به گزارش مجله خبری نگار، در حالی که بسیاری از درمانهای ام اس مبتنی بر سبک زندگی یا کورتیزون برای سرکوب التهابی است که باعث تحریک شدن عصبهای ناتوان کننده میشود، اما تاکنون هیچ درمانی برای ترمیم اعصاب آسیب دیده کشف نشده است.
اخیرا محققان آلمانی از بخش نورولوژی با فیزیولوژی عصبی بالینی و مؤسسه بیوشیمی بالینی در دانشکده پزشکی هانوفر (MHH) در عوض توجه خود را به ترمیم غلافهای اطراف این اعصاب با تقویت مکانیسمی که توسط یک ترکیب قند طبیعی تنظیم میشود معطوف کرده اند.
در اوج گرفتن بیماری ام اس، سلولهای ایمنی سرکش، در پاسخ به سیگنالهای سلولهای میکروگلیال مغز، غلافهای محافظ میلین را در اطراف اعصاب تخریب کرده و به آنها آسیب میرسانند. یک قند طبیعی با نام اسید پلی سیالیک، نقش مهمی در فعال کردن میکروگلیا دارد. محققان دریافتند که اگر سلولهای میکروگلیا را با اسید پلی سیالیک اضافه دستکاری کنند، سلولها میتوانند از حالت التهابی به ضد التهابی تبدیل شوند و به این غلافهای عصبی اجازه ترمیم میدهند.
هاوک تیسلر (Hauke Thiesler) بیوشیمیست دانشکده پزشکی هانوفر در این باره گفت: میکروگلیا گیرنده ایمنی به نام Siglec-E دارد که اسید پلی سیالیک را تشخیص میدهد. سلولهای میکروگلیال سلولهای کلیدی هستند که کار را مستقیماً در محل انجام میدهند و ما میخواهیم آنها را به یک جهت خاص هدایت کنیم، به اصطلاح با کمک اسید پلی سیالیک آنها را برای بهبودی برنامه ریزی کنیم.
تیسلر میافزاید: هدف ایجاد محیطی است که به آن غلافهای میلین و سلولهای عصبی اجازه میدهد تا ترمیم شوند و بیماران ام اس را از بسیاری از اختلالات عملکرد مغز و نخاع مرتبط با بیماری خودایمنی نجات دهد.
لارا جاسمین شرودر (Lara-Jasmin Schröder) از دپارتمان نورولوژی با فیزیولوژی اعصاب بالینی میگوید: افراد مبتلا معمولاً زمانی که علائم بالینی ام اس برای اولین بار ظاهر میشوند بین ۲۰ تا ۴۰ سال سن دارند. به همین دلیل، محققان میگویند که این زمان دریچه بزرگی برای درمانهایی باقی میگذارد که میتوانند خوددرمانی را تشویق کنند تا به طور بالقوه ام اس را در حالت بهبودی نگه دارند.
تیسلر در پایان میگوید: مزیت این است که گیرنده Siglec-E در مغز در واقع فقط روی سلولهای میکروگلیا مینشیند و بنابراین پلی سیالیک اسید میتواند به روشی بسیار هدفمند در آنجا دخالت کند. همچنین با توجه به اینکه این درمان بر روی مکانیزمی عمل میکند که التهاب را به یک منطقه ترمیم ضد التهابی تبدیل میکند، پتانسیل بررسی سایر بیماریهای عصبی نیز وجود دارد.