گازوئیل به جای بنزین سوپر! رابطه سن و قیمت در فوتبال ایران و اروپا

به گزارش مجله خبری نگار، بنزین سبز همه جای دنیا خریدار دارد. متاعی که برای آن سر و دست می‌شکنند و برایش فرش قرمز پهن می‌کنند. بنزین سبز در فوتبال حکم بنزین سوپر خالصی را دارد که درجه احتراق آن بالاتر و ناخالصی آن بسیار کمتر است، انرژی بیشتری تولید می‌کند، هوا را کمتر آلوده می‌کند و شتاب و قدرت بیشتری به خودرو می‌دهد. بنزین سوپر یک سوخت بهتر و مطلوب‌تر برای قوای محرکه و موتور هر وسیله نقلیه‌ایست و از همین رو قیمت و ارزش آن چند برابر است. از همین روست که در فوتبال بازیکن جوان همیشه روی بورس است و سکه رایجی دارد و برای خرید جوانان باشگاه‌ها با هم رقابت و جنگ تمام عیاری را راه می‌اندازند. سن و ارزش یک بازیکن با یکدیگر نسبت معکوس دارند؛ هر چه بازیکن جوانتر، قیمت آن بیشتر و البته مشتریان آن افزونتر می‌شوند. در مقابل هر چه بازیکن سن بالاتری داشته باشد، قیمت آن پایین‌تر می‌آید و مشتریانش روز به روز کمتر می‌شوند.
در ایران، اما این قانون کاملاً برعکس روایت می‌شود. یک وارونگی عجیب و حیرت انگیز که در هیچ کجای دنیا نمی‌توان نمونه مشابهی برای آن یافت. در لیگ ایران بازیکنان مسن و پیر که در نزدیکی پایان خط و بازنشستگی قرار دارند، قیمت بیشتر و سرسام آورتری دارند و مشتریان دست به نقد و افزونتری برای آن‌ها صف می‌کشند. حیرت انگیز اینکه معمولاً این دسته از بازیکنان قرارداد‌های بلندمدت ۳ و یا حتی ۵ ساله می‌بندند در حالی که مشخص نیست بتوانند حتی فصل آینده نیز به میدان بروند؛ قرارداد‌هایی که حتی دوران بازنشستگی آن‌ها را نیز پوشش خواهد داد! در مقابل بازیکنان جوان و پربازده تقریباً هیچ مشتری ندارند؛ یک معادله دوسر ضرر؛ گازوئیل به جای بنزین سوپر!