شرایط فجیع اسرای فلسطینی به روایت رسانه عبری زبان

به گزارش مجله خبری نگار روزنامه هاآرتص در گزارشی در این رابطه نوشت: بازداشت شدگان و زندانیان فلسطینی در زندان مجدو سلسله رفتار‌های خشونت آمیز و اهانت آمیز شدیدی را از سوی زندانبان متحمل می‌شوند که حداقل آن لگد خوردن، وارد کردن ضربات شدید به نقاط حساس بدن و مجبور شدن به انجام رفتار‌های اهانت آمیز است.

جاشوا برنر نویسنده این گزارش اعتراف می‌کند، شکنجه‌های اعمال شده علیه اسرای فلسطینی حداقل منجر به کشته شدن یکی از اسرا به دلیل شدت جراحات وارد از این ضربات بوده است، برخی از زندانیان به وکلای خود خبر دادند، از زمان آغاز جنگ (۷ اکتبر) اسرای فلسطینی تحت شدیدترین آزار و اذیت‌ها قرار می‌گیرند و اسرای موجود در بند‌های امنیتی به شکل روزانه‌ای از سوی زندانبانان کتک خورده و مورد اهانت قرار می‌گیرند.

زندانبانان اسرا را مجبور می‌کنند تا آواز بخوانند و تقریبا در تمام طول شبانه روز به یکدیگر زنجیر هستند.

یکی از زندانیان اخیرا در شهادت خود در برابر دادگاه اعلام کرد، زندانبانان ما را به نقطه کور دوربین‌ها برده و آن‌ها به ویژه اسرای جدید را به شدت مضروب می‌کنند.

همچنین اسرای فلسطینی تازه بازداشت شده بیش از چند هفته است که اجازه شستن لباس‌های خود را نداشته و به آن‌ها لباس جدیدی هم داده نمی‌شود، این افراد تنها در صورت آزادی یکی از اسرا از لباس‌های اهدای آن‌ها استفاده می‌کنند.

احمد خلیفه فلسطینی ۴۱ ساله‌ای که از اهالی ام الفحم واقع در مناطق ۱۹۴۸ است و بعد از حوادث ۷ اکتبر دستگیر شده، یکی از کسانی بود که در این رابطه و جنایاتی که در زندان مجدو اتفاق می‌افتد، شهادت داد.

او به همراه محمد جبارین ۳۱ ساله بعد از انتقال به دادگاه برای تمدید مدت بازداشتش در پی شرکت در تظاهراتی در این شهر، به اتهام تحریک افکار عمومی و عضویت در سازمان تروریستی بازداشت و بیش از ۲ ماه است که در بازداشت به سر می‌برند و به عنوان بازداشت شده امنیتی دسته بندی شده‌اند.

او در این رابطه به دادگاه گفت: زندانبانان مردم اسیر را با دستبند به نحوی می‌بندند که مجبور شوند همانند حیوان حرکت کرده و آن‌ها را بدین شکل می‌کشند، اگر هر زندانی سرش را بلند کند به شدت به سرش ضرباتی وارد می‌کنند، این کار به شکل روزانه انجام می‌شود، یک جوان ۱۸ ساله در سلول ما هست، اگر زندانبان این جوان را در حال لبخند زدن هم بببیند او را از سلول خارج کرده به نقطه کور دوربین‌های مدار بسته برده و به شدت کتک می‌زنند، حتی یک بار یک نوجوان ۱۲ ساله را به آن نقطه برده و سر و سینه‌اش را به شدت لگد کردند.
خلیفه همچنین تاکید کرد، در سلول کناری‌اش یکی از اسرای فلسطینی آنقدر کتک خورد که از شدت جراحات جان سپرد، او را برای مجازات به سلول کناری ما آوردند، او تمام پنج شنبه و جمعه را زجه می‌زد و می‌گفت براد معده‌ام روده هایم، اما بقیه زندانیان سعی می‌کردند او را آرام کنند، چون نمی‌خواستند همه مورد مجازات دسته جمعی قرار بگیرند.

روز جمعه بود که این اسیر دیگر از هوش رفت، اما آن‌ها روز شنبه او را خارج کردند، هنوز صدای فریادهایش در گوش من است، کمی امیدوار بودم که او را برای معالجه به بیمارستان ببرند، اما نگهبانان وی را به یک سلول انفرادی منتقل کردند تا شامگاه همان روز جان خود را از دست بدهد، زندانبان‌ها بعد از اطمینان از مرگ وی درخواست آمبولانس کردند.

به روایت وکیل مدافع، جبارین هم پرونده‌ای خلیفه نیز در دادگاه در این رابطه شهادت داد گفت: از همان روز اولی که وارد زندان مجدو شدیم رفتار‌های اهانت آمیز آغاز شد، تهدید و فحش و ناسزا هم به طور مستمر ادامه دارد، ما را در حالی که دستانمان از پشت بسته شده است مورد اهانت قرار می‌دادند، می‌گفتند اگر غذا می‌خواهید باید زانو بزنید و سرتان را داخل ظرف غذا ببرید، یک بار از داخل غذای ما که برنج بود یک موش خارج شد، ما ۱۶ نفر در سلول نگهداری می‌شویم که فقط ۹ پتو دارد، همه روی زمین می‌خوابیم، سلول‌ها پنجره دارند، اما پنجره‌های آن فاقد شیشه هستند و آب و باد به داخل آن می‌آیند.

جبارین می‌افزاید: حتی در زمان انتقال به دادگاه هم مورد اذیت و آزار قرار گرفتم، مرا مجبور کردند که در تمام طول مسیر سرم را پایین نگهدارم، آن‌ها می‌گویند تو تروریست هستی و فرزندان ما را می‌کشی، من به آن‌ها گفتم من از اهالی داخل (مناطق ۱۹۴۸) هستم، فقط در یک تظاهرات برای پایان جنگ شرکت کرده بودم.

جبارین همچنین اعلام کرد، هیچ قطعه لباسی به ما داده نشد و من لباس را از دیگر زندانیان گرفتم، دو ماه است که حمام نکرده ام و تنها یک پیراهن به تن دارم.

یکی دیگر از اهالی ام الفحم که او نیز به اتهام تحریک افکار عمومی دستگیر شده اعلام کرد از دو ماه پیش همان لباس‌ها از جمله همان لباس زیر را به تن دارد که در زمان بازداشت به تن داشت.

او به وکیل خود گفت، فرد زندانی جرات نمی‌کند که از زندانبان‌ها درخواست لباس کند، چون پاسخ آن‌ها کتک زدنش است.

خلیفه هم در رابطه با شرایط غذای زندان نیز گفت: زندانبانان با کفش برنج را لگد کوب کرده بعد به ما می‌دهند، داخل آن اشیای مختلفی را پیدا می‌کنیم، مجبور می‌شویم آن را تمیز کرده و بعد بخوریم، به همین خاطر غذای دلخواه همه تخم مرغ است، زیرا نمی‌توان داخل آن چیزی گذاشت.

هاآرتص در ادامه افزود: یکی دیگر از زندانیان که از اهالی جنین است به وکیل خود گفت: ما را با بار‌ها مجبور کردند که بر روی زمین دراز کشیده و شعار زنده باد اسرائیل سر دهیم اگر این کار نکنیم ما را به شدت کتک می‌زنند، زمانی که به زندان رسیدیم ما را به دو دسته تقسیم کردند، بعد از آن ۴۰ نگهبان آمدند و ما را به شدت کتک زدند، بعد از آن دست‌های ما را از پشت بسته و برای ۹ ساعت به سلول‌ها بردند، هر شب می‌آمدند و ما را به شدت کتک می‌زدند، برخی از زندانیان دچار شکستگی‌های مختلفی شده‌اند، برای ۳۵ روز من نمی‌توانستم روی کمرم بخوابم.

یک اسیر دیگر که از اهالی قدس است نیز می‌گوید: من روزی سه بار مورد اهانت قرار می‌گرفتم، نگهبان مرا مجبور می‌کرد که رو به دیوار چمباطمه زده و بعد از آن او به بهانه بازرسی مرا کتک می‌زد، بعد از مرگ یکی از اسرا کتک زدن متوقف شد، اما فرمانده زندان اعلام کرد که آن را باز خواهد گرداند، چراغ سلول در طول شب روشن است و تا ساعت شش صبح این چراغ روشن می‌ماند.

گفتنی است این شهادت‌ها تنها بخش ناچیزی از شکنجه‌ها و جنایاتی است که رژیم صهیونیستی علیه اسرای فلسطینی انجام داده و رسانه صهیونیست اجازه انتشار آن را پیدا کرده است.