تاریخ تکرار می‌شود/ وقایع دانشگاه شریف یادآور حادثه کوی دانشگاه سال ۷۸

به گزارش مجله خبری نگار، دانشگاه صنعتی شریف دیشب ساعات پرالتهابی را پشت سر گذاشت که نگرانی‌های زیادی ایجاد کرد.

دانشجویان دانشگاه شریف دیروز همانند روز‌های گذشته تجمعی اعتراضی در محوطه‌ی این دانشگاه داشتند و خواستار آزادی دانشجویان بازداشتی بودند، اما شامگاه دیروز، این اعتراضات که بعضاً با شعار‌های سیاسی تندی نیز همراه بود، با ورود نیرو‌های امنیتی به دانشگاه به درگیری کشیده شد.

به دنبال انتشار خبر این درگیری‌ها و افزایش نگرانی‌ها دراینباره، برخی شهروندان و خانواده‌های دانشجویان به سمت دانشگاه رفتند و درگیری‌های پراکنده‌ای نیز در اطراف این دانشگاه شکل گرفت.

در ادامه وزیر علوم، محمدعلی زلفی گل، برای فرونشاندن درگیری‌ها شخصاً در دانشگاه شریف حضور یافت و پس از صحبت با نیرو‌های امنیتی، استادان و دانشجویان، در نهایت موفق شد ترتیب انتقال امن تعداد قابل توجهی از دانشجویان را به خارج از دانشگاه و خوابگاه‌های دانشجویی فراهم کند.



در نهایت همه‌ی دانشجویان از محوطه‌ی دانشگاه خارج و دانشجویان خوابگاهی نیز در خوابگاه‌ها مستقر شدند. جو دانشگاه و مناطق اطراف آن هم آرام شد.

منابع خبری مرتبط با دانشجویان شریف، شایعات منتشر شده درباره‌ی حمله به خوابگاه‌های دانشجویی و کشته شدن تعدادی از دانشجویان که باعث نگرانی خانواده‌ها شده بود را رد کرده اند، اما در عین حال اعلام کرده اند تعدادی از همکلاسی هایشان در درگیری‌های شب گذشته بازداشت یا مجروح شده اند. همچنین تایید شده که برخی از دانشجویان در این اعتراضات دستگیر شده اند.

در پی این حوادث، دانشگاه صنعتی شریف اعلام کرد کلاس‌های این دانشگاه تا اطلاع ثانوی به صورت مجازی برگزار می‌شود. هیات رئیسه دانشگاه، «حفاظت از دانشجویان و کاهش نگرانی ها» را دلیل این تصمیم عنوان کرد.

وقایع شب گذشته‌ی دانشگاه صنعت شریف برای بسیاری یادآور حادثه کوی دانشگاه سال ۷۸ بود.

حادثه کوی دانشگاه سال ۷۸

حادثه کوی دانشگاه تهران به مجموعه ناآرامی‌ها و درگیری‌ها بین روز‌های ۱۸ تا ۲۳ تیر ماه سال ۷۸ میان دانشجویان با نیرو‌های انتظامی اطلاق می‌شود.



همه‌چیز از توقیف روزنامه سلام به مدیریت سیدمحمد موسوی خوئینی ها، از اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام شروع شد. ۱۵ تیر بود که در پی شکایت وزارت اطلاعات، روزنامه سلام به دلیل انتشار نامه‌ی محرمانه وزارت اطلاعات که به سعید اسلامی یا امامی منتسب شده بود، با حکم تعلیقی که در سال ٧٢ داشت، توقیف شد. این آغاز ماجرای کش داری بود که به حادثه ١٨ تیر انجامید.

مجلس پنجم طرح اصلاح قانون مطبوعات را در دستور کار خود قرار داده بود. مطبوعات اصلاح طلب به این اصلاحات معترض بودند و آن را باعث ایجاد محدودیت در بهاری می‌دانستند که با دوم خرداد فضای مطبوعات کشور را آکنده بود. در پی توقیف روزنامه سلام، روزنامه‌های اصلاح طلب در تیتر‌ها و سرمقاله‌های خود به این موضوع واکنش نشان دادند. با این حال، طرح اصلاح قانون مطبوعات در مجلس پنجم به ریاست علی اکبر ناطق نوری تصویب شد.

به محض انتشار خبر توقیف روزنامه سلام، هفدهم تیر سال ٧٨، دانشجویان در کوی دانشگاه تهران دست به اعتراض زدند. اعتراضی که از ساعت ٩ شب شروع شد و تا بامداد همان روز ادامه یافت.

ساعت ٩ شب ابتدا تجمعی در کوی در برابر خوابگاه دانشجویان شکل گرفت. به فاصله‌ی یک ساعت، تجمعی دیگر مقابل سینمای کوی برگزار شد و به هم پیوستن این دو تجمع باعث شد جمعیت دانشجویان به بیرون از کوی کشیده شود. نیروی انتظامی، دانشجویانی را که بیرون از کوی آمده بودند، به داخل محوطه هدایت کرد. مصطفی معین، وزیر وقت علوم و دیگر چهره‌های سیاسی به میان دانشجویان رفتند. مجید انصاری، موسوی لاری وزیر کشور، فائزه هاشمی، فاطمه کروبی، مصطفی تاج زاده، عبدالله نوری، درودیان، اکبر گنجی، ابراهیم اصغرزاده و… از جمله‌ی این افراد بودند.

اما ماجرا به این سادگی خاتمه نیافت و تا بیست و سوم تیر فضای ملتهب همچنان ادامه داشت. درگیری‌های کوی دانشگاه بار‌ها به خیابان کشیده شد. در جریان این درگیری ها، تعدادی از دانشجویان مجروح شدند و مرگ چند تن نیز تأیید شد.

ین درگیری‌ها به اعتراضات گسترده و چند روزه‌ی دانشجویان و مردم در شهرستان‌ها نیز انجامید.

منبع:روزیاتو