به گزارش مجله خبری نگار، اگر تیتراژ سریال «سرزمین مادری» را با دقت تماشا کرده باشید، در بین عوامل پشت صحنه، نامی آشنا به چشمتان خورده است؛ «پانتهآ پناهیها» که در این سریال به عنوان «منشی صحنه» حضور دارد، تاخیر حدود ۱۰ ساله در پخش این سریال موجب شد تا حالا او به شکل هم زمان سریال «مرداب» را هم در حال پخش داشته باشد؛ سریالی که در آن عهده دار یکی از نقشهای اصلی است. در این سریال، «الهام اخوان» هم بازی دارد که او هم روزگاری «منشی صحنه» بود.
به غیر از این دو نفر، بازیگران نام آشنای دیگری هم هستند که پیش از حضور جلوی دوربین، کار در یک پروژه سینمایی و تلویزیونی را به عنوان «منشی صحنه» تجربه کرده بوند. در این مطلب به فعالیت سینمایی دیگر ۵ بازیگر نام آشنا نگاهی اندخته ایم و کارنامه پنج بازیگر زن را مرور کرده ایم که روزی روزگاری به عنوان «منشی صحنه» کارشان را در سینما و تلویزیون شروع کردند و بعد جلوی دوربین آمدند و کار بازیگری را تجربه کردند؛ از «بهنوش بختیاری» که منشی صحنه یکی از فیلمهای مرحوم «داریوش مهرجویی» بود تا «الهام اخوان» که این روزها با سریال «مرداب» در شبکه نمایش خانگی حضور دارد.
«بهنوش بختیاری» که روزگاری چهره پرکار تلویزیون و سینمای ایران بود، حالا دیگر فعالیت چندانی ندارد، اما تاکنون نزدیک به ۳۰ سال تجربه بازیگری دارد.
پیش از آن، اما او سالها به عنوان منشی صحنه آثاری همچون «این ترانه عاشقانه نیست»، «انتخاب» و «روایت سهگانه» حضور داشت و شاید مهمترین حضورش به عنوان منشی صحنه به فیلم «مهمان مامان» به کارگردانی مرحوم «داریوش مهرجویی» بازگردد.
«بهنوش بختیاری» اواسط دهه۷۰ بود که با «هوای تازه» کار خود را به عنوان بازیگر آغاز کرد و در آثار متعددی هم چون «برگبار»، «همسفر»، «داستان یک شهر»، «هزاران چشم» و «خانه آرزوها» نقش آفرینی کرد، هر چند هنوز بسیاری او را با بازی در سریالهای «خانه به دوش» و «شبهای برره» میشناسند. «بختیاری» در نقشهای جدی زیادی نیز بازی کرده است که از جمله آن میتوان به «من» به کارگردانی «سهیل بیرقی» اشاره کرد که برای آن نامزد دریافت سیمرغ بلورین بازیگر نقش مکمل زن نیز شد.
«نعیمه نظام دوست» هم نزدیک به ۳۰ سال است که به عنوان بازیگر فعالیت میکند. او نیز در فیلمهای زیادی از جمله «بر بوم زمان» به عنوان منشی صحنه فعالیت کرد و سپس بازیگر شد. «نظامدوست» با مجموعههای «نوروز ۷۲» و «ساعت خوش» وارد عرصه بازیگری شد و حالا بسیاری او را به واسطه نقشهایش در آثار طنز از جمله «ساختمان پزشکان»، «خانه اجارهای» و «لطفاً دور نزنیم» میشناسند. خودش میگوید بازی در نقشهای طنز را بیشتر از کارهای دیگر دوست دارد. «نظامدوست» در سریالهایی مثل «پلیس جوان» و «زیر هشت» نقشهای جدی هم بازی کرده است.
بازیگر چیرهدست سینما و شبکه نمایشِ خانگی که گاه با «ننهآقا»ی دوست داشتنی فیلم «نفس» آن بازی حیرتانگیز را ارائه میدهد و گاه «شربت» سریال «شهرزاد» میشود و دیگر وقت «افسرالملوک» «بانوی عمارت»، سالها به عنوان منشی صحنه فعالیت کرد و بعد بازیگر شد و چندین جایزه هم گرفته است. البته او در دانشگاه کارگردانی خوانده، اما ورودش به بازیگری کاملاً اتفاقی و توسط «حسین کیانی» اتفاق افتاد. او بازیگر معروفی در تئاتر بود که به عنوان منشی صحنه وارد سینما شد و در این شغل با کارگردانانی همچون «مانی حقیقی»، «کمال تبریزی»، «ابراهیم حاتمیکیا» و «بهمن فرمانآرا» همکاری کرد. «پناهیها» در سال ۱۳۷۹ با فیلم اول یک کارگردان، بازیگری در سینما را آغاز و پس از آن نقشهای متفاوتی را در فیلمهایی همچون «من دیهگو مارادونا هستم»، «نفس»، «اروند»، «خروج»، «دسته دختران» و «کت چرمی» ایفا کرد. او این روزها سریال «مرداب» را در حال پخش در شبکه نمایش خانگی دارد.
بسیاری از مخاطبان سینما، «زهرا داوودنژاد» را با بازی در فیلم «بچههای بد» به عنوان بازیگر میشناسند که همچون یک پدیده در آن فیلم حضور یافت و حالا هم در سریال نمایش خانگی «دفتر یادداشت» بازی روان و قابل قبولی از خود ارائه داده است، اما او هم سالها قبل از بازیگر بودن، به عنوان منشی صحنه در سینما فعال بود. «داوودنژاد» این حرفه را هم به مانند بازیگری با حضور در کارهای پدرش شروع کرد. اولین تجربه او به عنوان منشی صحنه، فیلم «عاشقانه» است و در فیلم «بهشت از آن توست» نیز این کار را ادامه داد. «اقلیما»، «استشهادی برای خدا»، «مانا» و «سوگند» دیگر تجربههای او در این عرصه هستند. «داوودنژاد» آخرین بار در حد فاصل سالهای ۱۳۷۹ که کار بازیگری را شروع کرد تا سال ۱۳۸۷ به شکل توامان کار بازیگری و منشیگری صحنه را با هم انجام میداد. او الان ۱۵ سال است که دیگر به عنوان منشی صحنه فعالیتی در سینما حتی در کارهای پدرش ندارد.
«الهام اخوان» ۱۹ ساله بود که به کلاسهای آزاد بازیگری مرحوم «سمندریان» رفت و بعد از آن تا مقطع فوق لیسانس تئاتر خواند. او در همه سالهایی که به عنوان منشی صحنه فعالیت میکرد هم بازیگری میکرد، اما در تئاتر. فضای سینما برای او، اما با منشیگری صحنه شروع شد و در فیلم و سریالهایی همچون «لونه زنبور»، «یادم تو را فراموش»، «پنچری»، «ساخت ایران ۲» و «کشیک قلب» در این سمت فعالیت کرد تا سال ۱۳۹۷ که در فیلم سینمایی «دوزیست» ساخته «برزو نیک نژاد» بازیگری را نیز تجربه کرد.
این کارگردان در سریال «باخانمان» هم از حضور «اخوان» استفاده کرد و بهاین ترتیب نامش به عنوان یک بازیگر تثبیت شد. «دودکش ۲» و «آفتاب پرست» (هر دو به کارگردانی نیکنژاد) از دیگر فعالیتهای این هنرمند است. او حالا هم که در «مرداب» باز هم به کارگردانی «نیکنژاد»، با همکار سابق خود (پانتهآ پناهیها) بازی دارد. این بازیگر جوان سه فیلم کوتاه هم ساخته که در آخرین آنها «شبنم مقدمی» و «مهتاب ثروتی» حضور داشتهاند.
دخترِ مستعانِ پاورقینویس، در دانشگاه اقتصاد خواند؛ اما آشناییاش با مهدی هاشمی سبب شد تا در گروه تئاتر پیاده (به سرپرستی هاشمی و داریوش فرهنگ)، به عنوان بازیگر در نمایشهای متعددی حضور پیدا کند و این کار را با نمایشهایی، چون همشهری، خاطرات و کابوسهای یک جامه دار از زندگی و مرگ امیر کبیر، دیوار چین، دایره گچی قفقازی، پوف؟!، مادام پی پی، و در مصر برف نمیبارد و … ادامه دهد. او سال ۱۳۵۹ در فیلم «چوپانان کویر» به کارگردانی حسین محجوب، علاوه بر بازی به عنوان منشی صحنه هم حضور داشت. یکسال بعد زمانی که داریوش فرهنگ فیلم «رسول پسر ابوالقاسم» را ساخت گلاب آدینه بازهم در کنار بازی، به عنوان منشی صحنه هم در این فیلم به فعالیت پرداخت و بعد از آن دیگر این حرفه را ادامه نداد و بازیگری تمام وقت شد. مخاطبِ عام اولین بار او را در نقشِ آن ملکهی تخمهخورِ سریال «افسانهی سلطان و شبان» دید و بعد از آن در بسیاری از فیلمهای دیگر که هر کدامشان ماندگاری خاصِ خودش را داشت و بارها او را نامزدِ دریافت جایزه کرد. قدرتِ بازیگری گلاب به کنار، روحیه و متانتش، او را تافتهی جدابافتهی خیلیها میکند. اصلا میتوانید «مهمان مامان» را با کسی جز گلاب تصور کنید؟ نه، نمیشود…