کد مطلب: ۵۳۳۲۷۲
۰۲ آذر ۱۴۰۲ - ۲۲:۲۳

سر و صدایی فزون‌تر از دستاورد‌ها در جاکارتا

پیروزی برابر برزیل البته واقعه‌ای ستودنی بود، اما اگر همه وقایع اخیر جام جهانی فوتبال نوجوانان ۲۰۲۳ را مد‌نظر قرار بدهیم، به این نتیجه می‌رسیم که تمجید‌های صورت گرفته از تیم ملی نوجوانان ایران بیشتر از دستاورد‌های این تیم بوده است.

به گزارش مجله خبری نگار/ایران‌ورزشی: شاگردان حسین عبدی با غلبه بر برزیل در روز نخست سد‌های روحی را شکستند و به سایر تیم‌های ملی کشور نیز درس امیدوار بودن را دادند، اما در سه دیدار بعدی‌شان فقط یک برد دیگر داشتند که مقابل تیم کوچک نیوکالدونیا بود که تمامی ۲۳ کشور دیگر حاضر در این رقابت‌ها نیز مانند ما قادر به غلبه بر آن بودند.

شکست مقابل انگلیس و ناکامی روز سه‌شنبه برابر مراکش که باعث حذف تیم نوجوانان کشورمان شد، چیزی را به فوتبال رده‌های سنی پایه ایران نیفزود و اگرچه باید پذیرفت که قدم‌های برداشته شده در آوردگاه اندونزی اغلب قدم‌هایی به سمت «پیش» بوده و نه «پس»، ولی آنچه در نهایت حاصل آمد، فزون‌تر از دفعات قبلی حضور ما در مراحل نهایی جام‌های جهانی زیر ۱۷ سال نبود.

تیم حسین عبدی در حالی در جمع ۱۶ تیم نهایی حذف شد که ایران پیشینه حضور در جمع ۸ تیم برتر را هم داشته و این تیم در شرایطی از یک روند تبلیغاتی بزرگ بهره‌مند و از هر جهت «ممتاز» توصیف شد که در ادوار اخیر جام جهانی نوجوانان، تیم اعزامی ما سابقه درهم کوبیدن آلمان را هم داشته است. آنچه به ثبت رسید و در روز سه‌شنبه با حذف نوجوانان ما به دست تیم نه‌چندان توانمند مراکش مقوله آن بسته شد، همسطح با کار‌هایی نبود که این تیم انجام داد و ضرر این‌گونه قضایا این است که در هیاهوی حاصله و در ورطه تعریف‌های افراطی حقیقت گم و راه پیشرفت‌های بعدی مسدود می‌شود.

واقعیت امر این است که تیم ملی بزرگسالان ایران هم در المپیک ۱۹۷۲ مونیخ برزیل را شکست داد (البته فقط تیم آماتوری آن کشور و نه تیم حرفه‌ای و اصلی برزیل را)، ولی ۵۱ سال بعد از آن واقعه فوتبال ما همان فوتبال «ایران» و سرشار از اهداف مبهم و خواسته‌های برآورده نشده است.

در نقطه مقابل، برزیل ۵ بار جام جهانی بزرگسالان را برده و شش بار هم جام جهانی نوجوانان را، چون «برزیل» است و پرتوان و هدفمند و دارای دیدگاه‌های درست و نقشه‌های صحیح. در فوتبال ما، ولی اظهارنظر‌های فریب و آماتوری همچنان غوغا می‌کند و طی همین هفته یک نفر در جامعه فوتبال گفت حسین عبدی باید مادام‌العمر در همان رده‌های سنی پایه کار کند و وارد عرصه بزرگسالان نشود، زیرا به زعم وی عبدی استاد در همین رده سنی نوجوانان است! اگر شما منطقی در زمینه صحت این ایده‌پردازی عجیب یافتید، راه پیشرفت هدفمند و مستمر فوتبال ما در تمامی رده‌های سنی مختلف هم پیدا خواهد شد!

ارسال نظرات
قوانین ارسال نظر