آیا عوارض دارو در مردان و زنان متفاوت است

به گزارش مجله خبری نگار،کارآزمایی‌های بالینی دارو‌ها عموماً به الکتروکاردیوگرام (EKG) برای اندازه گیری واکنش قلب بیمار به دارو و تعیین ایمنی آن تکیه می‌کنند، با این حال مردان و زنان تفاوت‌هایی در فیزیولوژی قلب خود دارند که در تغییرات ثابت در الکتروکاردیوگرام آن‌ها منعکس می‌شود. در نتیجه، دارویی که ممکن است در مردان بی خطر به نظر برسد، ممکن است برای زنان خطرناک باشد.

به گفته محققان، مردم فکر می‌کنند که زنان به بیماری‌های قلبی مبتلا نمی‌شوند، اما اینطور نیست. تحقیقات نشان می‌دهد: مردان و زنان به یک اندازه تحت تأثیر مشکلات قلبی قرار می‌گیرند. با این حال بیشتر آنچه در مورد بیماری‌های قلبی می‌دانیم از آنچه محققان در مردان مطالعه کرده اند، ناشی می‌شود.

در این رابطه کیم هلگرن (Kim Hellgren) محقق فارماکولوژی در دانشگاه کالیفرنیا و پژوهشگر این مطالعات گفت: بهترین راه حل این است که ما تحقیقات خود را روی نیمی از مردان و نیمی از زنان انجام دهیم. اما برای کمک به تفسیر مطالعاتی که بازنمایی ایده آل ندارند و برای برجسته کردن خطر نادیده گرفتن تفاوت‌های جنسی در قلب، او ابزاری را برای کمک به پیش بینی پاسخ زنان بر اساس داده‌های شرکت کنندگان در کارآزمایی بالینی برنامه ریزی کرده است.

به گفته او، در مقایسه با مردان، سلول‌های قلب زنانه زمان بیشتری برای بازگشت به حالت استراحت پس از یک ضربه الکتریکی نیاز دارند که به صورت فاصله طولانی‌تر در الکتروکاردیوگرام نشان داده می‌شود.تفاوت‌های مرتبط با جنسیت در تحریک و انقباض سلول‌های عضله قلب نیز ممکن است بر نحوه واکنش این سلول‌ها به دارو‌ها تأثیر بگذارد. در نتیجه، آنچه ممکن است یک اثر درمانی در مردان باشد، می‌تواند به طور همزمان در زنان مضر باشد.

این تیم تحقیقاتی با استفاده از مدل‌های ریاضی الگو‌های تحریک و انقباض در سلول‌های عضله قلب مردان و زنان، یک ابزار توسعه دادند که می‌تواند از داده‌های مردان برای پیش بینی واکنش قلب زنان استفاده کند. پژوهشگران تاکنون از ابزار خود در مجموعه داده‌های مجازی از پاسخ‌های قلبی شبیه سازی شده به گروه بزرگی از دارو‌های مختلف استفاده کرده اند. با استفاده از داده‌های مردان، این ابزار توانست با موفقیت داده‌های زنانه را پیش بینی کند که با داده‌های شبیه سازی شده رایانه‌ای برای انواع مختلف داروها، مطابقت داشت.

هلگرن گفت: گام بعدی بسته بندی این برنامه است تا بتواند به راحتی توسط افرادی که کارآزمایی‌های بالینی انجام می‌دهند استفاده شود. این برنامه ورود انبوهی از داده‌های بالینی از الکتروکاردیوگرام‌های مردانه و دریافت بازخورد در مورد بی‌خطر بودن یا ناایمن بودن دارو‌ها برای زنان را آسان می‌کند. این امر به جلوگیری از ورود دارو‌هایی به بازار که می‌تواند برای زنان ناامن باشد، کمک می‌کند.

در خاتمه هلگرن ابراز امیدواری کرد که ابزارش مورد استفاده قرار گرفته و بتواند توجه را به نابرابری‌ها در کارآزمایی‌های بالینی جلب کند تا هماهنگ کنندگان کارآزمایی‌های بالینی را تشویق کند تا تعداد مساوی از مردان و زنان را به کار گیرند. هلگرن معتقد است که ابزار او می‌تواند شکاف‌های جنسیتی را پر کند.