به گزارش مجله خبری نگار، گریگوری روگوف، میکروبیولوژیست و مدیر موسسه تحقیقاتی سراسری کره و پنیرسازی روسیه، به Gazeta گفت: پنیرهایی با رطوبت بالا، مانند پنیر آدیغه، معمولاً چربی کمتری نسبت به پنیرهای سفت دارند.
به گفته این متخصص، میزان چربی موجود در پنیر به نوع آن بستگی دارد. میزان آن نیز در اسناد نظارتی برای یک محصول خاص مشخص شده است - حتی پنیرهایی با نام یکسان نیز میتوانند از نظر میزان چربی متفاوت باشند. به عنوان مثال، پنیر روسی میتواند از ۴۵ تا ۵۰ درصد چربی در ماده خشک داشته باشد.
این متخصص توضیح داد: «برای مصرفکنندگان، آنچه مهمتر است، میزان چربی نسبی نیست، بلکه میزان چربی مطلق است که به میزان رطوبت محصول بستگی دارد. وقتی به برچسب نگاه میکنیم، بلافاصله میزان چربی موجود در ماده خشک پنیر (به استثنای آب) را میبینیم. اگر یک پنیر روسی با ۵۰٪ چربی را به عنوان مثال در نظر بگیریم، ماده خشک این پنیر حاوی مقادیر مساوی پروتئین و چربی خواهد بود.»
این میکروبیولوژیست توضیح داد که پنیر آدیگه و سایر پنیرهای نرم و نارس، رطوبت بیشتری نسبت به پنیرهای روسی دارند، حتی با وجود اینکه هر دو نوع پنیر ۴۵٪ چربی دارند. این بدان معناست که محصول نهایی حاوی آب و مواد معدنی بیشتری نسبت به مواد خشک است. بنابراین، میزان چربی مطلق آنها کمتر است.
روگوف خاطرنشان کرد که با توجه به محبوبیت سبک زندگی سالم، بسیاری از مردم سعی میکنند پنیرهای کمچرب را انتخاب کنند، اما این محصولات ممکن است از نظر طعم نامرغوب باشند. با این حال، وی افزود، فناوریهای پنیرسازی داخلی امکان انتخاب صحیح میکروبیوتای آغازگر و بهبود طعم گزینههای کمچرب را فراهم میکنند.