به گزارش مجله خبری نگار، استقلال ۱۶ هفته از رقابتهای لیگ برتر را سپری کرده است و حالا ۱۴ مسابقه دیگر در مقابل مدافع عنوان قهرمانی قرار دارد تا بتواند با استفاده از این بازیها شرایط بهتری برای خود رقم زده و اختلاف ۸ امتیازی با صدر جدول را جبران کند. البته ناگفته پیداست که از ۴۲ امتیاز باقی مانده حتماً همه آنها به حساب آبیپوشان واریز نمیشود و تصور وقوع چنین اتفاقی غیر ممکن است، اما با توجه به هفتههای زیاد باقی مانده، اگر استقلالیها دچار تحولات تاکتیکی شوند یا بازیکنان جدیدی جذب کنند که موثر باشند، شاید شرایط برایشان عوض شود. نکته مهم اینجاست که آبی پوشان پایتخت حالا درحالی پس از پایان هفته شانزدهم رتبه چهارم را به دست آوردهاند و از صدر جدول ۸ امتیاز فاصله دارند که فصل قبل در پایان همین هفته مقتدرانه صدرنشین بودند و بیلانی که با فرهاد مجیدی داشتند فوقالعاده بهتر از کارنامهای است که حالا با ریکاردو سا پینتو در اختیار دارند.
استقلال فصل گذشته در پایان هفته شانزدهم ۳۸ امتیاز کسب کرده بود و آمار بسیار خوبی داشت. این تیم صدرنشین جدول محسوب میشد و هیچ شکستی را هم در کارنامه خود نمیدید. اتفاقی که تا انتهای فصل هم به وقوع پیوست و استقلال بدون حتی یک شکست عنوان قهرمانی را به دست آورد، اما حالا شرایط کاملاً متفاوت شده است. آبیپوشان طی همین تعداد هفتههای سپری شده، سه بار مغلوب شدهاند و دیگر تیمی شکست ناپذیر نیستند. فصل قبل پرسپولیس در پایان هفته شانزدهم با ۳۵ امتیاز در تعقیب استقلال بود، ولی حالا آبیها ۸ امتیاز کمتر از حریف سنتی خود دارند.
نکته دیگری که تفاوت استقلال مجیدی با تیم تحت فرمان ساپینتو را بیش از پیش آشکار میکند. تعداد گلهای زده و خورده این تیم در فصل قبل و فصل کنونی است. استقلال فصل گذشته به عنوان یک تیم فوق العاده فرصتطلب تلقی میشد که از کمترین موقعیتها بیشترین استفاده را میبردند. به همین خاطر در پایان هفته شانزدهم با ۲۶ گل زده صدرنشین بود، ولی حالا این تیم آماری به مراتب کمتر دارد و فقط ۱۶ بار موفق به گشودن دروازه حریفان خود شده است. از طرف دیگر، ساختار دفاعی آبیپوشان نیز متزلزلتر از قبل محسوب میشود. آنها فصل قبل تا پایان اولین هفته از دوره برگشت لیگ برتر فقط ۶ بار دروازه خود را گشوده شده دیده بودند، اما حالا دو برابر آن دوران گل خوردهاند. آماری که کاملاً نامناسب در قیاس با دوره قبلی لیگ برتر به حساب میآید. ناگفته پیداست که تفاضل گل استقلال مجیدی هم از این تیم بهتر بود. تفاضل گل آبیها در فصل قبل ۲۰+ بود، ولی حالا ۴+است. این یعنی یک سقوط آزاد در عرصه گلهای زده و خورده.
استقلال اگرچه ۸ امتیاز با صدر جدول فاصله دارد، ولی از یک بابت برای جبران این عقب ماندگی و رسیدن به رتبهای که با فرهاد مجیدی به دست آورد، همچنان شانس خوبی دارد. اگر سپاهان را کنار بگذاریم، استقلال هنوز دیدارهای دور برگشت این فصل برابر پرسپولیس- گل گهر- مس رفسنجان و تراکتور را برگزار نکرده است و اگر بتواند مدعیان را شکست بدهد حتماً شرایط بهتری در جدول به دست خواهد آورد. قبول داریم که این تیم در دوره فرهاد مجیدی هم اغلب اوقات زیبا بازی نمیکرد، ولی فوق العاده فوتبال فرصت طلبی را ارائه میداد و ساختار دفاعی بسیار مستحکمی هم داشت. دو مزیت ویژهای که در تیم مجیدی بود، اما هنوز آن را در مجموعه تحت هدایت ساپینتو نمیبینیم.
این نکته را هم فراموش نکنیم که استقلال جام حذفی این فصل را دشوارتر از فصل گذشته آغاز کرد و در همان مرحله اول مجبور شد به حکم قرعه مقابل تراکتور صفآرایی کند. البته استقلالیها حریف تبریزی خود را حذف کردند و همچنان در این عرصه ماندگار شدهاند. آنها با فرهاد مجیدی نیز تا یک چهارم نهایی جام حذفی پیش رفتند، اما در نهایت قافیه را به نساجی مازندران باختند تا نتوانند در فصلی که بیشکست قهرمان لیگ برتر شدند، دبل کنند.
نکته پایانی اینکه بردهای متوالی استقلال در این فصل هیچ وقت به عدد ۳ نرسیده است. این اتفاق درحالی رخ داده است که در فصل گذشته تیم استقلال روند ۶ برد پیاپی را هم تجربه کرده بود. هر چند ساپینتو مدعی است تیم را خودش نبسته و البته مدام از نیازش به یک پلی میکر سخن میگوید که اتفاقا درست هم میگوید، ولی یک نیم فصل فرصت کمی نیست که او در اختیار داشت، ولی هنوز نتوانسته حتی ترکیب ثابت تیمش را بشناسد و نتیجه بگیرد! به نظر میرسد استقلال ساپینتو با استقلال مجیدی از نظر شکل بازی و نتیجه گیری تفاوتهای زیادی دارد و حل شدنی هم نباشد!