دانشمندان زنگ خطر را در مورد یک رویداد فاجعه بار قریب الوقوع روی زمین به صدا در می‌آورند!

به گزارش مجله خبری نگار، چرخش معکوس نصف النهار اقیانوس اطلس (AMOC) سیستمی از جریان‌های عمیق اقیانوس است که به عنوان ترموستات برای زمین عمل می‌کند و آب گرم را به شمال و آب‌های سرد را به جنوب در اقیانوس اطلس منتقل می‌کند و گرما را برای چندین منطقه از جهان فراهم می‌کند.

به عنوان بخشی از چرخه ترمو سالین (همچنین به عنوان کمربند حمل و نقل اقیانوس یا کمربند حمل و نقل جهانی شناخته می‌شود) که به دما و شوری بستگی دارد، سیستم چرخش وارونگی نصف النهار اقیانوس اطلس مواد مغذی مورد نیاز برای حمایت از حیات دریایی را حمل می‌کند. با این حال، زمانی که آب شیرین بیشتری به اقیانوس پمپ می‌شود، جریان‌ها کاهش می‌یابند، زیرا آب شیرین چگالی کمتری نسبت به آب شور دارد که به حرکت آن کمک می‌کند.

در حالی که سوالاتی در مورد سرعت تضعیف یا فروپاشی این چرخه در سال‌های اخیر وجود دارد، تحقیقات منتشر شده در سال جاری نتایج عمیقا نگران کننده‌ای را نشان داده است.

اکنون، یک مطالعه جدید از دانشگاه نیو ساوت ولز استرالیا نسبت به تأثیر ذوب شدن صفحات یخی در یخچال‌های طبیعی گرینلند و کانادا هشدار می‌دهد، که به گفته دانشمندان گردش اقیانوسی را تضعیف می‌کند و گرمایش را در نیمکره جنوبی تسریع می‌کند.

نویسندگان این مطالعه گفتند که چرخه معکوس نصف النهار اقیانوس اطلس، که اکنون ضعیف‌تر از هر زمان دیگری در هزاره گذشته است، احتمالا یک سوم ضعیف‌تر از ۷۰ سال پیش خواهد شد، زمانی که گرمایش جهانی از ۲ درجه سانتیگراد بالاتر از سطح پیش از صنعتی شدن فراتر می‌رود.

این افزایش دما به این معنی است که انسان ممکن است به طور همزمان با چندین اثر تغییرات آب و هوایی مواجه شود.

اگر ذوب شدن صفحات یخی گرینلند در اقیانوس شمالی در نظر گرفته شود، این مطالعه می‌گوید که واژگونی نصف النهار اقیانوس اطلس می‌تواند تا سال ۲۰۴۰، ۲۰ سال زودتر از حد انتظار، ۳۰ درصد ضعیف‌تر شود.

در پاسخ به این یافته ها، دکتر استفان رامستورف، که سال‌ها این دوره را تدریس می‌کند، گفت که جهان باید انتظار کاهش سریعتری را داشته باشد که توسط گزارش‌های هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوایی (IPCC) در ارزیابی‌های سالانه خود پیش بینی شده است. رامستورف خاطرنشان کرد که ما نمی‌توانیم دقیقا بگوییم که سیاره چه زمانی به این نقطه اوج می‌رسد، اما آن را با قایقرانی در آب‌های ناشناخته مقایسه می‌کنیم که در آن سنگ‌هایی در زیر سطح وجود دارد که دیده نمی‌شوند. خطرناک است، اما شما دقیقا نمی‌دانید کجاست.»

او توضیح داد که این چرخه به طور ناگهانی فرو نخواهد پاشید، بلکه به تدریج در ۵۰ تا ۱۰۰ سال آینده کاهش خواهد یافت. او تاکید کرد که رسیدن به نقطه اوج تنها در چند دهه کاملا محتمل است.

رامستورف خاطرنشان کرد که اثرات بالقوه فروپاشی چرخه بسیار شدید خواهد بود، اگرچه نیاز به مطالعه بیشتری دارد.

رامستورف یکی از ۴۴ دانشمند بین المللی بود که اخیرا نامه سرگشاده‌ای را به شورای وزیران شمال اروپا امضا کرد و در مورد خطرات عبور از نقطه اوج هشدار داد.

دکتر آنیستازیا رومانوآ از ناسا که این نامه را نیز امضا کرده است، گفت: "IPCC به عنوان مثال گفته است که ما انتظار نداریم قبل از سال ۲۱۰۰ این اتفاق بیفتد، اما چیزی که مردم متوجه نمی‌شوند این است که آژانس به مدل‌هایی متکی است که فروپاشی صفحات یخی یا رویداد‌های شدید بزرگ مانند آنچه در دو سال گذشته دیده‌ایم تقلید نمی‌کنند. "

در حالی که هیچ اطمینانی در مورد بازه زمانی وجود ندارد، فروپاشی در چند دهه آینده اتفاق خواهد افتاد، اما بیشتر نخواهد بود.» او هشدار داد که چنین فروپاشی فاجعه بار خواهد بود.

پروفسور وی لیو از دانشگاه کالیفرنیا ریورساید خاطرنشان کرد که واضح است که تنها راه حل کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای برای کاهش گرمایش مداوم است.

"برای چرخش معکوس نصف النهار اقیانوس اطلس، من نمی‌خواهم بازه زمانی خاصی مانند ۲۱۰۰ یا ۲۰۸۰ ارائه دهم. اما من می‌خواهم چیزی شبیه به آستانه حرارتی قرار دهم. "

رومانوآ به مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۲ که در مجله Science منتشر شد اشاره کرد که هشدار داد بیش از ۱.۵ درجه سانتیگراد می‌تواند منجر به چندین نقطه اوج آب و هوایی، از جمله فروپاشی واژگونی نصف النهار اقیانوس اطلس شود.

وقتی از این حد فراتر برویم، منجر به نقطه عطف معکوس نصف النهار اقیانوس اطلس قبل از سال ۲۱۰۰ خواهد شد.»

رامستورف همچنین خاطرنشان کرد که گرم شدن کره زمین تا ۳.۱ درجه سانتیگراد "فاجعه بار" خواهد بود و خطر فروپاشی چرخه را افزایش می‌دهد.

منبع: ایندیپندنت