جمعیت نوزادان دارای معلولیت در حال افزایش است!

به گزارش مجله خبری نگار/بهداشت نیوز، قانون حمایت از جوانی جمعیت که با نام قانون جوانی جمعیت شناخته می‌شود، قانونی است که با هدف اصلاح ترکیب هرم جمعیتی کشور تدوین شده است. این قانون پس از موافقت مجلس با اجرای آزمایشی آن، به مدت ۷ سال، در تاریخ آذر ماه ۱۴۰۰ به تایید شورای نگهبان رسید و در بیست و چهارم همان ماه، برای اجرا به رییس دولت سیزدهم ابلاغ شد.

نیمه دوم سال جاری، اخبار نگران کننده‌ای از تولد نوزادان دارای معلولیت پس از ۳ سال از اجرای این قانون در رسانه‌ها منتشر شد

اتفاقی که ریشه آن به برخی از بند‌های قانون جوانی جمعیت باز می‌گردد. آنجا که گفته شده غربالگری نوزدان فقط در موارد ضروری آن هم با رضایت والدین انجام شود و به تبع آن سقط‌های احتمالی ناشی از ناهنجاری‌های نوزادان انجام نشود، از سوی دیگر رواج شیوه‌های جلوگیری از بارداری ممنوع شده است.

برای بررسی این موضوع و نتیجه اجرای آزمایشی این قانون پس از ۳ سال به سراغ دکتر شیرین نیرومنش متخصص زنان و زایمان و فوق تخصص طب مادر و جنین که ۱۳ سال ریاست بیمارستان میرزا کوچک خان ویژه بانوان را بر عهده داشته است، رفتیم. دکتر نیرو منش که چهره ماندگار پزشکی است و تجربه سال‌ها مواجهه با گروه‌های مختلف مادران را دارد، نظرات خود را در این ارتباط با ما در میان گذاشته است.

نیرومنش در گفت‌و‌گو با خبر فوری، با تاکید بر اینکه برای نتیجه گرفتن از قوانین از جمله قانون جوانی جمعیت باید نگاهی منطقی و علمی به مشکل داشت، اظهار داشت: علت مهم کاهش رشد جمعیت وضعیت حاکم بر کشور است. ناامیدی جوانان از آینده، تورم وحشتناک، بیکاری، عدم تناسب در آمد‌ها با وضعیت زندگی از جمله موارد قابل ذکر در این ارتباط است

خیلی از افراد نمی‌توانند از پس هزینه‌های فرزند آوری برآیند

وی ادامه داد: وقتی یک جوان با تحصیلات کافی نمی‌تواند در اکثر موارد شغل متناسب با تحصیلاتش را داشته باشد، حتی در صورت داشتن شغل، درآمد کافی برای ازدواج و بعد از آن فرزند آوری ندارد، قطعا تشکیل خانواده برایش مشکل است. طبیعتا زایمان و نگهداری فرزند هزینه‌هایی دارد که خیلی از افراد نمی‌توانند آن را تامین کنند و این شرایط در سال‌های اخیر بدتر شده است. امروز جامعه دانشگاهی ما امید به آینده کمی دارد و می‌بینیم که مهاجرت بیداد می‌کند. معتقدم علت اصلی کم شدن زاد و ولد این دست از موضوعات است.

این استاد دانشگاه خاطر نشان کرد: اینکه یک گروهی به گونه‌ای دیگر به مسایل نگاه کنند، جای تعجب دارد. از یک طرف می‌گویند، خانم‌های ۴۵ ساله می‌توانند باردار شوند و از آن طرف خانواده‌هایی را شاهد هستیم که برای کم شدن هزینه‌های زندگی اقدام به ازدواج زودهنگام دختران خود می‌کنند و اینها بچه دار می‌شوند. از سوی دیگر وسایل ضد بارداری در جامعه به اندازه کافی در اختیار مردم گذاشته نمی‌شود، این نگاه درمانی نیست و منجر به این شده است که سقط‌های عمدی افزایش پیدا کند.

بیشترین سقط در میان چه کسانی است؟

نیرومنش ادامه داد: سقط‌های عمدی اکثرا در دختر خانم‌هایی است که ازدواج سفید داشتند و یک عده دوران عقد هستند و تازه ازدواج کردند و بچه نمی‌خواهند. حتی در بین خانم‌های نسبتا معتقدی که ۱-۲ بچه دارند ولی، چون از روش‌های پیشگیری استفاده نکردند و درگیر بارداری ناخواسته شده‌اند و ما هرچقدر به عنوان مشاور به آنها توصیه به ادامه بارداری می‌کنیم، ولی آنها بالاخره راه سقط جنین خود را پیدا می‌کنند.

اتباع دیگر کشور‌ها برای ما جمعیت نمی‌شود!

وی با بیان اینکه اگر برای افزایش جمعیت بخواهیم به دنبال جمعیت اتباع دیگر کشور‌ها برویم راهکاری منطقی نیست، گفت: باید ببنیم مشکل جوانان ما برای ازدواج چیست؟ چرا میزان طلاق این قدر بالا است؟ این مسایل اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی اصل قضیه است.

این پزشک متخصص تصریح کرد: بالاخره ممکن است درصدی از جنین‌هایی که در هر حاملگی تشکیل می‌شوند، ناهنجاری داشته باشند، سندورم داون، انواع اختلالات کروموزومی، نقایص در مغز یا جمجمه، اختلالات ناشی ازدواج‌های فامیلی، همه اینها مواردی است که برای پیشگیری از آنها باید غربالگری‌های به موقع، توسط افراد کاربلد انجام شود، مشاوره خوب صورت بگیرد و حتی الامکان از به وجود آمدن این بچه‌ها جلوگیری شود.

شهر‌های کوچک و روستا‌ها قربانیان طرح افزایش جمعیت

وی ادامه داد: متاسفانه الان غربالگری در سطح شهر‌های کوچک و روستا به خوبی انجام نمی‌شود. بیشتر موارد سندروم‌ها و اختلالات کروموزومی را در این مناطق و بیشتر در بین طبقاتی است که جا‌های دور افتاده هستند و توسط مراکز بهداشتی کنترل می‌شوند.. چرا که غربالگری‌ها به موقع به آنها پیشنهاد نمی‌شود. بعضی از این جنین‌ها از بین می‌روند و برخی هم متولد می‌شوند، قطعا نگه داری و درمان یک نوزاد مبتلا به نقایص مادرزادی شدید، بسیار سخت‌تر از نگهداری نوزاد سالم است.

نیرومنش خاطر نشان کرد: اگر خانواده‌ای هم بچه عقب افتاده و مبتلا به سندروم به دنیا بیاورد، از ابتدا مشکلات قلبی و کلیوی و عقب افتادگی ذهنی خواهد داشت و طبیعتا ارقامی که برای نگهداری از بچه‌های عقب افتاده نیاز است به مراتب بسیار بیشتر از نگهداری از فرزندان سالم است. اینکه دو دختر و پسر سندروم داون بزرگ شدند و ازدواج کردند خیلی خوب است، ولی اینکه اینقدر تبلیغات می‌شود که مردم اگر بچه عقب افتاده داشته باشند میتوانند ازدواج کنند با چه منطقی سازگار است؟ جامعه نیاز به بچه سالم دارد..

این استاد دانشگاه تصریح کرد: مسوولین ما باید با آمار و ارقام و با کار علمی و همکاری با مراکز دانشگاهی و با استفاده از تجریبات دانشمندان برنامه ریزی کنند و دنبال این باشند که یک نسل سالم پرورش پیدا کند، چرا که مهترین سرمایه‌های یک کشور نسل آن کشور هستند هرچقدر که این نسل سالم ترو باهوش‌تر باشد، بهتر شکوفا می‌شود و آن کشور بیشتر پیشرفت میکند.

نیرومنش در پایان تصریح کرد: اگر جامعه‌ای میخواهد جوانی جمعیت داشته باشد باید زمینه ازدواج و فرزند آوری و رضایت اعضای آن جامعه در سنین باروی یعنی حدود ۱۸ سالگی تا ۴۰ سالگی را فراهم کند. اینکه ما مراکز ناباروی را توسعه دهیم، خیلی خوب است، ولی بارور کردن خانم ۵۰ -۴۵ ساله با بیمار‌های متعدد، احتمال نقایص جنینی، زایمان‌های سخت و عوارض بارداری پرخطر را فراهم می‌کند و هزینه‌های زیادی به دولت تحمیل می‌کند. باید مشکلات را واقع بینانه‌تر در نظر گرفت برای مشاوره از افراد دلسوز و دانشگاهی استفاده شود تا این معضل حل شود.