خراسان