به گزارش مجله خبری نگار، برخی از علل احتمالی ریزش مو عبارتند از کاهش وزن سریع، کم کاری تیروئید و کمبود آهن. اگر دچار ریزش یا نازک شدن مو هستید، ممکن است از خود بپرسید که آیا مصرف مکملهای غذایی میتواند به بهبود رشد موهای شما کمک کند؟ با اینکه تغذیه مهمترین عامل در رشد مو است؛ معمولاً از مکملهای غذایی نیز برای درمان ریزش مو استفاده میشود، اما اطلاعات محدودی در مورد اثر بخشی و ایمنی آنها وجود دارد. مصرف برخی مکملها، مانند ویتامینهای B، C و D، و آهن، یا ویتامینهای مخصوص رشد مو کمک کننده هستند. مجموعهای از مکملها حاوی روغن دانه کدو تنبل، روی، ویتامین E، اسیدهای چرب امگا ۳ و امگا ۶ و همچنین فرمولهای تجاری خاص در درمان انواع خاصی از ریزش مو موثر هستند.
چرخه رشد مو را میتوان به سه مرحله تقسیم کرد. فاز اول که آناژن نام دارد و با رشد مو مشخص میشود و میتواند چندین سال طول بکشد. حدود ۸۵ تا ۹۰ درصد از فولیکولهای مو در یک پوست سر طبیعی در مرحله آناژن یا رشد هستند. مرحله رشد به مرحله کاتاژن ختم میشود، مرحلهای که شامل کند شدن رشد مو است.
فاز دوم، مرحله کاتاژن حدود ۱۴ روز طول میکشد و به دنبال آن فاز سوم، مرحله تلوژن یا استراحت است که ۳ تا ۴ ماه طول میکشد. رشد مو در مرحله استراحت غیر فعال باقی میماند و به دنبال آن ریزش مو به وجود میآید. از دست دادن حدود ۵۰ تا ۱۰۰ تار مو به طور معمول هر روز رخ میدهد. ریزش مو بیش از این مقادیر به عنوان ریزش مو یا آلوپسی نامیده میشود.
ریزش مو میتواند به دلایل زیادی از جمله ژنتیک، افزایش سن، بیماریهای خودایمنی، تغییرات هورمونی و استرس رخ دهد. کمبود برخی مواد مغذی مانند ویتامین D، آهن و روی میتواند به ریزش مو کمک کند. برخی از انواع رایج ریزش مو عبارتند از آلوپسی آندروژنتیک، آلوپسی آره آتا و تلوژن افلوویوم.
آلوپسی آندروژنتیک، که به آن ریزش مو با الگو طاسی گفته میشود، شایعترین علت ریزش مو است که تخمین زده میشود ۵۰٪ مردان و زنان را تا سن ۵۰ سالگی تحت تاثیر قرار دهد.
آلوپسی آره آتا، یکی دیگر از انواع رایج ریزش مو، یک بیماری خود ایمنی است که منجر به ریزش تکههای کوچک مو میشود.
تلوژن افلوویوم با خروج زودهنگام فولیکولهای مو از فاز رشد و ورود به فاز تلوژن مشخص میشود و باعث ریزش بیش از حد مو در مرحله استراحت میشود.
تلوژن افلوویوم اغلب در پاسخ به استرس، بیماری یا استفاده از داروها ایجاد میشود.
انواع مختلف ریزش مو از جمله آلوپسی آره آتا، آلوپسی آندروژنتیک و تلوژن افلوویوم، با استرس اکسیداتیو و کمبود ریزمغذیها مانند ویتامینها مرتبط هستند. روی میتواند رشد مو را در افراد مبتلا به ریزش مو افزایش دهد، همچنین ویتامین D و ویتامین B۱۲ نیز در درمان ریزش مو نقش دارند. ترکیبات آنتیاکسیدانی متعلق به خانواده ویتامین E، و ترکیبی از روغن ماهی (امگا ۳ و امگا ۶)، روغن دانه انگور سیاه و آنتیاکسیدانهایی مانند ویتامین E و لیکوپن، میتوانند تراکم مو در افراد مبتلا به ریزش مو را بیشتر کنند. بیوتین نیز ممکن است به رویش مو کمک کند.
کمبود ریبوفلاوین، بیوتین، فولات و ویتامین B۱۲ با ریزش مو مرتبط است. بیوتین یکی از مکملهای محبوب برای پوست، مو و ناخن است که اثرات مثبتی نیز در رشد مو وناخن دارند. افراد مسن و افرادی که رژیم گیاه خواری دارند مستعد کمبود ویتامین B۱۲ هستند.
ویتامین C یک آنتی اکسیدان قوی است که چندین نقش مهم دارد که میتواند بر سلامت مو تأثیر بگذارد، از جمله:
کمک به سنتز کلاژن: کلاژن حاوی ترکیباتی است که میتواند برای ساخت کراتین (بخش مهمی از ساختار مو) نیز استفاده شود.
افزایش جذب آهن: آهن به محافظت از مو در برابر استرس اکسیداتیو، که با ریزش مو مرتبط است.
با این حال کمبود ویتامین C نادر است و بسیاری از افراد احتمالاً به اندازه کافی این ویتامین را از رژیم غذایی خود دریافت میکنند.
کمبود ویتامین D نیز با ریزش مو مرتبط است، اما اینکه مکمل ویتامین D برای رشد مو موثر است یا نه خیلی مشخص نیست. با این حال، از آنجایی که بیشتر مردم احتمالاً ویتامین D کافی را از طریق رژیم غذایی به مقدار کافی دریافت نمیکنند، بهتر است که مکمل آن مصرف شود.
آهن یک ماده معدنی مهم برای بسیاری از عملکردهای بدن، از جمله حمل اکسیژن به بافتهای سراسر بدن شما است. کمبود آهن، که شایعترین کمبود مواد مغذی در جهان است، میتواند منجر به کم خونی و ریزش مو، به ویژه در زنان شود.
روی یکی دیگر از مواد معدنی مهم است که به عملکرد سیستم ایمنی بدن، سنتز DNA و بهبود زخمها کمک میکند. کمبود روی نیز میتواند منجر به ریزش مو شود.
درمان ریزش مو به طور کلی مستلزم پیدا کردن یک علت زمینهای است مانند کمبود تغذیهای یا بیماری. در درمان آلوپسی آندروژنتیک از داروهای مورد تایید یعنی فیناستراید خوراکی و ماینوکسیدیل موضعی استفاده میشود. تمام داروها عارضهای به همراه دارند که فیناستراید از این قاعده مستثنی نیست.
با توجه به اثرات منفی فیتاستراید در زنان، استفاده از آن در زنان ممنوع است و تنها ماینوکسیدیل برای آلوپسی آندروژنتیک در زنان استفاده میشود.
با این حال، هر دو دارو هم در مردان هم در زنان با عوارض جانبی همراه هستند که ممکن است منجر به قطع مصرف آنها شود. به طور خاص، فیناستراید میتواند باعث اختلال عملکرد جنسی در مردان شود، در حالی که ماینوکسیدیل ممکن است باعث درماتیت یا التهاب پوست شود. اخیراً دارو بارسیتینیب، دارویی که سیستم ایمنی را تعدیل میکند، برای درمان آلوپسی آره آتا شدید تأیید کرده است. با توجه به عوارض جانبی درمانهای دارویی، علاقه به استفاده از درمانهای جایگزین، از جمله مکملهای غذایی برای ریزش مو بیشتر شده است.
در آلوپسی آندروژنتیک فولیکولهای مو به آندروژنی به نام دی هیدروتستوسترون (DHT) که از هورمون تستوسترون ایجاد میشود، پاسخ بیش از حدی نشان میدهند و باعث ریزش مو میشوند. برخی مکملهای غذایی مانع از تشکیل DHT میشوند و از این راه به درمان آلوپسی آندروژنیک کمک میکنند، برخی دیگر نیز مانند روغن دانه کدو تنبل میتواند رشد مو را در مردان تحریک کند. بعضی ترکیبات گیاهی میتوانند پاسخ سیستم ایمنی را تعدیل کنند، مانند گلیسیریزین (شیرین بیان) و عصارهی گیاه گل صد تومانی که نتایج آنها در درمان افراد مبتلا به آلوپسی آرهآتا امیدوارکننده هستند. ترکیب ضد التهابی و آنتی اکسیدانی دیگری به نام پروسیانیدین B-۲، که مشتق شده از گونههای خاص سیب است، میتواند رشد مو را تحریک کند.
مکملها علاوه بر اثرات مفیدی که بر رشد مو دارند، عموماً دارای عوارض جانبی خفیفی نیز هستند. برخی مکملهای غذایی میتوانند حاوی ترکیبات ناکارآمد یا تقلبی باشند، که دومی منجر به عوارض جانبی میشود. چیزی که در مورد ویتامینها وجود دارد این است که ویتامینهایی مانند بیوتین در افرادی که کمبود این ویتامین را ندارند، با مصرف بیوتین نیز تاثیری در رشد مو آنها نیز دیده نشده است. در انتخاب مکملها مراقب باشید.
دوزهای بالای برخی از مواد مغذی در واقع میتواند مضر باشد، به عنوان مثال سلنیوم اضافی میتواند منجر به مسمومیت و حتی بدتر شدن ریزش مو شود، و دوز بالای بیوتین میتواند آکنه را تحریک کند و در نتایج آزمایش خون اختلال ایجاد کند، بنابراین مهم است که قبل از خرید مکملها تحقیق کنید.
منبع:مانکن