دارو‌هایی که ریزش مو را تشدید میکنند!

به گزارش مجله خبری نگار/بهداشت نیوز، طبیعی است که روزانه تعداد کمی از مو‌های خود را از دست دهید، اما چنان چه متوجه ریزش بیش از حد مو یا طاسی شدید موهایتان شدید، ممکن است دارو‌هایی که مصرف می‌کنید مقصر این امر باشند. 

ریزش مو با استفاده از این دارو‌ها 
۱. دارو‌های کاهش دهنده کلسترول - آتورواستاتین و سیمواستاتین:
آتورواستاتین (لیپیتور) و سیمواستاتین (زوکور) متعلق به گروهی از دارو‌های کاهش دهنده کلسترول است که به عنوان استاتین شناخته می‌شوند. ریزش مو عارضه جانبی این دو دارو است.

نوعی استاتین جدید به نام روسوواستاتین (کرستور) خوشبختانه شامل این عارضه نمی‌شود.

۲. داروی ضد انعقادی – وارفارین:
داروی ضد انعقاد خونی که به نام وارفارین (کوادامین) معروف است داروی رقیق کننده خون می‌باشد که گفته می‌شود باعث ریزش مو خواهد شد.

۳. دارو‌های فشار خون - کاپتوپریل و لیزینوپریل:
دارو‌های مهار کننده‌های آ، سی،‌ای نوعی دارو می‌باشند که برای درمان فشار خون بالا استفاده می‌شوند. این دارو‌ها شامل کاپتوپریل و لیزینوپریل هستند که سبب ریزش مو شده و فقط حدود ۱ درصد از بیماران این دارو‌ها را مصرف می‌کنند.

۴. دارو‌هایی برای درمان پسوریازیس – استریترین:
استریترین (سورایاتن) قرصی است که برای درمان پسوریازیس استفاده می‌شود و دارای اثرات نامطلوب شناخته شده ریزش مو می‌باشد.

۵. داروی ضد آریتمی – آمیودارون:
آمیودارون (کوردارون یا پاسرون) که در بیماران مبتلا به مشکلات ریتم قلبی معروف به آریتمی استفاده می‌شود و دارای یک اثر جانبی نادر، اما گزارش شده از ریزش مو است.

۶. داروی ضد تشنج - دی والپروئکس:
داروی ضد تشنج (دیپاکوت) برای اختلالات ناشی از تشنج، اختلالات دو قطبی و پیشگیری از میگرن استفاده می‌شود و ممکن است که منجر به ریزش مو شود.

۷. آنتی اسید – سایمتیدین:
سایمتیدین (تاگامت) داروی کاهنده اسید است که برای ریفلاکس معده و ریفلاکس اسید استفاده می‌شود. بسیار نادر است، اما ریزش مو در افرادی که این دارو را مصرف می‌کنند گزارش شده است.

۸. دارو‌های نقرس - کلشی سین:
کلشی سین دارویی است که برای درمان حملات حاد نقرس استفاده می‌شود و عارضه جانبی کمی از ریزش مو دارد.

۹. استروئید‌ها - تستوسترون و پروژسترون:
ریزش مو در افرادی که هورمون تستوسترون و یا پروژسترون مصرف می‌کنند، گزارش شده است. دارو‌های حاوی پروژسترون، مانند تزریقات دپو پروورا (مدروکسی پروژسترون)، پروورا و پرومتریوم سابقه بسیار زیادی در زمینه ایجاد ریزش مو در برخی افراد دارند.

۱۰. درمان آکنه – ایزوترتینین 
آکوتان و آبسوریکا برای درمان آکنه‌های شدید استفاده می‌شوند و حاوی ماده فعال ایزوترتینوئین هستند. ریزش مو یک واکنش منفی شناخته شده برای هر دو دارو است.

۱۱. ضد قارچ – کتوکونازول:
کتوکونازول قرصی ضد قارچ و خوراکی است که می‌تواند باعث ریزش مو می‌شود.

۱۲. دارو‌های ضد افسردگی
۱۳. قرص‌های ضد بارداری
۱۴. دارو‌هایی که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می‌کنند.
۱۵. دارو‌هایی که سرطان سینه و سایر سرطان‌ها را درمان می‌کنند.
۱۶. دارو‌های فشار خون بالا (ضد فشار خون) مانند بتا بلاکرها، مهارکننده‌های ACE و دیورتیک‌ها
۱۷. دارو‌های ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)
۱۸. دارو‌های بیماری پارکینسون
۱۹. دارو‌های کاهش وزن
۲۰. دارو‌های شیمی درمانی
دارو‌های شیمی درمانی اغلب به ریزش مو (آناژن افلوویوم) منجر می‌شوند. از آن جا که این دارو‌ها سلول‌های سرطانی را در سراسر بدن از بین می‌برند می‌توانند به سلول‌های سالم از جمله سلول‌های ماتریکس مو آسیب برسانند. طبق یک گزارش از انجمن سرطان، مو‌ها به طور معمول طی دو هفته پس از شیمی درمانی شروع به ریزش می‌کنند و پس از یک یا دو ماه با سرعت بیشتری پیشرفت می‌کنند. ریزش مو در بیمارانی که ترکیبی از دارو‌های شیمی درمانی استفاده می‌کنند شایع‌تر و شدید‌تر از افرادی است که فقط یک نوع دارو مصرف می‌کنند.

برخی از دارو‌های شیمی درمانی که سبب ریزش مو می‌شوند، عبارتند از:

آدریامایسین
سیکلوفسفامید
داکتینومایسین
داونوروبیسین
دکترینکس
دوکسوروبیسین
اتوپوزید
فلوروراسیل
ایفوسفامید
ایرینوتان
متوترکسات
نیتروسوره‌ها
پاکلیتاکسل
تاموکسیفن
توپوتکان
وینورلبین