وبا و بیماری‌های عفونی در کمین غزه

به گزارش مجله خبری نگار،به نقل از الجزیره، آکسفام هشدار داده است که در صورت عدم ارائه کمک‌های بشردوستانه فوری، فروپاشی سرویس‌های آب و فاضلاب باعث شیوع وبا و سایر بیماری‌های عفونی خطرناک در غزه خواهد شد.

رژیم کودک‌کُشِ صهیونیستی پس از اعلام محاصره کامل فلسطین، آب غزه را به همراه مواد سوختی و برق که نیروگاه‌های آب و فاضلاب را تامین می‌کند، قطع کرده است.

سازمان ملل می‌گوید: در حال حاضر در غزه تنها سه لیتر آب در روز برای هر نفر برای تامین تمام نیازهایشان از جمله نوشیدن، شستن، پخت و پز و ... در دسترس است. طبق گفته سازمان جهانی بهداشت (WHO) بین ۵۰ تا ۱۰۰ لیتر آب در روز مقدار توصیه شده برای هر فرد برای برآوردن نیاز‌های اولیه بهداشتی است.

«وسیم مشتحه»، پدر چهار فرزند در «خان یونس» در جنوب غزه به الجزیره گفت: هر روز برای هر کدام از فرزندانم یک بطری آب پر می‌کنم و به آن‌ها می‌گویم «سعی کنید مصرف آب خود را مدیریت کنید.» آب مورد استفاده خانواده‌ام رو به پایان است. ما به بازار می‌رویم و هر آنچه در دسترس باشد می‌خریم. ما با چشمانی تیره به آینده نگاه می‌کنیم.

چهار فرزند او تقریباً دو هفته است که از مدرسه بازمانده‌اند. این روز‌ها فرزندان وی به جای رفتن به مدرسه و حضور در کلاس‌های ریاضیات یا جغرافیا، نحوه جیره بندی آب را یاد می‌گیرند.

پس از آنکه رژیم صهیونیستی دستور تخلیه ۱.۱ میلیون فلسطینی در بخش شمالی غزه را صادر کرد، مشتحه همسر و فرزندان هشت تا ۱۵ ساله خود را به خانه عمه خود در خان یونس برد.

مشتحه با اشاره به نشانه‌های بروز یک فاجعه بهداشت عمومی قریب الوقوع گفت: مردم در خیابان‌ها، مغازه‌ها، مساجد و ماشین‌هایشان یا در خیابان‌ها می‌خوابند.

همچنین بنابر آخرین آمار منتشر شده در ژانویه امسال (۲۰۲۳) از سوی «صندوق نجات کودکان» که یک سازمان بین‌المللی خیریه است، یک کودک از هر شش کودک در سراسر جهان (بیش از ۴۴۹ میلیون کودک) در منطقه‌ای که گرفتار جنگ و درگیری است، زندگی می‌کنند.

این بدان معناست که کودکان بیشتری در موقعیت‌های بسیار ناامن، ترسناک و چالش‌برانگیز زندگی و رشد می‌کنند که می‌تواند برای ادامه زندگی به آن‌ها آسیب‌های جدی وارد کند و پیامد‌های زیان‌بار آن در سنین بزرگسالی و حتی تا پایان عمر ادامه یابد و زندگی آن‌ها را تلخ و طاقت‌فرسا کند.

قرار گرفتن طولانی مدت در معرض درگیری و ناامنی به این معنی است که بسیاری از کودکان در وضعیت «استرس سمی» قرار دارند. کودکان در مناطق و کشور‌های جنگ‌زده تجربیات مشابهی از تخریب و از دست دادن را پشت سر می‌گذارند و این تجربیات می‌توانند پیامد‌های مادام‌العمر بر سلامت جسمی و روانی آن‌ها داشته باشند.