آواره شدن ۱۴ میلیون سودانی

به گزارش مجله خبری نگار، از ۲۶ فرودین ماه سال ۱۴۰۲ که نبرد میان ارتش و نیرو‌های واکنش سریع در سودان شروع شده تاکنون میلیون‌ها شهروند مجبور به ترک خانه و کاشانه خود شده‌اند و حتی شماری از آنان با عبور از مرز‌ها در کشور‌های همجوار سکنا گزیده‌اند.

سازمان بین المللی مهاجرت با انتشار گزارشی درباره وضعیت آوارگان سودانی اعلام کرد: تعداد شهروندان که در جریان نبرد داخلی سودان مجبور به ترک خانه‌های خود شده‌اند به ۱۰ میلیون و ۹۱۶ هزار و ۳۰۵ تن رسیده است. این آوارگان به مناطق امن‌تر در داخل سودان رفته و در ارودگاه و سایر اماکن سکونت دارند، اما تعداد افرادی که از مرز‌ها عبور کرده و در کشور‌های همجوار مستقر شده‌اند به ۳ میلیون و ۱۱۹ هزار و ۸۵۵ نفر می‌رسد.

در این گزارش آمده است: آوارگان داخلی در ۹ هزار و ۶۲۹ مکان و اردوگاه در ۱۸ ایالت سودان سکونت دارند.

قبل از انتشار این گزارش، تعداد آوارگان سودانی در داخل این کشور اندکی افزون بر ۹ میلیون نفر بود.

به نوشته روزنامه سودان تریبون، پیش از شعله ور شدن آتش نبرد میان ارتش و نیرو‌های واکنش سریع حدود ۳ میلیون و ۸۰۰ هزار شهروند سودانی در اردوگاه پناهندگان در شرایط بسیار سخت و دشوار زندگی می‌کردند که بیشتر آنان آوارگان جنگ دارفور بودند.

بر اساس گزارش سازمان بین‌المللی مهاجرت، از ۳ میلیون و ۸۰۰ هزار شهروندان سودانی که بیش از شعله ور شدن نبرد میان ارتش و نیرو‌های واکنش سریع آواره شده بودند، یک میلیون و ۷۰ هزار و ۷۷۶ نفر آنان با شروع این جنگ مجبور شدند برای بار دوم یا سوم محل سکونت خود را ترک کنند.

در گزارش سازمان بین‌‎المللی مهاجرت آمده است: ۵۲ درصد آوارگان سودانی در داخل سودان را کودکان زیر ۱۸ سال تشکیل می‌دهند.

بیشتر آوارگان سودانی در شرایط بسیار سختی زندگی می‌کنند و این در حالی است که سازمان‌های بشردوستانه امکانات اندکی برای پاسخگوی به نیاز‌های غذایی و بهداشتی آنان در اختیار دارند لذا بحران گرسنگی و شیوع بیماری‌های واگیردار زندگی بسیاری از آوارگان را معرض تهدید قرار داده است.

برنامه جهانی غذای وابسته به سازمان ملل در اسفند ماه گذشته با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد: دست‌کم ۲۵ میلیون شهروند سودانی (معادل نیمی از جمعیت این کشور) دچار گرسنگی و سوء تغذیه هستند.

در جریان نبرد میان ارتش و نیرو‌های واکنش سریع بسیاری از زیرساخت‌های عمرانی، اقتصادی، کشاورزی و بهداشتی سودان نابود شده و میلیون‌ها نفر از مردم این کشور با از دست شغل خود آواره شده و از دسترسی به مواد غذایی و خدمات بهداشتی محروم هستند، به گونه‌ای که شماری از شهروندان به دلیل شیوع بیماری‌های واگیردار و گرسنگی جان خود را از دست داده‌اند.