به گزارش مجله خبری نگار، آیا میتوان به آب لولهکشی اعتماد کرد یا آب معدنی؟ بررسی کیفیت مایع در خانه آسانتر از آن چیزی است که به نظر میرسد. دانشیار گروه شیمی معدنی به نام A.N. آندری دوروخوف، محقق Reformatsky RTU MIREA، در مورد روشهای تشخیصی موجود به Lenta گفت.
آزمایش ارگانولپتیک
اولین کاری که باید انجام دهید ارزیابی رنگ، بو و طعم آب است. شفافیت نشانه خلوص است، اما ته رنگ زرد یا سبز ممکن است نشان دهنده ناخالصی آهن یا رشد جلبک باشد. بوی کلر، سولفید هیدروژن یا طعمهای خارجی (فلزی، شور) نشانه نگرانکنندهای است.
نوارهای تست و معرفها
دادههای دقیقتر را میتوان با استفاده از نوارهای تست که سطح pH، سختی آب، میزان کلر و نیترات را تعیین میکنند، به دست آورد. همچنین کیتهای آنالیز شیمیایی خانگی وجود دارند که آهن، منگنز و سایر عناصر را تشخیص میدهند.
تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی - تضمین دقت
مطمئنترین روش، آزمایش آزمایشگاهی است. برای انجام این کار، باید یک نمونه آب صبحگاهی را در یک ظرف تمیز جمع آوری کنید، پس از اینکه آب را به مدت ۱۵ دقیقه تخلیه کردید. نمونه قبل از ارسال به آزمایشگاه، حداکثر ۲۴ ساعت در یخچال نگهداری میشود.
چگونه از افت کیفیت آب جلوگیری کنیم؟
آسیهات عبدالله اوا، دکترای علوم زیستی، هشدار میدهد: ذخیره نامناسب آب باعث رشد باکتریها میشود. دمای مطلوب برای نگهداری آب آشامیدنی از +۲ تا +۲۰ درجه سانتیگراد و برای آب مقطر - تا +۳۵ درجه سانتیگراد است.
اگر آب بو، رنگ یا طعم خود را تغییر داده است، این دلیلی برای فکر کردن در مورد ایمنی آن است.