بازگشت قطار زنان به ریل اشتغالزایی

به گزارش مجله خبری نگار/ایران: بازگشت تعداد شاغلان زن خدماتی به بالای ۲ میلیون نفر اشتغال زنان در بخش خدمات که در تابستان سال ۱۴۰۰ به زیر ۲ میلیون نفر رسیده بود در تابستان سال ۱۴۰۲ با افزایش ۳۴۶ هزار نفری به ۲ میلیون و ۳۳۳ هزار نفر رسید.

روند بهبود بازار کار زنان که از پاییز سال ۱۴۰۰ آغاز شده بود، در تابستان امسال نیز ادامه یافت؛ روندی که نشان می‏دهد بازار کار زنان پس از رکود ناشی از شیوع ویروس کرونا دوباره به ریل اشتغالزایی بازگشته است. نشان به آن نشان که در تابستان امسال تعداد شاغلان زن پس از ۶ سال به بیش از یک میلیون نفر رسید.
بررسی‏ها نشان می‏دهند که بازار کار زنان به دوران پیش از همه‏گیری کرونا بازگشته و در بیشتر شاخص‏های کار این روند از دوران پیش از شیوع کووید ۱۹ فراتر رفته است.

روایت داده‏های مرکز آمار گویای این گزاره است که اشتغالزایی در بخش زنان طی تابستان امسال به بالاتر از تابستان سال ۱۳۹۹ رسیده و همچنین نرخ مشارکت اقتصادی نیز روند افزایشی داشته است.

روند رو به افول بازار اشتغال زنان در دوران کرونا

بازار کار زنان در پی همه‏گیری ویروس کرونا با بیشترین آسیب مواجه شد، به‏طوری‏که نرخ مشارکت اقتصادی زنان در تابستان سال ۱۳۹۹ به ۱۴.۱ درصد رسید که این میزان در مقایسه با دوران پس از کرونا یعنی تابستان سال ۱۳۹۸، ۳.۵ درصد کاهش یافت. تعداد زنان جویای کار و شاغل در تابستان سال ۱۳۹۸، ۵ میلیون و ۴۰۵ هزار و ۶۶۸ نفر بود که در تابستان سال ۱۳۹۹ این تعداد به ۴ میلیون و ۳۹۵ هزار و ۵۰ نفر کاهش یافت.

رکود حاکم بر بازار کار زنان از تابستان سال ۱۳۹۹ تا تابستان سال ۱۴۰۰ ادامه یافت که در پاییز سال ۱۴۰۰ این روند متوقف شد.

داده‏ها از بازار کار زنان روایت می‏کنند که میزان اشتغالزایی زنان در تابستان سال ۱۳۹۹ با کاهش ۲.۶ درصدی به ۱۱.۸ درصد رسید. نرخ مشارکت اقتصادی نیز به پایین‏ترین میزان خود نسبت به سال ۱۳۹۶ رسید و در کانال ۱۴.۱ درصد قرار گرفت.

نرخ بیکاری نیز با افزایش مواجه شد و در تابستان سال ۱۴۰۰ به ۱۷.۷ درصد رسید. این نرخ در تابستان سال ۱۳۹۶، با توجه به حجم ورودی زنان جویای کار و رشد اشتغالزایی ۲۰.۱ درصد بود که در مقابل حجم ورودی زنان جویای شغل به بازار کار نسبت به اشتغالزایی آن سال متعادل بود، اما در تابستان سال ۱۴۰۰ این گزاره معکوس بود و نشان از افول بازار کار زنان در پساکرونا بوده است.

افت اشتغالزایی زنان در بخش‏های سه‏گانه اقتصادی تا پیش از سال ۱۴۰۰

سهم اشتغالزایی زنان در بخش‏های سه‏گانه اقتصادی کشور تا پیش از شیوع ویروس کووید ۱۹ تا حدودی با روند رو به رشدی مواجه بود، اما با همه‏گیری ویروس کرونا، رو به افول گذاشت و این روند تا تابستان سال ۱۴۰۰ ادامه داشت.

سهم اشتغال زنان در بخش صنعت در تابستان سال ۱۳۹۸، ۲۵.۷ درصد بود و تعداد شاغلان آن یک میلیون و ۱۳۶ هزار و ۸۰۹ نفر بود. این در حالی است که در تابستان سال ۱۳۹۹ این میزان به ۲۴.۳ درصد رسید و به یک‏باره بیش از ۲۴۵ هزار شاغل زن از بخش صنعت خارج شدند. در این بازه زمانی بیش از ۲۱.۵۶ درصد از شاغلان زن بخش صنعت شغل خود را از دست دادند.

این روند در تابستان سال ۱۴۰۰ ادامه داشت و تعداد صنعتگران زن به ۸۳۵ هزار نفر رسید.

این روند در بخش خدمات که بیشترین تعداد شاغلان زن را تا پیش از همه‏گیری کرونا به خود اختصاص داده بود، نیز ادامه یافت و تعداد شاغلان زن در این بخش در تابستان سال ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ در مقایسه با تابستان سال ۱۳۹۸ که ۲ میلیون و ۲۸۶ هزار و ۵۹۶ نفر بود به ترتیب ۲۷۸ هزار و ۲۹۹ هزار نفر کاهش یافت.

کاهش اشتغالزایی زنان در بخش خدمات در تابستان سال ۱۳۹۹ نسبت به تابستان سال ۱۳۹۸، ۱۲.۱۶ درصد و در تابستان سال ۱۴۰۰ نیز ۱۳.۷ درصد بوده است.

سهم اشتغال زنان در بخش خدمات در تابستان سال ۱۳۹۷، ۵۱.۷ درصد بود که این سهم در تابستان سال‏های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ به ترتیب ۵۴.۷ و ۵۶.۸ درصد رشد یافته است. به عبارتی افزایش نسبت اشتغال زنان در بخش خدمات به معنای کاهش رشد اشتغال مولد و سهم آن بوده که در بخش اشتغالزایی صنعت به وقوع پیوسته است.

سهم اشتغال زنان در بخش کشاورزی نیز در تابستان سال‏های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ در مقایسه با تابستان سال ۱۳۹۸ به ترتیب ۱.۵ و ۳.۴ درصد کاهش یافت. سهم اشتغال زنان در بخش کشاورزی در تابستان سال ۱۳۹۸، ۲۲.۵ درصد بود.

کاهش حدود ۹ درصدی تعداد بیکاران زن در تابستان سال ۱۴۰۲

روند رو به بهبود اشتغال از پاییز و زمستان سال ۱۴۰۰ آغاز شد و این روند در زنان شتاب بیشتری به خود گرفته است. نشان به آن نشان که نرخ مشارکت اقتصادی زنان توأمان با اشتغالزایی و کاهش نرخ بیکاری زنان بوده است.

در تابستان سال ۱۴۰۲، نرخ مشارکت اقتصادی زنان به ۱۴.۶ درصد رسید، در حالی‏که نرخ مشارکت اقتصادی این قشر در تابستان سال ۱۳۹۹، ۱۴.۱ درصد بوده است.

تعداد زنان جویای کار و شاغل در تابستان امسال نسبت به تابستان سال ۱۳۹۹، ۳۱۴ هزار نفر افزایش یافت و تعداد آن‌ها به ۴ میلیون و ۷۰۹ هزار نفر رسید. به عبارتی ۷.۱۴ درصد در این بازه زمانی به تعداد مشارکت‏کننده زن اضافه شده است.

شاغلان زن در تابستان سال ۱۳۹۹، یعنی اولین تابستان کرونایی کشور، ۳ میلیون و ۶۶۹ هزار نفر بودند که در تابستان سال ۱۴۰۲ و دوران پسا‏کرونایی با افزایش ۳۱۵ هزار نفری به ۳ میلیون و ۹۸۴ هزار نفر رسید. به معنی دیگر، ۸.۵۸ درصد اشتغال زنان در این بازه زمانی با افزایش مواجه شده است.

نرخ بیکاری زنان در تابستان سال ۱۴۰۲ به ۱۵.۴ درصد رسید که نسبت به تابستان سال ۱۳۹۹، با افت ۱.۱ درصدی مواجه شد.

ایجاد یک میلیون شغل صنعتی برای زنان در تابستان سال ۱۴۰۲

رشد اشتغال زنان در بخش‏های خدمات و صنعت در دوران پسا‏کرونایی و از پاییز سال ۱۴۰۰ تا کنون با افزایش روبه‏رو بوده است، به‏طوری‏که در تابستان سال ۱۴۰۲، تعداد زنان شاغل صنعتی به بیش از یک میلیون نفر رسید.
تعداد زنان شاغل صنعتی در تابستان سال ۱۳۹۸، یک میلیون و ۱۳۶ هزار نفر بود که در تابستان سال ۱۴۰۰، تعداد آن‌ها به ۸۳۵ هزار نفر کاهش یافت، اما در تابستان سال ۱۴۰۲ یعنی در دوران پساکرونایی تعداد زنان شاغل در بخش صنعت با رشد ۲۶.۳۴ درصدی به یک میلیون و ۵۵ هزار نفر رسید.

اشتغال زنان در بخش خدمات که در تابستان سال ۱۴۰۰ به زیر ۲ میلیون نفر رسیده بود در تابستان سال ۱۴۰۲ با افزایش ۳۴۶ هزار نفری به ۲ میلیون و ۳۳۳ هزار نفر رسید.

آنچه داده‏های آماری روایت می‏کنند این است که بازار کار زنان پس از مهار کرونا توسط دولت سیزدهم و اقدامات اتخاذ شده باعث بازگشت قطار اشتغال زنان روی ریل شده است.

احیای بازار اشتغال زنان

در تابستان سال ۱۴۰۰، دولت سیزدهم زمام اجرایی کشور را به دست گرفت؛ زمانی‏که همه‏گیری کرونا نه‏تن‌ها بازار کار کشور را به رکود فرو برده بود، بلکه اقتصاد کشور در مسیر رشد منفی قدم برمی‏داشت.

از آن‏سو اهمال‏کاری دولت روحانی در مهار کرونا و نبود واکسیناسیون باعث شده بود که عملاً فضای کسب‏و‏کار کشور روند رو به افولی داشته باشد.

دولت سیزدهم با گسترش واکسیناسیون عمومی توانست همه‏گیری کرونا را مهار کرده و در عین حال با اقداماتی راهبردی در حوزه اشتغال مثل زیست‏بوم ملی اشتغال رونق را به بازار کار برگرداند که در این میان بازار اشتغال زنان احیا شد.