خائنان به وطن را بشناسید

به گزارش مجله خبری نگار، در بحبوحه تجاوز گستاخانه رژیم صهیونیستی به مناطق مسکونی، بیمارستان‌ها، و زیرساخت‌های غیرنظامی، رسانه‌هایی با ظاهر فارسی‌زبان و ادعای «استقلال خبری» بار دیگر چهره واقعی خود را نشان دادند. در حالی که جهان شاهد جنایات جنگی آشکار و بمباران مستقیم غیرنظامیان است، شبکه‌هایی، چون ایران اینترنشنال و من‌وتو، نه تنها سکوت نکردند، بلکه رسماً به اتاق فرمان جنگ روانی تل‌آویو پیوستند.

مصاحبه با جنایتکار جنگی، در لباس ژورنالیسم

در یکی از اقدامات جنجالی، پوریا زراعتی مجری شبکه ایران اینترنشنال در اقدامی بی‌سابقه، با بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم اشغالگر قدس گفت‌و‌گو اختصاصی انجام داد؛ گفت‌وگویی با ذوق زندگی غیر عادی که نه تنها بوی همدستی می‌داد، بلکه به صحنه‌ای تبلیغاتی برای رژیمی بدل شد که هزاران زن و کودک فلسطینی و لبنانی را به خاک و خون کشیده و شهروندان ایرانی را هم هدف حمله قرار داده.

این مصاحبه در زمانی صورت گرفت که حملات موشکی و پهپادی اسرائیل علیه زیرساخت‌های غیرنظامی و شهروندان ایرانی ادامه داشت.

مجریان ایرانی در خدمت پروژه اسرائیل

آنچه این خیانت رسانه‌ای را دردناک‌تر می‌کند، حضور چهره‌های ایرانی نظیر در لباس مجری، سردبیر و گوینده در این رسانه‌هاست. ایرانیانی، چون فرهاد فرحزاد که علنا روی آنتن زنده از تجاوز به خاک ایران ابراز خوشحالی می‌کند، ا دیگر افرادی، چون کوروش سهتی که به‌نام «خبررسانی آزاد» تهدید علیه ایران را میبینند و همچنان در زمین دشمن بازی می‌کنند.

خبرنگارانی مانند ژیار گل با وجود اصالت ایرانی حق دفاع را برای متجاوزی مثل رژیم صهونیستی محفوظ می‌داند آن هم در رسانه‌ای که حداقل در ظاهر چند باری جنایات رژیم کودک کش را محکوم کرده است.

علی همدانی در شبکه اینترنتی منوتو با رضا پهلوی گفت‌و‌گو کرده و از زبان یک ایرانی وطن فروش و از دل یک مصاحبه خائنانه سعی دارند جمله «اسرائیل با مردم ایران کاری ندارد.» را جا بی‌اندازد.

امید خلیلی دیگر مجری این شبکه نیز با چشم بستن روی جنایات رژیم در ایران حمله آن را در راستای تحقق حقوق بشر معرفی می‌کند.

«باراک راوید» خبرنگار صهیونیست وبگاه عبری «واللا» و وبگاه آمریکایی «آکسیوس» نیز پیش‌تر اذعان کرده بود که «موساد به طور منظم از شبکهٔ ایران اینترنشنال به عنوان بازوی جنگ اطلاعاتی علیه ایران استفاده می‌کند.»

قبل از آن هم «محمد منظرپور» سردبیر سابق BBC طی یک افشاگری گسترده از انتقال مدیریت اینترنشنال از عربستان به سازمان جاسوسی موساد پرده برداشته بود.

رژیم صهیونیستی شهریور ۱۴۰۱ به خبرنگار شبکهٔ ایران اینترنشنال اجازه داد از داخل یک پایگاه نظامی این رژیم در سرزمین‌های اشغالی فلسطین برنامه تهیه کند.

سکوت در برابر خون و بمب، غوغا علیه ایران

در هفته‌های اخیر، جهان بار‌ها صحنه‌های دلخراشی از حملات مستقیم ارتش اسرائیل به کاروان‌های امدادی، اردوگاه‌های پناهجویان، مدارس، و خبرنگاران را دیده است. در این میان، حتی سازمان ملل متحد نیز درباره نسل‌کشی احتمالی هشدار داده است.

اما رسانه‌های وابسته به ضدانقلاب، به‌جای بازتاب این فجایع، تمرکز خود را بر «برساختن یک ایران شرور» گذاشته‌اند؛ ایرانی که از منظر آنها باید مسئول تمام مشکلات منطقه معرفی شود، ولو به قیمت تطهیر ماشین کشتار اسرائیل.

پویش «اینترنشنال را خاموش کنید»: نه به تریبون قاتلان

در واکنش به این همدستی رسانه‌ای، هزاران ایرانی در شبکه‌های اجتماعی به پویش «#اینترنشنال_را_خاموش_کنید» پیوسته‌اند. این پویش که با شعار‌هایی نظیر «تریبون جنایت را نباید تماشا کرد» و «صدای دشمن را بلند نکنیم» همراه بود، واکنشی خودجوش به چرخش آشکار این شبکه‌ها به سمت رژیم صهیونیستی است.

گفتنی‌ست تا کنون جمعی از چهره‌های شناخته‌شدهٔ کشورمان، از جمله زانکو، مجید واشقانی، مصطفی راغب، وحید رهبانی، جواد قارایی، حسین لامعی، سجاد افشاریان، بابک خواچه‌پاشا، سحر اسداللهی، سوگل طهماسبی، بیژن بنفشه‌خواه، مژده لواسانی، المیرا شریفی‌مقدم و... به کارزار تحریم اینترنشنال صهیونیستی پیوسته‌اند.

آنچه امروز در جریان است، فقط جنگی در مرز‌های زمینی نیست. جنگ روایت‌ها، نبردی بی‌صدا ولی عمیق در قلب و ذهن ایرانیان است. رسانه‌هایی که با ظاهر فارسی‌زبان و ژست بی‌طرفی، علیه منافع ملی ایران فعالیت می‌کنند، باید شناخته شوند، افشا شوند، و از سپهر رسانه‌ای مردم کنار گذاشته شوند.

دیگر خائنین وطن

چهره‌هایی مانند علی کریمی، برزو ارجمند و سروش لشگری (هیچکس) نیز در صفحات شخصی خود پیام‌هایی منتشر کردند که گویی یکی از شهروندان ساکن در اراضی اشغالی هستند.