انتظار بی‌سرانجام برای خنده به «نیوکمپ» و «سیاه‌چاله»!

به گزارش مجله خبری نگار/خراسان: به تازگی سریال کمدی «سیاه‌چاله» به کارگردانی حسین نمازی در نمایش خانگی منتشر شد و دیروز مجموعه «نیوکمپ» ساخته منوچهر هادی نیز به این مدیوم آمد. هر دو سریال، قصه یک خانواده فقیر را روایت می‌کنند که با مشکلات اقتصادی درگیر هستند. پیش آمدن یک موقعیت عجیب در زندگی آن‌ها باعث می‌شود این خانواده‌ها به فکر بهره‌برداری از آن موقعیت و ثروتمند شدن بیفتند. «سیاه‌چاله» فعلا نتوانسته موفقیت کمدی‌های محبوب نمایش خانگی مانند «راز بقا» و «روزی روزگاری مریخ» را تکرار کند، «نیوکمپ» نیز با وجود گروه بازیگران خوبش، در قسمت اول برگ برنده ویژه‌ای را رو نکرد. به بهانه انتشار سریال حسین نمازی، نگاهی داشتیم به کیفیت این دو مجموعه کمدی.

ایده خوب قصه سیاه‌چاله

حسین نمازی در اولین سریال نمایش خانگی خود مانند فیلم «شادروان» سراغ روایت قصه با محوریت یک خانواده از طبقه ضعیف جامعه رفته است. این خانواده پس از مرگ پدربزرگ‌شان به دلیل مشکلات مالی ناچار می‌شوند در خانه پدری خود زندگی کنند و متوجه می‌شوند لوله‌های نفت از زیرزمین این خانه عبور می‌کند. «جمشید» پدر خانواده تصمیم می‌گیرد با استخراج نفت، زندگی‌شان را تغییر بدهد و در این مسیر با مشکلاتی مواجه می‌شود. ایده قصه «سیاه‌چاله» خوب و متفاوت است و از همان قسمت اول داستان آغاز می‌شود، اما برای خلق موقعیت‌های کمدی خوب، از این ایده به خوبی استفاده نشده است. مخالفت‌های مادر خانواده با دزدیدن نفت و چالش‌هایی که او به وجود می‌آورد، نتیجه‌ای جز جر و بحث‌های خسته‌کننده و سروصدای بیش از اندازه کاراکتر‌ها ندارد. بیشتر شوخی‌های «سیاه‌چاله» کلامی است و شاهد موقعیت‌های جذاب و بامزه متعددی در سریال نیستیم.

شخصیت‌های تکراری

کاراکتر‌های قصه «سیاه‌چاله» نیز کمک زیادی به قصه نکرده‌اند. پدر خانواده به عنوان فردی ساده و نه چندان باعرضه، داماد سودجو و منفعت طلب قصه و مادری نگران و زودجوش، تیپ‌هایی تکراری هستند و تبدیل به شخصیت‌هایی بامزه نشده‌اند. بازیگران سریال نیز در نقش این کاراکترها، عملکرد قابل توجهی ندارند. ژاله صامتی با وجود سابقه خوبی که در کمدی دارد و آخرین‌بار در سریال «زیرخاکی» حضور درخشانی داشت، در «سیاه‌چاله» کمی خودش را تکرار کرده است. بازی او در بعضی لحظات، مخاطب را به یاد بازی‌اش در «زیرخاکی» می‌اندازد. شخصیت «جمشید» و بازی حسن پورشیرازی نیز، شباهت‌هایی به کاراکتر و بازی او در سریال «باخانمان» دارد. الناز حبیبی، شهره سلطانی، مجید نوروزی و مهران احمدی هم بازی متوسطی دارند.

شروع نه چندان بامزه نیوکمپ

«نیوکمپ»، سریال جدید منوچهر هادی هم مانند «سیاه‌چاله» و ساخته قبلی هادی یعنی «نیسان آبی»، یک خانواده از قشر ضعیف را محور قصه خود قرار داده است. در این مجموعه هم وقتی پدربزرگ خانواده هنگام مسابقه فوتبال ایران و آرژانتین، پس از گل لیونل مسی به ایران و باختن فرزندش در شرط‌بندی، جان خودش را از دست می‌دهد و انتشار ویدئویی از مراسم خاک سپاری او توسط دختر خانواده در فضای مجازی باعث می‌شود، مسی در صفحه اینستاگرام «مریم» کامنت بگذارد و عذرخواهی کند! خانواده مشهور می‌شوند و تلاش می‌کنند از این شهرت برای ثروتمند شدن استفاده کنند. در این سریال هم «مریم» طرف مخالف ماجراست و روحیه‌اش با چنین کار‌هایی سازگار نیست. «سیاه‌چاله» در قسمت اول بدون موقعیت‌های کمدی و شوخی‌های بامزه بود. داد و فریاد‌های اعضای خانواده هنگام بحث با یکدیگر و همچنین علاقه فراوان شخصیت «مجتبی» (حامد آهنگی) که یک هنرور است، به بازیگر فیلم‌شان (لیلا اوتادی) بامزه نیست. استفاده تبلیغاتی خانواده از کامنت مسی یا تصمیم برای شکایت از او به دلیل مرگ پدرشان نیز، حتی با منطق کمدی هم چندان جور درنمی‌آید.

ترکیب بی‌نتیجه حامد آهنگی و ایمان صفا

حامد آهنگی پس از شهرت به واسطه «خندوانه» به عنوان یک کمدین بامزه و محبوب جای خود را میان مخاطبان باز کرد و پس از مسابقه «جوکر» نیز بیش از پیش محبوب شد. ایمان صفا هم از چهره‌هایی بود که پس از «جوکر»، نامش بر سر زبان‌ها افتاد و مورد توجه قرار گرفت. حضور این دو بازیگر در کنار یکدیگر، توقعات را از «نیوکمپ» بالا برد، اما بنابر آن چه در قسمت اول سریال دیدیم، این بازیگران در نقش دو برادر، در موقعیت‌های جذاب و خنده‌داری قرار نگرفتند و نتوانستند بار کمدی سریال را به دوش بکشند. حسن معجونی هم مانند بسیاری از کاراکترهایش نقش شخصیتی بی‌خیال، بی‌تفاوت و خونسرد را برعهده دارد. بهاره افشاری هم در نقش دختر ورزشکار خانواده با روحیه‌ای جدی و خشن، کاراکتر بامزه‌ای ندارد. هنوز بعضی از بازیگران سریال وارد قصه نشده‌اند، اما فعلا در قسمت اول نمی‌توان، از بازی بازیگران این مجموعه به عنوان نقطه قوت آن یاد کرد.