مجله خبری-سبک زندگی نگار: در دین اسلام بر هر مسلمانی واجب شده است که پس از جنب شدن، غسل جنابت انجام دهد. اما گاه غسل جنابت زمانی بر انسان واجب میشود که رابطه جنسی نداشته است؛ بنابراین دانستن احکام مربوط به غسل جنابت بر هر مسلمانی ضروری است.
جنابت به دو روش حاصل میشود:
طبق نظر اکثر فقها رطوبتی که از زنها خارج میشود، اگر همراه با شهوت (در حد ارگاسم و اوج لذت جنسی) باشد درحکم منی است و باید غسل جنابت کند. (توضیح المسائل مراجع، ج ۱، ص ۲۰۸، مسئلهی ۳۴۶)
بنا بر این واجب است بعد از هر مقاربت و نزدیکی زن و مرد غسل جنابت انجام دهند چه از آنها منی خارج شود یا نشود.
خروج منی در مرد دارای سه نشانه است:۱. همراه با شهوت باشد. ۲. با جستن بیرون آید.۳. بدن سست شود. اگر هیچ یک از نشانههای سه گانه و یا یکی از آنها را نداشت، حکم به منی نمیشود؛ مگر آن که از راه دیگری یقین کند که منی است. (توضیح المسائل مراجع، م ۳۴۶).
اما در افراد مریض لازم نیست آن آب، با جستن و سست شدن بدن، بیرون آید، بلکه اگر با شهوت بیرون آمده باشد، در حکم منی است. (توضیح المسائل امام خمینی، ج ۱، ص ۲۰۸، م ۳۴۶)
زن در غیر از مورد نزدیکی و دخول، اگر بر اثر تحریکهای جنسی به قدری تحریک شود که به اوج لذت و شهوت جنسی برسد و در آن حال مایعی از او خارج شود، جنب میشود. اگر به اوج لذت نرسد و مایع خارج شود و یا به اوج لذت برسد، ولی مایعی خارج نشود و یا شک کند که مایعی خارج شد یا نه، جنب نمیشود و غسل لازم نیست.
زن اگر یقین به خارج شدن منی پیدا کند، جنب میشود. اگر یقین پیدا نکند جنب نمیشود؛ بنابراین مواقعی که زن بر اثر تحریکهای شهوانی مقداری لذت میبرد و در آن حال رطوبتی از او خارج میشود، چون به اوج شهوت نرسیده، جنب نمیشود. رطوبت خارج شده هم پاک است. وضو و غسل را باطل نمیکند. (استفتائات آیت الله خامنه ای، سوال ۱۷۱)
اگر رطوبتی از مرد خارج شود و نداند منی است یا ادرار یا غیر اینها، چنانچه با شهوت و جستن بیرون آمده و بعد از بیرون آمدن آن بدن سست شده، آن رطوبت حکم منی را دارد، و اگر هیچ یک از این سه نشانه یا بعضی از اینها را نداشته باشد، حکم منی را ندارد. ولی در مریض لازم نیست آن رطوبت با جستن بیرون آمده باشد، و در موقع بیرون آمدن بدن سست شود، بلکه اگر با شهوت بیرون آید در حکم منی است.
رطوبتی که زنان در موقع ملاعبه یا تصوّرات شهوت انگیز در خود موضع احساس میکنند و آن رطوبت به اندازهای زیاد نیست که جاهای دیگر را آلوده کند، پاک است و غسل ندارد و وضو را نیز باطل نمیکند و، امّا اگر زیاد باشد به حدّی که صدق (انزال) کند و لباس را آلوده نماید در صورتی که همراه با رسیدن زن به اوج لذّت جنسی و ارضای کامل (ارگاسم) باشد، نجس و موجب جنابت است، بلکه اگر همراه با آن هم نباشد ـ بنا بر احتیاط لازم ـ نجس و موجب جنابت میباشد، و در مواردی که زن شک داشته باشد رطوبت به این حد از زیادی رسیده یا نه و یا شک در اصل خروج رطوبت داشته باشد، غسل واجب نیست و وضو و غسل هم باطل نمیشود. (توضیح المسائل، م ۳۴۵)
زن با دو چیز جنب میشود و هرگاه جنب شود باید غسل جنابت کند
و اگر به اوج لذت نرسد و مایع خارج شود و یا به اوج لذت برسد، ولی مایعی خارج نشود و یا شک کند که مایعی خارج شد یا نه جنب نمیشود و غسل لازم نیست. به دیگر سخن زن اگر یقین به خارج شدن مایع درحال اوج لذت پیدا کند جنب میشود و اگر یقین پیدا نکند جنب نمیشود؛ بنابراین مواقعی که زن بر اثر تحریکهای شهوانی مقداری لذت میبرد و در آن حال رطوبتی از او خارج میشود، چون به اوج شهوت نرسیده جنب نمیشود و رطوبت خارج شده هم پاک است و وضو و غسل را باطل نمیکند. (توضیح المسائل آیت الله مکارم، م ۳۶۱ و مسائل کثیرالابتلا م ۱۸)
اوج لذت و شهوت حالتی است که در آن حال معمولا انسان از خود بی خود میشود، لذت زیادی میبرد و منی بیرون میریزد. بعد از تمام شدن آن حالت انسان احساس تخلیه شدن و ارضا میکند، حالت شهوت او تمام و بدنش سست میشود و حالت تحریک آمیزی که پیش از تخلیه شدن داشت، را دیگر ندارد.
ترشحاتی که با اندکی شهوت و خوشایندی خارج میشود، در اصطلاح منی نام دارد و پاک است، علاوه براین غسل ندارد. ولی مایعی که همراه با اوج شهوت (ارگاسم) از زن خارج میشود حکم منی را دارد و موجب جنابت است.
به طور کلی هر وقت یقین پیدا کردید آنچه از شما خارج شده منی بوده نجس است و غسل جنابت واجب میشود و، اما هر وقت یقین ندارید، غسل واجب نمیشود و اجتناب از آن رطوبت نیز لازم نیست.
منبع: نمناک