به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: به نوشتن خوبها و بدهای تیم ملی اعتقادی ندارم. بر این باور نیستم که این پنج تا جزو خوبها بودند و آن ۱۰ تا جزو بدها و در نتیجه سوژه امروز پرونده فنی یک مقدار برایم ننوشتنی است.
اما میتوانم در مورد جام جهانی این حرفها را بزنم.
به نظرم، در جام جهانی مهدی طارمی ترکاند. دو گل زد. آن هم در یک بازی! کم است؟ اولین دبل آسیایی در یک بازی در جام جهانی را رقم زد که خودش یک رکورد است. طارمی در این سه بازی تحسین شدهترین بازیکن ایران بود. او به احتمال فراوان جزو اولین ترانسفرهای بعد از پایان جام خواهد بود و در یک انتقال زمستانی به تیمی بزرگ ملحق میشود.
غیر از طارمی دیگر چه کسی چشم مرا گرفت؟ احمد نوراللهی! این بازیکن بسیار باکلاس و بسیار درجه یک، در خط میانی درخشید. نوراللهی را سالهاست دنبال میکنم و هیچ وقت اندازه امروز به کلاس بازی و شخصیتش در زمین احترام نگذاشته بودم. او هم این لیاقت را دارد تا بعد از جام جهانی یک ترانسفر خوب را تجربه کند.
امیدوارم به جایی کمتر از پرتغال و بلژیک و یونان و اینها راضی نشود. تو جایت خلیج فارس نیست! فقط یادمان باشد طبق آمار رسمی او یکی از برترین هافبکهای جام در گرفتن توپ از حریف بوده.
دیگر که؟ سامان قدوس! یک نیمه بازی کرد و در همین یک نیمه کلاس بازی خود را به نمایش گذاشت. تصور اینکه او در این جام مقابل انگلیس و ولز بازی نکرد آزارم میدهد!
دیگر که؟ علی قلیزاده. این بچه جایش بلژیک نیست. کاش با این تکنیک و تسلط و درخشش، کیروش با پس گردنی وادارش کند از بلژیک خراب شده بیرون بیاید. بچه تو حیفی!
بقیه هم دمشان گرم...