اینجا برای حسین همه خاکی‌اند

به گزارش مجله خبری نگار، با صدای بلندگو و این نوحه که «امروز عاشورا یا عید قربان است، کرب و بلا یکسر از خون گلستان است» بلند می‌شوم و خودم را به حوضچه گل که بچه‌های هیئت محله از شب گذشته آماده کرده بودند، می‌رسانم.

از کودک خردسال گرفته تا پیرمرد ۸۰ ساله از دختران جوان تا مادرانی که مویی سپید کرده‌اند همه خود را به گل آغشته کرده‌اند.

من هم به عشق حسین از حوضچه گل را بر می‌دارم و لباسم را به گل آغشته می‌کنم، آری اینجا همه عاشق هستیم و عزادار، اینجا هر چه هست عشق است و دیگر هیچ.

از زمانی که به یاد دارم صبح روز عاشورا ما بودیم و گل مالی که نشان از عمق حزن و اندوه ما در سوگ سرور و سالار شهیدان دارد.

ریشه آیین گل مالی به هزارسال پیش مربوط می‌شود، در واقع گل مالی جزو فرهنگ عزاداری مردم لرستان است، مردم در سوگ عزیزانشان و به نشانه عزا روی شانه‌های خود گل می‌گذاشتند.

اما «حسین» علیه السلام نزد مردم این دیار از همه کسان گرامی‌تر است چرا که سر تا پای خود را به گل آغشته می‌کنند زن و مرد هم ندارد، کارمند و کارگر هم ندارد اینجا برای حسین همه خاکی‌اند.

خیلی از عزاداران حسینی با پای برهنه مسیری را طی می‌کنند تا ارادت و همدردی خود را به حضرت زینب (س) نشان بدهند.

یکی به عشق ابوالفضل با گل نقش پنجه را روی لباسش حک می‌کند، دیگری می‌نویسد جانم فدای حسین، یکی هم از سر تا پا خود را به گل آغشته می‌کند.

برخی‌ها کاسه گل را به خانه می‌بردند برای آنهایی که نمی‌توانند در مراسم روز عاشورا حاضر شوند، خلاصه اینکه اینجا هیچ کس نمی‌خواهد از آیین گل مالی که نهایت ارادت به سرور و سالار شهیدان است بی بهره باشد.

هر کس که روز عاشورا گل مالی می‌کند زیر لب یاحسین می‌گویند، مردمان اینجا به حسین و عباس ارادت ویژه‌ای دارند، یکی زیر لب نیت می‌کن و شفای بچه‌اش را طلب می‌کند، دیگری کربلا را طلب می‌کند.

کنار حوضچه گل مداح این نوحه را می‌خواند «امروز عاشورا یا عید قربان است» نوحه‌ای و من زیر لب زمزمه می‌کنم «این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست این چه شمعی است که جان‌ها همه پروانه اوست».