آبادان؛ دور از ساحل نجات

به گزارش مجله خبری نگار، پس از نجات معجزه‌وار صنعت نفت در فصل گذشته لیگ برتر فوتبال کشور، امید‌ها پیرامون این تیم پرطرفدار آبادانی در این فصل فراوان بود، اما عبدالله ویسی طراح و مجری معجزه فصل پیش در تحقق امید‌های این فصل آنچنان ناموفق بود که در پایان نیم‌فصل اول مسابقات از سمت سرمربیگری این تیم استعفا داد و سران صنعت نفت پس از دو- سه هفته بررسی محرم نویدکیا بازیکن و سرمربی سابق سپاهان را جانشین وی کردند. فقط ۸ هفته به پایان فصل گذشته لیگ باقی مانده بود که مدیران صنعت نفت عبدالله ویسی بومی را جانشین ادسون تاوارس برزیلی و ناکام کردند و از او مأموریت غیرممکن ابقای این تیم در لیگ برتر را طلبیدند. ناممکن از این جهت که نفتی‌ها در رده ماقبل آخر جدول جای داشتند و از مس کرمان که در رده چهاردهم جدول یعنی واپسین نقطه امن جدول نشسته بود، ۸ امتیاز کمتر اندوخته بودند.

ویسی، اما در ۸ دیدار باقی مانده فصل آنقدر امتیاز اندوخت که صنعت نفت با سبقت جستن از رقیب کرمانی، جای مس را در رده چهاردهم جدول گرفت و مس را همراه با نفت مسجدسلیمان که آخر شده و سقوطش به دسته‌ای پایین‌تر از هفته‌ها قبل قطعی شده بود، به «لیگ یک» پس فرستاد. این چنین بود که جشن‌های وسیعی در سطح شهر آبادان به مناسبت ابقای صنعت نفت در لیگ برتر برگزار شد و ویسی از چشم مردم این شهر به یک قهرمان ملی تبدیل گشت.

واقعیتی تلخ و بسیار متفاوت

آن رویداد‌ها توقعات را نسبت به نفتی‌ها برای فصل جاری بالاتر برد، به طوری که ویسی به وضوح از کسب رتبه‌ای بین هشت تیم بالای جدول سخن گفت و هواداران از این هم بیشتر پیش رفته و خواستار کسب سهمیه آسیایی هم شدند. حقیقت، اما بسیار متفاوت و تلخ‌تر از این حرف‌ها نشان داد و نفت که مثل همیشه دچار کم پولی مفرط بود و حمایت وزارت نفت و مقام‌های ملی را از خود در حد کفایت نمی‌دید، نتایجی هر چه ضعیف‌تر گرفت، تا جایی که در کل ۱۵ دیدارش در نیم‌فصل اول فقط دو بار پیروز شد و ۸ شکست را متحمل گشت و در ازای ۲۵ گل خورده تنها ۱۲ بار دروازه رقبا را فرو ریخت. به واقع فاصله نفتی‌ها با قعر جدول رده‌بندی که توسط استقلال خوستان اشغال شده، از ۳ امتیاز فراتر نمی‌رود و به کلام دیگر با یک بازی و یک برد برای رقیب «هم‌استانی» قابل پوشش دادن است و همین امر و سایر نشانه‌ها گواهی می‌دهد چه نیم‌فصل دوم پر مرارتی انتظار نفتی‌ها را می‌کشد.

با کدامین پشتوانه و دلگرمی؟

اگر با این اوصاف مشخص است که چرا ویسی آبادان را رها کرد و رفت، این نکته معلوم نیست که نویدکیا با کدامین دلگرمی و پشتوانه‌ها به آبادان آمده و جای وی را خواهد گرفت. وضع مالی صنعت نفت اینک همان قدر نامناسب است که در تمامی چند سال اخیر بوده و دقیقاً به همین سبب این باشگاه ظرفیت مالی لازم را برای خریداری نفرات با کیفیت به قصد تقویت خویش ندارد و بنابراین نویدکیا که ذاتاً انسان محجوب و مربی باکفایتی است، نه تیمی را در اختیار دارد که به لحاظ روحی در سطح ایده‌آلی باشد و نه بازیکنانی را که لزوماً تواناتر از نفرات نیم‌فصل نخست باشند. سران نفت البته ابتدا با وینفرد شفر، سرمربی آلمانی و سابق استقلال به توافق رسیدند و خبر انتصاب وی را نیز اعلام کردند، اما برخی مسائل جانبی سبب شد تغییر عقیده بدهند و با نویدکیا که در دو فصل اخیر بیکار بوده، مذاکره کنند.

این مذاکرات سودمند بود و دو طرف به توافق رسیدند و آمدن «محرم» به آبادان قطعی توصیف شد، اما تا دیروز هنوز قراردادی رسمی بین دو طرف منعقد نشده بود. همین مسأله سبب اعتراض بسیاری از هواداران صنعت نفت در روز‌های اخیر شده است که می‌گویند این همه تأخیر در امر آغاز به کار کادر فنی جدید قطعاً بر نتایج تیم در نیم‌فصل دوم تأثیر منفی خواهد گذاشت و دردسر‌های صنعت نفت را بیشتر خواهد کرد.

جشنی تازه یا جلسات بررسی مشکلات؟!

ویسی در نیم‌فصل اول لیگ بیست و سوم دست‌کم ۶۵ درصد از نفراتی را که در عملیات نجات معجزه‌وار فصل پیش نفت شرکت کردند، در اختیار داشت، اما هرگز نتوانست با همان فرمول‌هایی که در آن فصل برایش خالص توفیق‌هایی حیرت‌انگیز شد، نفت را در مسابقات امسال هم به ساحل نجات برساند. میثم تهیدست، محمدرضا خانزاده، یوسف وکیا، حکیم نصاری، حسین شنانی و محمدحسین بوعذار از جمله بازیکنان در اختیار ویسی بودند، اما دو، سه بازیکن عراقی صید شده در ایام «پیش‌فصل» چندان به کار «آبادان- برزیلته» نیامدند و مهم‌تر از همه اینکه طالب ریکانی مرد اول صنعت نفت به دلیل مصدومیت‌های مکرر و یک بار اخراج شدن از میدان و تبعات آن تأثیرگذاری شگرف فصل گذشته‌اش را از خود بروز نداد.

نویدکیا و یا هر فرد دیگری که در نهایت سرمربی نفت شود، با توجه به تعطیلی لیگ برتر تا ۲۵ بهمن وقت برای آشنا شدن با شرایط تیم جدیدش دارد، اما سکاندار تازه اگر در روز‌های باقی مانده از نقل و انتقال‌های زمستانی دو، سه بازیکن با کیفیت جدید جذب نکند، بعید است که نتایج چندان بهتری در قیاس با ویسی بگیرد. در آن صورت شاید نفت در پایان فصل جاری نه جشن تازه‌ای برای ابقا در لیگ برتر بلکه جلسات مکرر و جدیدی برای بررسی شرایط حضوری موفقیت‌آمیز در «لیگ یک»، بررسی مشکلات عظیم موجود و بازگشتی هر چه سریع‌تر به لیگ برگزار کند. مأموریت دشوار دیگری که قدری بعید است نویدکیا سهمی در آن داشته باشد.