توجه به یکی از بزرگترین شهاب سنگ‌های ثبت شده در میشیگان

یکی از بزرگترین شهاب سنگ‌های ثبت شده در میشیگان تا بیش از ۸۰ سال پس از کشف، هرگز مورد توجه کارشناسان قرار نگرفت.

به گزارش مجله خبری نگار،این سنگ فضایی با داشتن ۱۰ کیلوگرم وزن، قبل از اینکه توسط جامعه علمی به رسمیت شناخته شود، چندین دهه در اطراف یک مزرعه محلی قرار داشت.

مونا سیربسکو (Mona Sirbescu) زمین شناس دانشگاه مرکزی میشیگان (CMU) پس از بررسی این شی در سال ۲۰۱۸ توضیح داد: می‌توانم فوراً بگویم که چیز خاصی بود. این با ارزش‌ترین نمونه‌ای است که من در زندگی ام دیده ام.

دیوید مازورک (David Mazurek) از سیربسکو خواسته بود که سنگی را که او ۳۰ سال در اختیار داشت، بررسی کند. برای سیربسکو، این یک درخواست همیشگی در طول دوران حرفه‌ای او بود و معمولاً هیچ نتیجه هیجان انگیزی نداشت.

سیربسکو بلافاصله دریافت که این سنگ نه تنها در واقع یک صخره فضایی است، بلکه یک سنگ فضایی تماشایی به حساب می‌آید. این شی با نام مستعار شهاب سنگ ادمور، یک شهاب سنگ آهن نیکل بزرگ با مقدار قابل توجهی نیکل است که حدود ۱۲ درصد آن را تشکیل می‌دهد.

به گفته سیربسکو، زمانی که مازورک در سال ۱۹۸۸ مزرعه‌ای را در میشیگان خرید، مالک قبلی اطراف ملک را به نشان داد و مازورک دید که از سنگی بزرگ و عجیب برای باز کردن در یک سوله استفاده می‌شود. هنگامی که مازورک از مالک درباره سنگ پرسید، او گفت که آن در واقع یک شهاب سنگ است. مالک قبلی ادامه داد که در دهه ۱۹۳۰ او و پدرش شهاب سنگی را دیده بودند که در شب به مزرعه آن‌ها برخورد کرده و هنگام برخورد صدایی عجیب به همراه داشته است. صبح روز بعد، آن‌ها بقایای به جا مانده از شهاب سنگ را از گودال تازه تشکیل شده بیرون آوردند؛ بنابراین مازورک سنگ فضایی را به مدت ۳۰ سال نگه داشت و به استفاده از آن به عنوان وسیله‌ای برای بستن در ادامه داد. در نهایت، او متوجه شد که مردم از یافتن و فروش قطعات کوچک شهاب سنگ پول در می‌آورند، بنابراین فکر کرد که باید سنگ غول پیکر خود را ارزیابی کند.

سیربسکو گفت: آنچه معمولاً در این مرحله اتفاق می‌افتد این است که شهاب سنگ‌ها را می‌توان به موزه‌ها یا به کلکسیونر‌ها و فروشندگانی که به دنبال کسب سود هستند فروخت.

در پایان، مازورک شهاب سنگ خود را به قیمت ۷۵ هزار دلار به سیاره نمای آبرامز دانشگاه ایالتی میشیگان فروخت و ۱۰ درصد از درآمد بادآورده خود را به بخش علوم زمین شناسی دانشگاهی که سیربسکو در آن هویت واقعی سنگ را شناسایی کرد، هدیه داد.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری