چه عواملی امنیت غذایی را تهدید می‌کند؟

به گزارش مجله خبری نگار، خسرو شهبازی در با بیان اینکه توسعه زیر ساخت‌های کشاورزی و ترویج کشاورری پایدار لازمه تامین امنیت غذایی است، تصریح کرد: امنیت غذایی به معنی دسترسی فیزیکی و اقتصادی پایدار همه اقشار جامعه در همه زمان‌ها به غذای کافی سالم و مغذی برای داشتن یک زندگی سالم و فعال است که دسترسی پذیری باید پایدار بوده و دستخوش تهدید‌ها قرار نگیرد.

وی اظهارکرد: عوامل متعددی از جمله عوامل طبیعی و اقلیمی عوامل اقتصادی و اجتماعی عوامل سیاسی و ضعف‌های مدیریتی مرتبط با تولید و مصرف می‌تواند تهدیدی برای امنیت غذایی باشد.

رئیس سازمان جهاد کشاورزی آذربایجان‌غربی با تاکید به اینکه مدیریت منابع آب وخاک و افزایش تولید محصولات کشاورزی استراتژیک از جمله دیگر عوامل تامین امنیت غذایی است، یاد آورشد: تغییرات طبیعی و اقلیمی از جمله افزایش دما خشکسالی، سیل، طوفان و سایر پدیده‌های جوی شدید تولید محصولات کشاورزی را مختل کرده و باعث کاهش عملکرد و افزایش ناپایداری تولید می‌شود.

وی ادامه داد: شیوع آفات و بیماری‌های گیاهی و دامی می‌تواند خسارت زیادی به محصولات کشاورزی و دامداری وارد کندو تولید را کاهش دهد.

رئیس سازمان جهاد کشاورزی آذربایجان‌غربی افزود: با افزایش بهره‌وری تولید غذا به واسطه سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه ارقام زراعی مقاوم به خشکی، گرما و آفات، فناوری‌های نوین کشاورزی دقیق و کشاورزی عمودی در محیط‌های کنترل شده با استفاده از فنون کشاورزی بدون خاک و بهبود مدیریت خاک با ترویج روش‌های پایدار و حفظ خاک‌های حاصلخیز، سیاست‌های حمایتی از جمله حمایت از کشاورزان به واسطه ارائه تسهیلات و تضمین در خرید محصولات کشاورزی با قیمت مناسب، تنظیم بازار به واسطه جلوگیری از احتکار و گران فروشی مواد غذایی، کنترل واردات و صادرات محصولات کشاورزی می‌توان با کمبود منابع غذایی در آینده مقابله کرد.

شهبازی اظهارکرد: تضمین کیفیت و سلامت مواد غذایی در طول زنجیره تامین، فرآیندی با ابعاد متعدد است که شامل اقداماتی از قبیل کنترل و نظارت در تمام مراحل از زمان کاشت تا مرحله برداشت و نهایتا مصرف است که مستلزم رعایت استاندارد‌های مربوط به کشاورزی خوب ازجمله استفاده از آب سالم، مدیریت صحیح کود‌ها و سموم دفع آفات، بهداشت مزرعه و جلوگیری از آلودگی، استفاده از روش‌های کشاورزی ارگانیک با حذف یا به حداقل رساندن استفاده از مواد شیمیایی مصنوعی است.

وی در خصوص نقش مهم تکنولوژی‌های نوین در تامین امنیت غذایی نیز گفت: با کشاورزی دقیق و استفاده از ابزار‌هایی مانند پهپاد، تصاویر ماهواره‌ای، حسگر‌های خاک (سنسور‌های رطوبت سنج) که منجر به کاهش مصرف منابع آبی می‌شود و همچنین بهینه سازی شیوه‌های کشاورزی با جمع آوری داده‌ها که کشاورزان بتوانند تصمیمات آگاهانه تری در مورد زمان کاشت آبیاری و کود دهی بگیرند همچنین به واسطه فناوری زیستی امکان اصلاح محصولات کشاورزی فراهم می‌شود.

وی تصریح کرد: آمادگی برای بحران‌های غذایی ناشی از جنگ یا بلایای طبیعی نیازمند یک رویکرد جامع در سطوح فردی، اجتماعی و دولتی بوده از جمله اقدامات کلیدی برای آمادگی در برابر بحران می‌توان به ذخیره سازی مواد غذایی به صورت خشکبار، غلات، روغن‌های گیاهی و کنسروها، کشاورزی خانگی شناسایی منابع غذایی محلی در دسترس و شناسایی گیاهان خوراکی و قابل استفاده در طبیعت، تقویت زیرساخت‌ها و سیستم‌های توزیع و برنامه ریزی و آموزش به منظور یادگیری کمک‌های اولیه برای بقاء در شرایط سخت است.

شهبازی در خصوص تاثیر رژیم غذایی ناپایدار در استفاده بیش از حد از منابع طبیعی نیز گفت: موضوع به شدت می‌تواند دسترسی و بر کیفیت غذا تاثیر گذاشته و رژیم‌های غذایی ناپایدار ممکن است به کاهش تنوع غذایی و افزایش وابستگی به منابع خاص منجر شده همچنین استفاده بیش از حد از منابع طبیعی می‌تواند به تخریب محیط زیست، کاهش منابع آبی، تخریب و فرسایش خاک حاصلخیز و متعاقبا کاهش تولید مواد غذایی منجر شود.