ابتلای نوزادان به هموفیلی نوع A و B

به گزارش مجله خبری نگار، غلامرضا باهوش، فوق تخصص خون و آنکولوژی کودکان و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران، در خصوص بیماری هموفیلی گفت: جهت کنترل خونریزی پس از آسیب فیزیکی، بدن انسان فاکتور‌های کنترلی خاصی ترشح می‌کند که این فاکتور‌ها بعد از آسیب فیزیکی، فعال و به صورت پی در پی باعث ایجاد لخته‌های خونی می‌شوند. لخته‌های ایجاد شده از این فرآیند، مانند سدی در محل آسیب، خونریزی را کنترل می‌کنند.

این استاد دانشگاه ادامه داد: در مبتلایان به بیماری هموفیلی، یکی از این فاکتور‌ها و حتی در مواردی نادر، تعدادی از این فاکتور‌ها دچار کمبود هستند. این کمبود درجاتی دارد و فرد را مستعد خونریزی می‌کند، این خونریزی‌ها یا به طور خود به خود و یا به دنبال ضربه به اعضای بدن ایجاد می‌شود.

وی افزود: هموفیلی انواعی دارد و شایع‌ترین آن هموفیلی نوع A است که بر روی فاکتور ۸ خون تاثیر منفی می‌گذارد، همچنین هموفیلی نوع B، بر روی فاکتور ۹ خون اثرات منفی دارد.

این فوق تخصص کودکان اشاره کرد: از هر ۵۰۰۰ نوزاد متولد شده، یک نفر مبتلا به هموفیلی نوع A و از هر ۳۰۰۰۰ نوزاد یک نفر مبتلا به نوع B است. فاکتور‌های دیگری هم وجود دارند که کمبود آنان کمتر شایع است.

باهوش گفت: هموفیلی دو نوع ارثی و اکتسابی دارد که نوع ارثی شایع‌ترین نوع این بیماری است.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران ادامه داد: اگر تنها پدر بیمار مبتلا به هموفیلی باشد، فرزند پسر این خانواده قطعاً سالم خواهد بود.

وی گفت: تشخیص این بیماری راحت است و از طریق آزمایش فاکتور‌های خون و بررسی ژنتیکی، انواع آن قابل تشخیص خواهد بود. اگر پسری مبتلا به هموفیلی باشد، قطعاً مادر وی به این بیماری مبتلا بوده است.

باهوش خاطر نشان کرد: در مواردی که مشکوک به هموفیلی هستند، ولی هنوز ابتلای فرد به این بیماری مشخص نیست، معمولا آزمایش ژنتیکی انجام می‌شود، در عین حال می‌توان هموفیلی را قبل از تولد با نمونه گیری از جنین بین هفته ۱۲ تا ۱۶ تشخیص داد.

وی ادامه داد: خوشبختانه فاکتور‌ها به صورت دارو برای بیماران هموفیلی تولید شده، و به دو صورت نوترکیب (ساخته شده درآزمایشگاه) و مشتق از پلاسما (از پلاسمای فرد سالم استخراج می‌شود) موجود است، اما مسئله مهم این است که بیماران این دارو‌ها را به صورت منظم دریافت کنند.

این استاد دانشگاه افزود: اگرچه یک فرد بزرگسال با آگاهی از شرایط می‌تواند سبک زندگی خود را با هموفیلی سازگار کند و فعالیت‌های روزانه و ورزش‌های مناسب و کم خطر را برای وضعیت خاص جسمانی خود انتخاب کند، اما محدود کردن یک کودک هموفیلی به صورت فیزیکی بسیار دشوار است و می‌تواند بر تکامل روحی روانی و جسمی کودک اثر منفی بگذارد، بنابرین باید شرایطی فراهم باشد تا فاکتور‌ها به میزان کافی در اختیار این بیماران قرار داشته باشد تا بتوانند برنامه پیشگیری را به صورت مرتب و منظم اجرا کنند و با رسیدن به سنین بلوغ، سبک زندگی آگاهانه‌ای برای خود انتخاب کنند.