به گزارش مجله خبری نگار، محمد باقر باقرپور، فرماندار بجنورد در بازدید از این محوطه تاریخی گفت: «محوطه کشف شده هزاره سوم مربوط به گورستان عصر برنز و از لحاظ فرهنگی نشان دهنده تمدن خراسان بزرگ در این خطه است.» براساس یافتههای جدید در این گورستان تمامی اجساد همراه با ظروفی است که نشان دهنده اعتقاد به زندگی پس از مرگ است. به گزارش ایسنا، باقرپور در ادامه توضیح داد: «این گورستان دومین گورستان کشف شده از لحاظ قدمتی و تاریخی بعد از محوطه باستانی «چلو» معروف به «شهر سوخته» در مجاورت شهر سنخواست خراسان شمالی است.»
محوطه چلو مربوط به عصر مس - مفرغ است و در شهرستان جاجرم، ۳ کیلومتری شرق شهر سنخواست واقع شده است. در پی کاوشهای باستان شناسی در خراسان شمالی شواهدی از روابط فرهنگی ایران و آسیای میانه در عصر مفرغ کشف شد. این محوطه یک استقرارگاه باستانی وسیع در حوالی شهر سنخواست است که نشانههای استقرار از دوره مس و سنگ تا دوره آهن (هزاره چهارم تا نخست پیش از میلاد) در آن به جا مانده است. این محوطه با گستره حدود ۶۰ هکتار در زمره بزرگترین استقرارگاههای پیش از تاریخ در شمال شرق کشور است.
در منطقه گورستان با وجود فعالیتهای کشاورزی در دهههای قبل و تخریب تعدادی از گورها، بر اساس اطلاعات حاصل از کاوش در ۶ گور میتوان بخشی از آداب تدفین را بازسازی کرد. در گورستان محوطه چلو مردهها به پهلوی راست و به حالت خمیده (چمباتمه زده) دفن شدهاند و هدایای تدفینی اغلب در بالای سر و کنار پاهای آنها چیده شده است و در تمام گورهای کاوش شده یک ظرف آشپزخانهای وجود دارد که در آن بقایای مواد غذایی به چشم میخورد.
کاوشهای بیشتر در نیمه غربی محوطه چلو یک محدوده ذخیرهسازی آذوقه به مساحت حدود یک هکتار را آشکار ساخت و آثاری از مهر و موم دهانه خمرهها به دست آمد که به احتمال قوی نشاندهنده یک نظام انبارداری پیشرفته و کنترل مواد ورودی و خروجی به انبارهاست. طبق گفته کارشناسان، محوطه باستانی چلو در مسیر یک شاهراه باستانی قرار گرفته که در قرون اولیه اسلام، نیشابور و گرگان را به هم مرتبط میکرده و شاید بتوان گفت این راه از دوره پیش از تاریخ شکل گرفته است. کاوشگران ایتالیایی و فرانسوی با مطالعه روی تپه تاریخی چلوی سنخواست، دیرینگی آن را بیش از پنج هزار سال تخمین زده بودند.