به گزارش مجله خبری نگار،دادههای ارائه شده نشان میدهد که ۵.۸ میلیون فرد بالای ۶۵ سال در ایالات متحده آمریکا درگیر زوال عقل هستند. متخصصان معتقدند که تا سال ۲۰۵۰ میلادی، تعداد افراد مسن مبتلا به زوال عقل به ۱۳.۸ میلیون نفر خواهد رسید. براساس گزارشی که انجمن آلزایمر منتشر کرده است، بیماری آلزایمر که رایجترین نوع زوال عقل است، سه درصد افراد ۶۵ تا ۷۴ ساله در ایالات متحده آمریکا را تحت تاثیر قرار میدهد. ۱۷ درصد افراد بین ۷۵ تا ۸۴ سال و ۳۲ درصد افراد بالای ۸۵ سال درگیر زوال عقل هستند.
برخی افراد آلزایمر و زوال عقل را یکی میدانند در حالی که آلزایمر نوعی زوال عقل است که ۶۰ تا ۸۰ درصد کل موارد زوال عقل را تشکیل میدهد. انواع دیگر زوال عقل شامل دمانس فرونتوتمپورال، دمانس عروقی و زوال عقل مختلط میشود. زوال عقل به معنای از دست دادن عملکرد شناختی است به گونهای که زندگی و فعالیتهای روزانه فرد را دچار اختلال کند. بیماری آلزایمر با تجمع پلاکها در مغز همراه است، این ساختارها پس از مدتی سلولهای مغز را از بین میبرند. مرگ سلولهای مغزی که به دلیل کمبود اکسیژن رخ میدهد، خطر بروز سکته مغزی را افزایش میدهد.
برخی افراد معتقدند در صورتی که یکی از اعضای خانواده درگیر زوال عقل شده باشد، احتمال بروز آن در میان دیگر افراد خانواده نیز افزایش پیدا میکند، در حالی که این موضوع درست نیست. با وجود اینکه ژنتیک نیز میتواند در این زمینه تاثیرگذار باشد، اما مهمترین عامل خطر برای زوال عقل، افزایش سن است. با این وجود، اگر افراد در سن کمتر از ۶۵ سال به آلزایمر مبتلا شوند، احتمال انتقال بیماری از طریق عوامل ژنتیکی وجود دارد.
سن یک عامل خطر برای زوال عقل در نظر گرفته میشود، اما این بیماری در موارد نادر افراد جوانتر را نیز تحت تاثیر قرار میدهد. معمولاً با افزایش سن خطر بروز زوال عقل نیز بیشتر میشود، اما این احتمال وجود دارد که افراد کمتر از ۵۰ سال نیز درگیر این بیماری شوند.
بسیاری از افراد مبتلا به زوال عقل سبک زندگی فعالی دارند. برخی افراد زمانی که متوجه میشوند درگیر بیماری زوال عقل شدهاند، فکر میکنند که دیگر نمیتوانند به تنهایی پیادهروی کنند یا رانندگی کنند. این اتفاقات زمانی رخ میدهد که بیماری فرد پیشرفت کرده باشد، در صورتی که زوال عقل خفیف باعث بروز این مشکلات نمیشود.
اگرچه از دست دادن حافظه میتواند یکی از علائم اولیه زوال عقل است، اما لزوماً به معنای شروع این بیماری نیست. گاهی اوقات ممکن است افراد اتفاقات و موضوعهایی را فراموش کند، با این وجود اگر از دست دادن حافظه باعث بروز اختلال در زندگی شما شده است، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
با وجود اینکه بعضی از فاکتورها میتواند خطر بروز انواع خاصی از زوال عقل را کاهش دهد یا زمان وقوع آن را به تاخیر بیندازد، اما این بیماری همیشه قابل پیشگیری نیست. فشار خون، اختلالات شنوایی، سیگار کشیدن، چاقی، افسردگی، نداشتن فعالیت بدنی، دیابت، آلودگی هوا و آسیب تروماتیک مغز خطر بروز زوال عقل را افزایش میدهد. بعضی از این عوامل قابل اصلاح هستند، در حالی که برخی دیگر غیرقابل تغییر هستند.
گروهی از محققان به منظور بررسی تاثیر ویتامینها و مکملها بر احتمال بروز زوال عقل، مطالعه جدیدی انجام دادند و دادههای پزشکی مربوط به بیش از ۸۳ هزار فرد را مورد ارزیابی قرار دادند. نتایج بررسیهای انجام شده نشان میدهد که مصرف ویتامینها و مکملها تاثیر قابلتوجهی بر کاهش خطر ابتلا به زوال عقل ندارد.
در بعضی موارد، افراد مبتلا به زوال عقل نمیتوانند محیط اطراف خود را به درستی درک کنند. این سردرگمی میتواند ناامیدکننده باشد و باعث شود بیماران به شیوهای ناراحتی و عصبانیت خود را بروز دهند. البته این شرایط برای همه افراد صدق نمیکند.
متاسفانه زوال عقل میتواند کشنده باشد. در حال حاضر، محققان برای ایجاد راههای موثر و مناسب برای درمان و پیشگیری از بروز زوال عقل در تلاش هستند.