محمدیان: حرفی از آسیب‌دیدگی‌ام نزدم، چون این روز‌ها برخی در خواب هم آسیب می‌بینند! / تاوان بلگراد را دادم

به گزارش مجله خبری نگار،محمدحسین محمدیان در گفتگو با خبرنگار ورزشی درباره عملکردش در مسابقات کشوری که با دومی او در وزن ۹۷ کیلوگرم به پایان رسید، اظهار داشت: در فاصله مسابقات لیگ تا قهرمانی کشور، به دلیل آسیب‌دیدگی فقط دو جلسه تمرین سبک شبیه به مرور فن انجام دادم. نه توانستم تمرین کشتی خوبی داشته باشم و نه وزنه بزنم. از مسابقات استانی به این طرف وضعیتم همین بود و تمرین درستی انجام ندادم، فقط سعی کردم از نظر روحی خودم را برای شرکت در مسابقه آماده کنم. این آمادگی ذهنی که باید قهرمان کشور شوم، در چهار کشتی اول کمکم کرد و به برد رسیدم، اما در فینال به هر شکل شرایط متفاوت بود و شکست خوردم.

وی با اشاره به اینکه در فینال لیگ هم به همین دلیل مقابل کشتی‌گیر هوتن روی تشک نرفت، تصریح کرد: در کشتی سومم در مسابقات قهرمانی استان از ناحیه دنده آسیب دیدم. خیلی اذیتم شدم، اما به مبارزه ادامه دادم. چند جلسه فیزیوتراپی رفتم و در اردو دیدم باز هم درد دارم که با قرص و اسپری کار را ادامه دادم. من در لیست بانک شهر بودم، اما به خاطر آسیب‌دیدگی که از مسابقات قهرمانی استان داشتم به آقا رضا (یزدانی) وضعیتم را گفتم، او هم خواست کشتی نگیرم که حضورم در مسابقات کشوری دچار مشکل نشود و احمد بذری در ۹۷ کیلو مقابل علی شعبانی قرار گرفت. خوشبختانه بذری برد و تیم ما هم در نهایت قهرمان لیگ برتر شد. چند روز قبل از فینال لیگ هم دچار سرماخوردگی شده بودم و همین دردم را تشدید کرده بود. آنقدر درد داشتم که فکر کردم شاید دنده‌ام شکسته است و نمی‌توانستم نفس بکشم.

محمدیان که سال گذشته بعد از غیبت در مسابقات کشوری و انتخابی جام تختی، سهمیه حضور در جام تختی را نگرفت و از چرخه ۲۰۲۳ خارج شد، خاطرنشان کرد: در مسابقات استانی شرایط خوبی داشتم، چون در این چهار پنج ماه کاملاً حرفه‌ای زندگی کردم و برای آنکه حرف و حدیثی در مورد سهمیه‌ام نباشد، چرخه را با مسابقات استانی استارت زدم. در حالی که به همه سهمیه داده بودند، ولی من یک کلمه حرفی نزدم، بدون آنکه زنگی به کمیته فنی و هیئت استان بزنم، گفتم خودم کشتی می‌گیرم و به سهمیه می‌رسم. حتی با وجودی که دنده‌ام آسیب دیده بود و خیلی‌ها می‌گفتند در فینال استانی کشتی نگیر و، چون اینجا آمده و فینالیست شده‌ای سهمیه می‌گیری، اما گفتم خودم کار را تمام می‌کنم و به کسی نمی‌گویم به من سهمیه بدهد. من فینال استانی را با احمد بذری گرفتم و او را بردم. از مسابقات استانی تا قهرمانی کشور، من حتی سه چهار جلسه تمرین خوب نداشتم، به کسی هم چیزی نگفتم که نگویند بهانه می‌آورد. این روز‌ها در خواب هم برخی دچار ضرب‌خوردگی می‌شوند! آنقدر بچه‌ها ضرب می‌خورند که من نخواستم یک کلمه در این باره صحبت کنم و فقط کشتی‌ام را گرفتم.

دارنده مدال برنز جهان درباره فینالش با امیرعلی آذرپیرا تصریح کرد: قوای جسمانی‌ام با توجه به آسیب‌دیدگی و اینکه در هفته‌های منتهی به مسابقات کشوری خوب نتوانسته بودم تمرین کنم، مناسب فینال نبود و کشتی را واگذار کردم. این شکست در شرایط طبیعی اتفاق نیفتاد، هیچ کشتی‌گیری دوست ندارد ببازد، ولی من از آن دسته کشتی‌گیرانی نیستم که برای باخت بهانه بیاورم و توجیه کنم. باختم، اما با زور قرص و آمپول برای کم کردن التهاب دنده‌ام، خودم را به مسابقات رساندم، با همین شرایط هم کشتی گرفتم و باز انتظارم از خودم بیشتر بود، ولی فینال آنطوری که می‌خواستم پیش نرفت، چون به بدنم با توجه به وضعیتی که سپری کرده بودم، برای اجرای فن اطمینان نداشتم.

عضو تیم ملی کشتی آزاد در مسابقات المپیک ۲۰۲۰ توکیو در مورد اینکه بعد از شکست او در مسابقات جهانی بلگراد در حالی که یکی از امید‌های اصلی کسب نشان مدال جهانی محسوب می‌شد، نسبت به وی نوعی بی‌اعتمادی شکل گرفته است، گفت: دیدند در جهانی بلگراد چطور کشتی گرفتم و پنجم شدم. با تب بالا و عفونت که تا از صربستان برنگشتم راهی بیمارستان شدم و یک هفته بستری بودم. من در آن شرایط کشتی گرفتم. مگر جایی رفتم که بد کشتی بگیرم؟ هر جا رفتم دست پر برگشتم. اگر در المپیک باختم، مگر بقیه خوب بودند و نتیجه‌ای که باید را گرفتند؟ اگر باخت برای من بود، برای بقیه هم بود. قرار نیست از چرخه روزگار که حذفم کنند، ولی برای بقیه در میدان‌های بعدی هم فرصت باشد. من اگر جهانی بلگراد باختم، خودم تاوانش را دادم و این همه حرف شنیدم. همه این‌ها روی دوش من سنگینی می‌کرد. پدرم را درآوردند، اگر بحث سن را مطرح کنند که این حرف فقط در کشتی ما به میان می‌آید. مگر جردن باروز، دیوید تیلور، کایل اسنایدر و... جوان هستند؟

محمدحسین محمدیان که با وجود نایب قهرمانی در مسابقات کشوری نامش در جمع دعوت‌شدگان به اردو نبود، افزود: در تمام سال‌هایی که در کشتی بودم، زندگی سالم و حرفه‌ای داشتم. سال گذشته هم که در چرخه نبودم، سالم زندگی کردم. خانه برای من با اردوی تیم ملی فرقی ندارد، چون اینطور زندگی کردن را یاد گرفته‌ام. چهار پنج ماه کاملاً منظم و حرفه‌ای تمرین کردم که در چرخه ۲۰۲۴ حاضر باشم. از مسابقات استانی استارت زدم، این هم تازه مرحله اول چرخه بود که من فینالیست آن شدم. در وزن ۹۷ کیلوگرم، چون سهمیه نگرفته‌ایم دو رقابت قهرمانی آسیا و گزینشی آسیایی را داریم. نمی‌دانم چرا من را دعوت نکرده‌اند. تا امروز نه بی‌اخلاقی و نه بی‌انضباطی در اردوی تیم ملی نداشتم. اینجا چیز‌هایی را بولد می‌کنند که در دیگر کشور‌ها اصلاً مطرح نیست و اگر کسی خوب باشد به مسابقه می‌رود و کاری به سن و سالش ندارند.