به گزارش مجله خبری نگار،دیابت سیستم ایمنی را هم تضعیف میکند تا عفونت در کنار بدن بی دفاع، زودتر به گسترش زخم و در نهایت قطع عضو منجر میشود. برای همین پزشکان به بیماران دیابتی توصیه میکنند از پاهای خود خیلی مراقبت کنند. برای جلوگیری از به وجود آمدن پای دیابتی، ۱۱ توصیه زیر را جدی بگیرید:
۱) هر روز بعد از فعالیت روزمره یا ورزش، خودتان پاهایتان را معاینه کنید و به دنبال زخم، قرمزی، تاول و خارشیدگی باشید. از آینه کمک بگیرید یا از کسی بخواهید این کار را برایتان انجام دهد.
۲) هر روز بعد از فعالیت روزمره یا ورزش، پایتان را با آب ولرم و صابون معمولی بشویید. از صابونهای قوی استفاده نکنید، چون این صابونها ممکن است باعث آسیب پوست پایتان شوند.
۳) پاهایتان را خوب خشک کنید؛ مخصوصا خشک بودن بین انگشتان پا خیلی مهم است، چون عفونت در جای مربوط بیشتر به وجود میآید.
۴) بعد از شستشو و استحمام، پوست دست و پای تان را با یک لوسیون نرمال یا روغن معمولی چرب کنید، اما توجه داشته باشید بین انگستانتان به هیچ وجه چرب نشود.
۵) پاهای شما به غیر از معاینه توسط خودتان، باید توسط یک پزشک هم حداقل سالی دوبار معاینه شود؛ تا هم عصبهای آن معاینه شوند و هم آسیبهایی که شما متوجه اش نشده اید، شناسایی شود.
۶) ناخنها را صاف بگیرید تا گوشه هایش توی گوشت نرود. قبل از ناخن گرفتن همیشه انگشتانتان را در آب ولرم بگذارید تا ناخنهای تان نرم شوند.
۷) اگر دچار مشکلاتی مانند پینه، میخچه، قوزک اضافه، انحراف انگشت یا ناخنهای فرو رفته هستید حتما با پزشک برای برطرف کردن آنها مشورت کنید. به هیچ وجه خودتان با درمانهای خانگی سعی در درمان آنها نکنید.
۸) هر زخم، سوراح، خراش، بریدگی یا دردی در پایتان را حتما به پزشک اطلاع دهید و هرگز سیگار نکشید، چون سیگار باعث کاهش گردش خون در انتهای اندامها میشود.
۹) همیشه کفش بپوشید؛ مخصوصا اگر قدرت بینایی تان هم افت کرده و حس پاهایتان را از دست داده اید.
۱۰) این جمله که «این کفش را بپوشید بعدا جا باز میکند» اگر هم در مورد بقیه درست باشد، درباره شما صادق نیست. کفش شما باید کاملا متناسب پای تان باشد، نه کوچک نه بزرگ؛ راحتِ راحت. کفش کوچک قبل از آنکه به جا بارکردن برسد، ممکن است باعث قطع شدن پایتان شود.
۱۱) حتی در اتاق هم پا برهنه راه نروید. یک خار کوچک داخل فرش، تکه نان خشک شده و هر چیز دیگری میتواند خیلی آسان باعث زخم پایتان شود.