به گزارش مجله خبری نگار، مراجعه به دندانپزشک شاید یک کار روتین به نظر برسد. اما یک مطالعه نشان میدهد که انجام معاینات منظم در واقع مفید است، زیرا ممکن است به شما در جلوگیری از زوال عقل کمک کند.
به گزارش دیلی میل، محققان فنلاندی دریافتند افرادی که بیماری لثه و از دست دادن دندان دارند، حدود یک پنجم بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری شدید هستند.
کارشناسان گفتند که این نشان میدهد که "نظارت و مدیریت" سلامت دندان میتواند کلید پیشگیری از این بیماری باشد. در طول دهه گذشته، مطالعات متعدد ارتباط مشابهی را بین سلامت دهان و دندان ضعیف و زوال عقل نشان دادهاند.
این امر باعث شده است که برخی محققان گمان کنند که این وضعیت ممکن است ناشی از خود بیماری لثه باشد. باکتریهایی که باعث خونریزی لثه میشوند میتوانند به مغز برسند، جایی که پزشکان معتقدند ممکن است به این عضو آسیب برسانند.
اما حتی با وجود مطالعه جدید، هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد سلامت ضعیف دهان و دندان قطعاً باعث زوال عقل میشود.
این ارتباط در واقع میتواند به دلیل مخالف اتفاق بیفتد. متخصصان میگویند افراد در مراحل اولیه ممکن است مسواک زدن را فراموش کنند.
آخرین تحقیق که در مجله انجمن سالمندان آمریکا منتشر شده است، دادههای ۴۷ مطالعه قبلی را که رابطه بین زوال شناختی یا زوال عقل و سلامت دهان و دندان را بررسی کرده بودند، ترکیب کرد. بیشتر آنها فقط افراد بالای ۶۵ سال را بررسی کردند و سلامت آنها را برای کمتر از یک دهه پیگیری کردند.
محققان دانشگاه فنلاند شرقی در کووپیو، مقالاتی در مورد پریودنتیت - نوع شدیدی از بیماری لثه - را مطالعه کردند.
این بیماری میتواند باعث تحلیل استخوان فک، ایجاد فاصله بین دندانها و آسیب به بافت همبند نگهدارنده دندانها شود.
میتوان با مسواک زدن دندانها و از بین بردن پلاک قبل از سفت شدن و تبدیل شدن آن به جرم دندان، که مادهای سخت و سیمانی شکل است و فقط به صورت حرفهای قابل پاک شدن است، از این بیماری جلوگیری کرد.
دکتر سم آشر و همکارانش همچنین مقالاتی در مورد از دست دادن دندان به دلیل بیماری شدید لثه را مطالعه کردند.
آنها تمام شمارههای موجود، از جمله هزاران نفر و سوابق پزشکی آنها را جستوجو کردند تا این ارتباط را کشف کنند.
طبق این تجزیه و تحلیل، افرادی که بیماری لثه و دندانهای از دست رفته داشتند، تا ۲۳ درصد بیشتر در معرض ابتلا به زوال شناختی یا زوال عقل بودند.
اما این تیم تحقیقاتی اعلام کرد که کیفیت شواهد ضعیف است.
محققان در این مجله نوشتند: «از دیدگاه بالینی، یافتههای ما بر اهمیت نظارت و مدیریت سلامت پریودنتال در زمینه پیشگیری از زوال عقل تأکید میکند.» شواهد موجود هنوز برای نشان دادن روشهای روشن برای شناسایی زودهنگام افراد در معرض خطر و مؤثرترین اقدامات برای جلوگیری از زوال شناختی کافی نیست.