به گزارش مجله خبری نگار،آنا واندایوا، روانشناس بالینی در بیمارستان بالینی کودکان روسیه وابسته به وزارت بهداشت روسیه، به ایزوستیا گفت: اختلالات خوردن به طور فزایندهای در کودکان در سن مدرسه تشخیص داده میشود.
به گفته او، علائم این اختلالات روانی جدی اغلب تحت پوشش اشتیاق به یک سبک زندگی سالم پنهان میشوند.
واندایوا توضیح داد: «اختلال خوردن فقط امتناع از خوردن یا هوس شیرینی نیست، بلکه یک بیماری روانی است که به طور فزایندهای کودکان ۱۱ تا ۱۳ ساله را تحت تأثیر قرار میدهد. طبق گزارش مرکز مطالعات اختلالات خوردن، تا ۴.۵ درصد از نوجوانان در روسیه از چنین اختلالاتی رنج میبرند و سن شروع آن در حال کاهش است.»
به گفته او، خطر اختلالات خوردن این است که علائم آنها به راحتی با سایر بیماریها اشتباه گرفته میشود. بیاشتهایی عصبی با سبک زندگی سالم و پرخوری عصبی با گاستریت اشتباه گرفته میشود. نوجوانان اغلب مشکلات خود را پنهان میکنند و والدین و معلمان ممکن است رفتار آنها را نوعی تنبیه تلقی کنند.
این روانشناس علائم اختلال خوردن را شامل کاهش یا نوسانات ناگهانی وزن، امتناع از غذا خوردن یا به تنهایی غذا خوردن، شمارش کالری، وسواس در شمارش کالری یا علاقه به "انجمنهای رژیم غذایی"، دورههای پرخوری و به دنبال آن استفراغ عمدی و ورزش بیش از حد در حین محدود کردن غذا دانست. کودک همچنین ممکن است مجذوب لباسهای گشاد یا پختن غذا بدون خوردن آن شود.
این متخصص از والدین خواست در صورت مشکوک بودن به بیاشتهایی یا پرخوری عصبی فرزندشان، مراجعه به پزشک را به تعویق نیندازند. اولین قدم باید مشاوره با روانپزشک کودک باشد که تشخیص را تأیید میکند. متخصص اطفال وضعیت کلی کودک را ارزیابی میکند و یک روانشناس یا رواندرمانگر در درمان به او کمک خواهد کرد. درمان شناختی رفتاری، دیالکتیکی و خانواده درمانی مؤثرترین روشها هستند.
واندایوا تأکید کرد: «کمک به موقع بسیار مهم است. هر چه درمان زودتر شروع شود، شانس بهبودی بیشتر است.»
منبع: iz