به گزارش مجله خبری نگار،به نقل از انگجت، این ایمپلنتها از آهن ربا گرفته تا تراشههای RFID قابلیتهای زیادی را برای ذخیره اطلاعات حساس فرد در بدن و جلوگیری از سرقت آنها فراهم میکند.
هرچند ممکن است وجود این تعداد تراشه در بدن آزار دهند i باشد، اما او در این باره میگوید: بیشتر اوقات متوجه آنها نمیشوید.
ایمپلنت تراشهها در بدن به فرد کمک میکند قفل در را باز و هویت خود را احراز کند.
«میانا ویندال» در کنفرانس امنیت DEF CON درباره نحوه علاقه مندی اش به این ایمپلنتها و تجربه اش از برنامه ریزی آنها برای مصارف شخصی مانند اسکن کردن و ورود به ساختمان محل کار سابقش سخن گفت.
RFID نوعی فناوری قابل اسکن است که عملکرد آن شبیه کارت مترو یا پرداخت هزینه با یک ضربه است. این فناوری به شیوهای ساده عمل میکند و نخستین بار در دهه ۱۹۷۰ میلادی حق امتیاز اختراع آن ثبت شد. اما به کارگیری آن در بدن انسان به قرن بیست و یکم مربوط است. با این وجود ایمپلنتهای RFID هنوز به پتانسیل کامل خود دست نیافته اند و بسیاری از افراد به چشم یک اسباب بازی هوشمند به آنها نگاه میکنند.
به گفته ویندال اگر فردی بخواهد از خانه خارج شود و کیفی همراه خود نبرد، میتواند با خرید یک قفل مناسب و کاشت حسگری در بدنش به راحتی با کمک یک اسکن به خانه وارد واز آن خارج شود.
البته کاربرد فناوری مذکور چندان وسیع نیست. به گفته یک کارشناس عملکرد تراشههای ایمپلنتی مانند آنچه در فیلمهای علمی تخیلی میبینیم، نیست. هنگامیکه در نزدیکی فرد هیچ دستگاهی برای خوانش اطلاعات تراشهها وجود نداشته باشد، آنها حتی فعال نمیشوند.
این بدان معنا است که حوزه استفاده از ایمپلنتهای RFID بسیار محدود است. این موارد به چند کاربرد خاص مانند ایمپلنت کلید خودروی تسلا در دست محدود میشود که به فرد اجازه میدهد خودرویش را روشن کند. اما به طور معمول کاربر باید بتواند برخی تنظیمات خاص کلید را روی تراشه کاشته شده در بدن خود کپی کند.
به گفته کارشناسان هنگامیکه فرستنده و گیرنده فروخته میشود، کلید بدون قفل به کاربر ارائه میشود؛ بنابراین کاربر باید از لحاظ فناورانه هوشمند باشد تا بتواند قفل را بسازد.
در حال حاضر شرکتها به دنبال روشهایی نوین برای استفاده از ایمپلنتهای RFID به عنوان ابزارهای امنیتی هستند. اما یک شکاف امنیتی مربوط به این فناوری مهم برطرف نشده و ابزار نیازمند دسترسی به اطلاعات حساس فرد است. اما اگر این اطلاعات حساس در بدن فرد ایمپلنت شوند، حداقل از سرقت کارت دسترسی به خودرو یا اطلاعات حساس فرد جلوگیری میکند.
ویندال در این باره میگوید: با کمک کاشت تراشه در بدن احتمال اینکه فرد بتواند اطلاعات حساس کاربر را بدون آنکه وی متوجه شود، سرقت کند، بسیار اندک است.