به گزارش مجله خبری نگار، مرکز روابط عمومی دانشگاه فنی دولتی مسکو اعلام کرد که تیمی از محققان روش جدیدی را توسعه دادهاند که امکان ارزیابی فوری و غیرتهاجمی وضعیت قلب اهداکننده را در حین انتقال و قبل از پیوند فراهم میکند.
میخائیل اسلووتسکی، دانشمند ارشد پژوهشی دانشگاه، توضیح داد که زنده ماندن قلب آماده شده برای پیوند مستقیماً به مدت زمان و شرایط انتقال آن بستگی دارد، زیرا این اندام تنها حدود چهار ساعت برای پیوند زنده میماند. وی افزود: «ارزیابی دقیقتر و سریعتر آسیب موضعی، میزان موفقیت پیوند را افزایش میدهد.»
رویکرد توسعهیافته بر اندازهگیری مقدار کوآنزیم NADH در سلولهای عضله قلب متکی است. هنگامی که این اندام در معرض نور فرابنفش قرار میگیرد، این مولکولها درخشش آبی رنگی از خود ساطع میکنند که نشاندهنده فعالیت متابولیکی و مصرف اکسیژن آن است. دانشمندان این تغییرات را در کشتهای سلولی ویژهای که شرایط انتقال را تقلید میکنند، با استفاده از رنگهایی که فعالیت عضله قلب را تشخیص میدهند، رصد کردند.
نتایج نشان داد که کاهش شدت تابش NADH مستقیماً با کاهش زیستپذیری سلولی و گسترش نواحی آسیبدیده در بافت قلب مرتبط است و امکان تشخیص زودهنگام ناهنجاریها را قبل از تشخیص با روشهای مرسوم فراهم میکند. اسلووتسکی تأکید کرد که این تکنیک «تشخیص ایسکمی را قبل از ایجاد آسیب برگشتناپذیر امکانپذیر میکند»، معیارهای ارزیابی را گسترش میدهد و شانس استفاده از اندام را حتی پس از گذشت چهار ساعت بحرانی از پیوند افزایش میدهد.
به گفته محققان، این روششناسی نشاندهنده یک جهش کیفی است که میتواند به افزایش تعداد قلبهای مناسب برای پیوند و بهبود میزان موفقیت پیوند قلب در آینده کمک کند.