به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان برزیلی دریافتهاند که "مقصر" خستگی، درد و کاهش ایمنی در طول فعالیت بدنی بیش از حد، افزایش بیش از حد پروتئین PARP۱ است. نتایج این مطالعه در مجله Molecular Metabolism (MolMetа) منتشر شده است.
مشخص است که فعالیت بدنی بیش از حد بدون ریکاوری کافی نه تنها میتواند عملکرد ورزشی را کاهش دهد، بلکه آسیب جدی به بدن نیز وارد میکند. در موارد شدید، سندرم تمرین بیش از حد ایجاد میشود: استقامت کاهش مییابد، اشتها کاهش مییابد، خستگی مزمن تجمع مییابد، عضلات درد میگیرند، خطر آسیبدیدگی افزایش مییابد و فرآیندهای ایمنی و متابولیک مختل میشوند.
برای فهمیدن اینکه دقیقاً چه چیزی باعث چنین تغییراتی میشود، دانشمندان آزمایشی روی موشها انجام دادند. حیوانات مجبور شدند تا زمانی که به خستگی برسند، حرکت کنند. پس از چنین آموزشی، جوندگان به طور طبیعی افت شدید عملکرد، بیتفاوتی و رفتار استرسی - به عنوان مثال، یخ زدن یا لیسیدن وسواسی خز - را نشان دادند.
تجزیه و تحلیل نشان داد که عضلات آنها افزایش شدیدی در فعالیت PARP۱، پروتئینی که مسئول ترمیم DNA آسیب دیده است، نشان داده است. دانشمندان توضیح دادند که عملکرد آن محافظت از سلولها در هنگام استرس است، اما بیش از حد آن عملکرد میتوکندری را مختل میکند، التهاب را تحریک میکند و متابولیسم انرژی را بدتر میکند.
به گفته یکی از نویسندگان این اثر، باربارا کریسول، تصویر بالینی مشابهی در دیستروفی عضلانی، چاقی و حتی کاشکسی - خستگی مفرط در بیماران سرطانی - مشاهده میشود.
همچنین مشخص شد موشهایی که دارویی که PARP۱ را مسدود میکرد به آنها داده شد، علیرغم بارهای زیاد، علائم تمرین بیش از حد را نشان ندادند. با این حال، این دارو برای درمان سرطان استفاده میشود و عوارض جانبی شدیدی ایجاد میکند، بنابراین نمیتوان از آن برای تسریع بهبودی ورزشکاران استفاده کرد. اکنون دانشمندان به دنبال راههای ملایمتر و ایمنتری برای تنظیم سطح PARP۱، از جمله استفاده از ترکیبات طبیعی، هستند.