به گزارش مجله خبری نگار، قهرمان این تریلر میلیونر آمریکایی پاتریشیا کمپبل هرست، نوه ویلیام راندولف هرست، ناشر و غول رسانهای مشهور آمریکایی است که در ۴ فوریه ۱۹۷۴ در مقابل نامزدش از آپارتمانش در برکلی، کالیفرنیا، در حادثهای که معروفترین در نوع خود در ایالات متحده است، ربوده شد.
میلیونر جوان آمریکایی به زور توسط یک گروه تروریستی به رهبری یک مرد آفریقایی-آمریکایی به نام دونالد دیوریس ربوده شد.
آدم ربایان در ابتدا خواستار جایگزینی پاتریشیا با دو عضو گروه در حال گذراندن دوران محکومیت زندان شدند، اما این پروژه شکست خورد و تروریستها آن را با درخواست دیگری جایگزین کردند که خانواده میلیونر به همه گرسنگان کالیفرنیا غذا بدهند، اما این کار دشوار بود و حتی برای میلیونرها نیز غیرممکن بود. آدم ربایان پس از مذاکرات طولانی، ۲ میلیون دالر از پدر این زن جوان دریافت کردند، اما او دخترش را پس نگرفت.
جالب اینجاست که آدم ربایان متعلق به یک گروه چپ افراطی به نام ارتش آزادیبخش همزیستی هستند. این گروه در اوایل دهه هفتاد ظهور کرد و از مبارزه مسلحانه علیه دولت آمریکا حمایت کرد، خود را ضد نژادپرست، مبارزه برای حقوق برابر و به دنبال رهایی ایالات متحده از سرمایه داری از طریق مبارزه مسلحانه معرفی کرد.
داستان آدم ربایی سپس به سناریویی تبدیل شد که کمتر از آنچه هالیوود در فیلمهای پلیسی خود نشان میدهد، هیجان انگیز نبود. زن جوان که از کودکی خود بدون مراقبت دقیق تنها مانده بود و هر کاری که میخواست انجام میداد، ناگهان ایدههای ربایندگان خود را پذیرفت که بعدها ادعا کرد او را تهدید به قتل کرده و او را در کمدی تنگ با دست و پاهای بسته گروگان گرفتهاند. علاوه بر این، در ۳ آوریل ۱۹۷۴، او یک فایل صوتی برای خانواده اش فرستاد که در آن قاطعانه پیوستن خود به «ارتش آزادیبخش تکافل» را اعلام کرد و به شدت از خانواده خود و نظام سرمایه داری انتقاد کرد.
در ۱۵ آوریل همان سال، پاتریشیا با سایر اعضای گروه در سرقت از بانک هیبرنیا در سانفرانسیسکو شرکت کرد. دوربین مداربسته بانک او را در حین سرقت در حالی که مسلسل را در دستانش نگه داشته بود، ضبط کرد.
این زن ربوده شده سابق با دوستان جدیدش در حملات دیگری شرکت داشت تا اینکه در ماه سپتامبر دستگیر شد. پس از افتادن در بازداشت پلیس، پاتریشیا به طور فعال با بازرسان همکاری کرد و ادعا کرد که شستشوی مغزی شده است و برخی از ماموران اف بی آی داوطلب شدند تا از او دفاع کنند و تأکید کنند که فیلمهای او در سرقتها "به وضوح" نشان میدهد که او مجبور شده است با اسلحه با ربایندگان خود کار کند.
وکلای او به روایتی که او به عنوان یک زن جوان فقیر ارائه میدهد که قربانی آدم ربایی، باج خواهی و تهدید شده است، پایبند بودند و اینکه او از ترس جان خود مرتکب جنایت شده است و چاره دیگری نداشت و شواهد آنها در این مورد نشان میدهد که او وزن زیادی از دست داده است، از کابوسها و لغزشهای حافظه رنج میبرد.
معاینات پزشکی تخصصی هیچ علائمی از مشکلات روانی را در پاتریشیا نشان نداد و دادگاه او را در ۲۰ مارس ۱۹۷۶ محکوم کرد و او را به ۷ سال زندان محکوم کرد. جلسات دادگاه پوشش رسانهای گستردهای دریافت کرد و همچنین با یک کمپین عمومی بزرگ در حمایت از پاتریشیا همراه بود. با توجه به این موضوع، جیمی کارتر، رئیس جمهور وقت ایالات متحده، خود را مجبور به مداخله و کاهش دوره زندان خود دید. پس از گذراندن ۲۲ ماه در ۱ فوریه ۱۹۷۹ آزاد شد.
دو ماه پس از آزادی از زندان، پاتریشیا با یکی از نگهبانان خود ازدواج کرد که تا زمان مرگش در سال ۲۰۱۳ با او زندگی کرد. دختر خانواده ثروتمند آمریکایی اکنون ۷۱ ساله است و در حومه نیویورک زندگی میکند و در آنجا در امور بشردوستانه فعال است. پاتریشیا از سال ۲۰۰۸ زندگی خود را وقف پرورش سگهای کمیاب کرده و جوایز متعددی را در این زمینه دریافت کرده است.