به گزارش مجله خبری نگار، مادری دارم که به تمیز بودن خانه خیلی حساس است و مدام دستهایش را میشوید. با من و پدرم هم به خاطر همین مسائل، زیاد جروبحث میکند. او ۴۸ ساله است. زیر بار هم نمیرود که برای درمان اقدام کنیم. چه کنیم؟
مخاطبگرامی، اختلال وسواس فقط مشکل شخصی نیست و تاثیر بسیار زیادی بر اعضای خانواده و روابط شخصی فرد میگذارد. همانطور که شما هم اشاره کردید، همه اعضای خانواده تحتتاثیر این مشکل قرار میگیرند به خصوص زمانی که مادر خانواده درگیر این اختلال شود.
بهتر است در اولین قدم لحظاتی با مادرتان صحبت کنید و او را از چگونگی آثار وسواساش بر زندگی شما و دیگر اعضای خانواده مطلع کنید. احتمالا راههایی که تاکنون در تعامل با مادرتان به کار بردهاید، چندان کارساز نبوده است. البته تا حدودی طبیعی است و شما میتوانید با فروتنی در اینباره با مادرتان صحبت و اشتباهتان را قبول کنید و به جای فرار، به عنوان یک فرد موثر در راه درمان این مشکل قدم بردارید.
زمانی که با وجود اختلال شدید، فرد بیماری خود را انکار میکند و نمیخواهد برای درمان کاری بکند، گرفتاری خود را عمیقتر و گستردهتر میکند و باعث ناراحتی کل اعضای خانواده میشود. در این زمان اگر شما و دیگر اعضای خانواده احساس ناامیدی، افسردگی و درماندگی میکنید، کاملا طبیعی است، اما باید خودتان دست به کار شوید و برای حل مشکل تلاش کنید. با تمامی اعضای خانواده صحبت کنید و برای مقابله با این مشکل، در چارچوب یک گروه یکپارچه عمل کنید. میتوانید در این زمینه از یک روانشناس یا مشاور که در زمینه وسواس آگاهی دارد، کمک بگیرید تا درباره نحوه ارتباطات و چگونگی بهتر شدن کیفیت ارتباط در خانواده با هدف بهبود بیماری راهنمایی دریافت کنید. توجه داشته باشید که در این زمینه، کمک تمام اعضای خانواده ضروری است و باید همه اعضای خانواده با روشی همدلانه به مادر توضیح دهند که چگونه رفتارهای وسواسی اش، تک تک اعضای خانواده را درگیر و وضعیت را غیر قابل تحمل کرده است. البته فراموش نکنید که مادرتان هم از این وضعیت در عذاب است و فراهم کردن هر نوع حمایت و راهنمایی و اطلاعات برای مقابله با وسواس کمک کننده خواهد بود. یکی از نکات مهم در این زمینه که لازم است با مادرتان مطرح کنید این است که وسواس و رفتارهای وسواسی غیر قابل تحمل است نه خود فرد وسواسی.
اگر مادرتان همچنان بیماری اش را انکار میکند، به او توضیح دهید که این افکار نیز علامتی از بیماری است و به تاخیر انداختن درمان آن روش درستی نیست. همچنین میتوانید عواقب مراجعه نکردن به پزشک را برای وی توضیح دهید و بیشتر از روشهای انگیزشی استفاده کنید. بهطور مثال اینکه به دلیل وسواس از چه کارها و اهدافی بازمانده یا چه کارهایی میخواسته انجام دهد، اما نتوانسته است.
منبع: خراسان