به ریشه خودتان توجه کنید نه خارجی‌ها

به گزارش مجله خبری نگار،او که آثار برگزیده‌اش نیز به تازگی مکتوب شده است، درباره مهم‌ترین دغدغه‌اش در حوزه هنر‌های تجسمی می‌گوید: «اصولا مهم‌ترین دغدغه من در حوزه جهانی این است که بیشتر هنرمندان، رخداد‌های منفی که وجود دارد را منعکس می‌کنند. من فکر می‌کنم اصولا تلخی و درد بیانش خیلی راحت‌تر است و همه گرایش دارند تا بیانش کنند و این فقط مختص هنرمندان ایرانی نیست. در همه دنیا این اتفاق افتاده است و من فکر می‌کنم چقدر سخت است که بخواهی شادی و نور و روشنایی را نشان بدهی.»

وی در این زمینه ادامه می‌دهد: «من بیشتر تشویق می‌کنم که در جست و جوی نور و روشنایی باشیم؛ چراکه در کنار تمام ظلم و بی عدالتی‌ای که در جهان وجود دارد، روشنایی نیز هست و هرچه بیشتر نگاهمان را به سمت روشنایی ببریم، می‌توانیم به تاریکی مسلط‌تر باشیم.»

مریم سالور، نقاش و مجسمه‌ساز ایرانی است که برگزاری نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی بسیاری را در کارنامه‌ی هنری خود دارد. او را بیشتر به هنر سفال و سرامیک می‌شناسند، اما خودش در این زمینه توضیح می‌دهد: «من هنرمند هنر‌های تجسمی هستم و یکی از مواردی که بر روی آن کار می‌کنم سفال است؛ اما، چون با ساخت سفال و سرامیک وارد دنیای هنری شدم، بیشتر به عنوان سفالگر شناخته شده هستم. علاوه بر سفال، اما در حوزه‌های دیگر هنر‌های تجسمی مثل نقاشی، مجسمه‌سازی و چیدمان نیز فعالیت دارم.»

او با اشاره به این نکته که از قیاس کردن خوشش نمی‌آید، درباره جایگاه ایران در حوزه سفالگری در سطح جهانی این چنین اظهار می‌کند: «در جواب اینکه جایگاه ما در سطح جهانی کجا هست، باید بگویم معلوم است که جایگاهی داریم. همین اروپا و آمریکا آثاری را از دوران پیش از تاریخ ایران به نمایش می‌گذارند و باعث افتخار ماست که بشر قدیمی در این منطقه به قدری هنر و تکنیک داشته که می‌توانسته خلاقیت‌هایی به این ظرافت و زیبایی را به وجود بیاورد. ما نیز اولاد همان انسان‌ها هستیم. در دوره‌ای به دلایل متعدد سیاسی، اجتماعی و اقتصادی دچار رکود بودیم، ولی خوشبختانه در حال حاضر به دلیل نیازی که خود ایرانی‌ها دارند، دوباره فعالیت را از سر گرفته‌اند و آثارشان را به نمایش می‌گذارند.»

این هنرمند در پاسخ به پرسشی که درباره دیدگاهش نسبت به تأثیر برگزاری نمایشگاه‌های هنری بر ارتقای جایگاه سفالگری در ایران پرسیده شد، می‌گوید: «این جشنواره‌ها زمانی که به موقع برگزار می‌شوند، مخصوصا برای جوانان بسیار کمک کننده هستند. از طرفی هنرمندان به واسطه این جشنواره‌ها تشویق می‌شوند و از طرف دیگر سواد جامعه نیز ارتقاء پیدا می‌کند.»

سالور با یادآوری اینکه سال‌ها تجربه آموزش برای خردسالان را داشته است، اما به دلیل اینکه خیلی از فضای آموزش دور شده نمی‌تواند در این زمینه نظر بدهد، اضافه می‌کند: «این چیزی که می‌بینیم و بیرون آمده، جوان‌هایی هستند که کار می‌کنند و به تکنیک خیلی مسلط هستند. معلوم است که آموزش مناسبی به آنان داده شده و معلم‌های خوبی داشته‌اند که فرا گرفته‌اند.»