تاثیر چربی بیش از حد بر سلامت قلب

به گزارش مجله خبری نگار،تجزیه و تحلیل اطلاعاتی از یک جمعیت بزرگ نشان داده است که میزان توده عضلانی و چربی در افراد می‌تواند در پیش بینی خطرات متابولیک قلبی مورد استفاده قرار بگیرد.

محققان دانشگاه کنکوردیا در حین بررسی فنوتیپ‌های بدن (ویژگی‌های قابل مشاهده مانند قد، رفتار، ظاهر و سایر ویژگی‌های قابل اندازه گیری) متوجه شدند که افرادی که چربی زیادی در بدنشان دارند، حتی با توجه به میزان بالای توده عضلانی، در حالت کلی از سلامت پایینی برخوردار هستند. نتایج این مطالعه، که در مجله Preventive Medicine منتشر شد، بر اساس داده‌های یک مطالعه طولانی مدت در ایالات متحده بود. یافته‌ها نشان دادند که میزان بالای توده عضلانی نمی‌تواند با اثرات مضر چربی بیش از حد (بافت چربی) بر سلامت قلب، مقابله کند.

محققان، بر اساس داده‌های مطالعه NHANES که در بازه زمانی ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۶ از جمعیتی مقطعی ایالات متحده جمع آوری شده بود، پژوهش خود را انجام دادند. این داده‌ها با استفاده از جذب سنجی اشعه ایکس با انرژی دوگانه (DEXA)، یک فناوری تشخیصی که چربی و توده عضلانی را تجزیه و تحلیل می‌کند، جمع‌آوری شدند. در نهایت، افراد به یکی از چهار فنوتیپ پیشنهادی طبقه بندی شدند: کم چربی با عضله زیاد، پر چربی با عضله بالا، کم چربی با عضله کم، و کم چربی با عضله زیاد.

محققان در این مطالعه به بررسی ارتباط فنوتیپ‌های چربی با عضله و شاخص‌های لیپیدی، از جمله کلسترول و تری گلیسیرید، و همچنین قند خون و فشار خون پرداختند. نتایج نیز با توجه به سن، جنسیت، قومیت و سطح تحصیلات افراد تنظیم شد. سیلویا سانتوسا، یکی از نویسندگان این مقاله، اظهار می‌کند: هدف ما در این مطالعه، بررسی این بود که آیا طبقه بندی پیشنهادی ما در پیش بینی پیامد‌های متابولیک مختلف بهتر از شاخص توده بدنی (BMI) عمل می‌کند یا خیر؟ محققان در کمال تعجب متوجه شدند که اگرچه BMI معیار کاملی نیست، اما در برخی موارد، بهترین پیش‌بینی کننده برای خطرات قلبی، مانند دیابت و فشار خون است.

مزایای BMI
تحقیقات انجام شده، چندین مسئله قابل توجه را نشان داد. در مقایسه با گروه کم چربی با عضلانی بالا، که سالم‌ترین گروه از این چهار گروه بود، محققان به نتایج زیر اشاره کردند:

دو گروه با میزان چربی کمتر، از نظر جسمی فعال بودند و به احتمال زیاد لیپید‌های غیر طبیعی و رژیم غذایی ناسالم تری داشتند.

گروه با میزان چربی بالا و کم عضله، دارای میزان کلسترول بالاتر، میزان پایین‌تر لیپوپروتئین با چگالی بالا (کلسترول “خوب”) و دریافت مواد مغذی کمتری بودند. این گروه همچنین ۵۶ تا ۶۶ درصد کمتر به توصیه‌های فعالیت بدنی هفتگی عمل می‌کردند.

در گروهی که چربی بالا و عضله بیشتری داشتند، میزان مصرف مواد مغذی کمتر بود و تقریباً ۴۹ تا ۶۷ درصد کمتر از توصیه‌های فعالیت بدنی را دنبال می‌کردند. آن‌ها تقریباً ۸۰ درصد بیشتر از میزان مصرف چربی‌های اشباع توصیه شده و ۲۳ تا ۳۵ درصد بیشتر از مصرف مجاز چربی‌های اشباع استفاده می‌کردند. بنابراین، این گروه در معرض بیشترین خطر سلامت قلبی قرار داشت.

به طور کلی، فنوتیپ با چربی و عضله بیشتر، کمترین احتمال را برای رعایت توصیه‌های فعالیت بدنی و مواد مغذی داشت و در معرض بیشترین خطر سلامت قلبی قرار داشت.

گروهی که کمترین میزان چربی و عضله را داشتند، شاخص توده بدنی و طول دور کمرشان کمتر از سایرین بود.

همچنین، سانتوسا می‌گوید: بررسی خطرات متابولیک قلب در جمعیت نشان می‌دهد که شاخص توده بدنی (BMI) می‌تواند به شما دیدگاهی دقیق و سریع درباره وضعیت بدنی خودتان بدهد.