بمب رایگان انرژی برای ورزشکاران!

به گزارش مجله خبری نگار،یان تورپ، اینگ دی بورجین و لنی کرایزلبرگ موفق شدند در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی مدال طلا کسب کنند و با این وجود به همان اندازه که این شناگران با تجربه بودند به همان اندازه هم اعتراف کردند که در موارد زیادی با حملات شدید عصبی و احساس اضطراب به رقابت پرداخته‌اند.

بر اساس این مطلب که از سوی مریم افشاری و افسانه صنعت کاران به عنوان روانشناس ورزشی تهیه شده و از سوی فدراسیون پزشکی ورزشی  قرار گرفته، آمده است: طبق اظهارات این افراد، حتی گاهی این مبارزه به لایه‌های درونی اعتقاد و باور‌های آن‌ها نیز رسیده است و از نظر روانشناسی ورزشی نیاز است تا این مسئله بررسی شود و ببینیم که چگونه می‌توان آن را به یک فرصت تبدیل و از شرایط به وجود آمده به بهترین شکل بهره برد.

یان تورپ اعلام کرد که در مسابقات المپیک انتظار نداشته که هیچ گونه استرسی را تجربه کند، اما زمانی که تعداد زیادی از تماشاچیان شروع به تشویق او کردند، احساس کرده که احساسات درونی اش زیاد می‌شود؛ این احساس دقیقا همان هیجاناتی است که بسیاری از ورزشکاران در زمان استرس زیاد تجربه می‌کنند و با این وجود تورپ موفق به کسب رکورد جهانی ۴۰۰ متر آزاد شد و یک ساعت بعد رکورد جهانی دیگری در شنای امدادی ۴*۱۰۰ متر ثبت کرد.

اینگ دی بروجین بیان کرد که همواره عادت داشته به مبارزه با حملات شدید اضطراب آن هم در بالاترین سطح خود بپردازد، اما در عین حال اظهار کرد که یک روز قبل از مسابقه اعتماد به نفس خود را بازیابی می‌کرده و آماده رفتن به مسابقه می‌شده است و از یک طرف کسب مدال طلا در المپیک هدف اصلی او بود.

از سوی دیگر باید این واقعیت را در نظر گرفت که این ورزشکار قبلا هرگز در بازی‌های المپیک حضور نداشته بود. تقریبا می‌توان مطمئن شد هنگامی که برای اولین بار برای مرحله فینال المپیک به سمت سکوی استارت قدم بر می‌داشته دقیقا همان نوع فشار عصبی یان تورپ در شنای آزاد ۴۰۰ متر را تجربه کرده است، با این حال اینگ دی بروجین موفق به کسب رکورد جهانی پروانه ۱۰۰ متر شد نهمین رکورد جهانی خود در سال ۲۰۰۰ را ثبت کرد.

حتی لنی کرایزلبرگ که وقتی در استخر شنا می‌کرد دارای اعتماد به نفس و ثبات افسانه‌ای بود و برخی معتقدند که او شبیه ماشین یا آدم آهنی است، اما وی نیز اعلام کرد که قبل از مسابقه فینال دچار اضطراب بالایی بوده است و علی رغم یک کشمکش نزدیک با جاش واتسون، او برنده شد، همان چیزی که از یک قهرمان واقعی انتظار می‌رفت.

هنگامی که شما نزدیک یک مسابقه احساس اضطراب کردید، این دو مطلب مهم را به خاطر بیاورید؛ اول اینکه هر کس دیگری هم جای شما باشد، دقیقا همین احساس را دارد. این موضوع، خیال شما را راحت می‌کند که بدانید شما تنها کسی نیستید که این حس را تجربه می‌کند. اگر این قهرمانان بزرگ هم اضطراب را تجربه می‌کنند یعنی که همه باید این مسیر را طی کنند؛ به عبارت دیگر اضطراب برای همه وجود دارد، اما پاسخ ما به این اضطراب مهم است؛ بنابراین همانطور که ملاحظه می‌کنید اضطراب یک منبع انرژی است و این دومین نکته‌ای است که باید به یاد داشته باشید، اینکه انرژی اضطراب می‌تواند برای فعالیت شما مورد استفاده قرار گیرد! این همان اقدامی است که قهرمانان انجام می‌دهند؛ آن‌ها از آن به نفع خود استفاده می‌کنند در حالی که ورزشکاران دیگر اجازه می‌دهند تا استرس نابودشان کند.

در واقع، اگر یک ورزشکار اصلا مضطرب نباشد ممکن است توان و انرژی مورد نیاز را نداشته باشد! داشتن کمی اضطراب یک مزیت است، نه یک نقطه ضعف و استرس به این دلیل مفید است که می‌تواند برای شما سوخت اجرای مسابقه را فراهم کند. در نهایت اینکه ذهن شما همیشه نیاز‌های بدن شما را فراهم می‌کند و یکی از این نیازها، انرژی ناشی از اضطراب است.