به گزارش مجله خبری نگار،این شمشیر در زمستان سال ۲۰۲۲ در ویرانههای زیرزمین یک ساختمان مسکونی که در جریان جنگ جهانی دوم تخریب شده بود پیدا شد. در آن زمان، باستانشناسان تصور میکردند که این شمشیر جزء اسبابآلات یک رژه نظامی بوده است، اما پس از تمیزکاری و کشف جزئیات آن، به منشأ بسیار متفاوت و عجیبتر آن پی بردند.
این زیرزمین در طول بازسازی خیابان با آوار جنگ پر شده بود. زمانی که باستانشناسان دفتر دولتی بناهای تاریخی برلین آوار را پاکسازی کردند و به کف زیرزمین رسیدند، انواع و اقسام تجهیزات نظامی از جمله
مرمتکنندگان موزه سطح شمشیر را از آلودگی، زنگزدگی و آثار انفجارهای جنگ جهانی دوم پاک کردند و فاش شد که این شمشیر در واقع یک «واکیزاشی» یا شمشیر کوتاه ژاپنی است. این شمشیر به شدت توسط حرارت آسیب دیده بود، اما بهطور شگفتآوری دستۀ چوبی، قطعاتی از پوشش پارچهای و غلاف شمشیر همچنان سالم مانده بودند. چهره دایکوکو، یکی از هفت خدای شانس ژاپنی نیز بر روی حلقه باریک دسته حکاکی شده بود.
اشعه ایکس نشان داد که تیغه شمشیر که اکنون ۱۰ اینچ طول دارد، کوتاه شده و احتمالاً دسته آن بعدها به آن اضافه شده است. تصویربرداری همچنین دو سوراخ در بخش نگهدارنده تیغه را نشان داد، اما تنها یکی از آنها با یک پین برای اتصال دسته به تیغه استفاده شده بود. این موضوع نشان میدهد که تیغه کوتاه شده به مراتب قدیمیتر از دسته آن است و شاید حتی به قرن ۱۶ میلادی بازگردد.
این که چگونه این واکیزاشی، که زمانی داشتن آن مختص افراد برجسته به عنوان یک سلاح نمادین بود، در زیرزمین پرشده یک ساختمان مسکونی و تجاری در برلین پیدا شده، همچنان جای سوال دارد. شاید این شمشیر هدیهای از جانب سفیران ژاپنی بوده باشد که در قرن ۱۷ و ۱۸ به اروپا و دیگر نقاط جهان غرب سفر کردند تا روابط تازهای با این کشورها برقرار کنند. نزدیکی میدان مولکنمارکت و کاخهای اشرافی اطراف آن به کاخ برلین این فرضیه را تقویت میکند.