به گزارش مجله خبری نگار، کارشناسان به این نتیجه رسیدند که اجرای این طرحها مستلزم تغییراتی در معاهده قطب جنوب ۱۹۵۹ و استانداردهای حقوقی بین المللی مربوطه است. به گزارش سرویس مطبوعاتی دانشگاه کوبه ژاپن.
آکیهو شیباتا، استاد دانشگاه کوبه، ژاپن، توضیح داد که این اقدامات اکنون از نظر امکان سنجی فنی و جنبههای اجتماعی مورد بحث قرار میگیرند.
پروفسور شیپاتا گفت که حدود یک سال پیش، دانشمندان آب و هوای فنلاندی مقالهای را در مجله Nature منتشر کردند که در آن پیشنهاد ساخت یک دیوار غول پیکر زیر آب به طول ۸۰ کیلومتر و ارتفاع ۱۰۰ متر در دریای آموندسن و سایر مناطق ساحلی قطب جنوب را دادند تا دامنههای یخچالهای طبیعی ضعیف در قطب جنوب را از تأثیر آبهای گرم تقویت کنند که فروپاشی آنها را کند و از افزایش شدید سطح دریا جلوگیری کند.
این ایده توجه گستردهای را به خود جلب کرده است و یکی از اسناد آن در نشست مشورتی پیمان قطب جنوب که در ماه مه گذشته در کوچی هند برگزار شد، مورد بحث قرار گرفته است. دانشمندان خاطرنشان کردهاند که مشکلات خاص این است که برخی از یخچالهای طبیعی در حال ذوب، مانند یخچالهای طبیعی و کاج، واقع در شمال موازی ۶۰ درجه جنوبی، مرز رسمی قطب جنوب تحت معاهده ۱۹۵۹ هستند.
همه اینها نیاز به تغییرات قابل توجه در سیستم حقوقی فعلی را برای اطمینان از اجرای این برنامهها تصریح میکند که میتواند منجر به بحث گستردهای در مورد حاکمیت و قوانین استفاده از قلمرو قطب جنوب شود.
منبع: TASS