به گزارش مجله خبری نگار/خبرآنلاین: بسیاری از مکانیسمهای بازخورد و اجبار در تثبیت و تنظیم میانگین دمای کلی زمین نقش دارند؛ در سادهترین تصویر، ما تابش خورشید را دریافت میکنیم. بخشی از این تشعشعات از جو فوقانی ما منعکس میشود و بقیه به سمت پایین حرکت میکنند. بخشی از این تشعشعات توسط هوا و زمین جذب میشود. باقیمانده تابش از سطح زمین منعکس میشود. بیشتر آن به فضا بازمیگردد، اما مقداری از آن توسط اتمسفر دوباره جذب میشود و اثر گلخانهای ایجاد میکند که سطح ما را تا دمای مشخصی گرم میکنند. اما این یک تصویر بسیار ساده است. در واقع دما و آب و هوای ما به همه چیز بستگی دارد، از فراوانی مولکولهای مختلف در جو گرفته تا اقیانوسها و سیستمهای گردش جوی.
در حالی که لایه اوزون برای جلوگیری از تشعشعات فرابنفش خورشید حیاتی است، اکثر مدلهای آب و هوایی نقش ازن را در مطالعه آب و هوای زمین نادیده گرفته اند.
ما همیشه لایه اوزون نداشته ایم. قبل از پیدایش حیات، ازن اساساً در جو ما وجود نداشت و زمین میلیاردها سال را تنها سپری کرد. تنها در زمانهای اخیر است که لایه اوزون به سطوح ضخیمی که در حال حاضر میبینیم تثبیت شده است و در حالی که اکسیژن مولکولی که بخش خوبی از جو زمین را تشکیل میدهد نقش کمی در آب و هوا بازی میکند، لایه اوزون نقش بسزایی در این امر دارد.
برای مطالعه تاثیر لایه اوزون، محققان مجموعهای از شبیه سازیهای آب و هوای زمین را به کار گرفتند. آنها مقدار ازن را در جو فوقانی تغییر دادند و اجازه دادند دمای زمین به تعادل برسد. آنها دریافتند که وجود ازن بر دمای سطح ما اثر گرمایی دارد و به طور متوسط دمای سطح زمین را حدود ۳.۵ کلوین یا ۲۷۰ درجه سانتیگراد افزایش میدهد. اگر لایه اوزون از بین برود، چه از طریق انسان و چه از راههای دیگر، این امر تأثیر فاجعه باری بر آب و هوای ما خواهد داشت.
بدون لایه اوزون دمای زمین ۲۷۰ درجه سانتیگراد پایین میآید!
اثر اولیه کمبود اوزون خنک شدن استراتوسفر فوقانی خواهد بود. هوای سردتر نمیتواند رطوبت زیادی را در خود نگه دارد و بنابراین استراتوسفر خشکتر میشود. بخار آب یک گاز گلخانهای مهم است و بنابراین بدون آن اثر گلخانهای کلی زمین کاهش مییابد.
فراتر از تغییرات دمای زمین، فقدان ازن تأثیرات قابل توجهی بر آب و هوای کلی ما خواهد داشت. فقدان ازن و سرد شدن استراتوسفر در نتیجه آن لایه اتمسفر را بی ثبات میکند و از تشکیل ابرها جلوگیری میکند. این امر باعث میشود که ابرها فقط در ارتفاعات پایینتر و بالاتر ظاهر شوند.
همچنین برخی از جریانهای جت در نزدیکی استوا تقویت میشوند، در حالی که برخی دیگر در نزدیکی قطبها ضعیف میشوند. این میتواند عواقب شدیدی برای الگوهای آب و هوای فصلی در تمام عرضهای جغرافیایی داشته باشد. جو زمین یک سیستم غنی و پیچیده است و این تحقیق نشان میدهد که هر جزء نقش مهمی دارد.